Küçük dükkanlarda umut
KonyaKüçük dükkânlara sığdırılmış, küçük umutların var olduğu ancak şimdilerde gelişen teknoloji ile eskittiğimiz meslekler. Eskiden rağbet görürken şimdilerde sadece küçük dükkânlara sıkışmış adı bile olmayan dar sokaklarda unutulmaya mahkûm ediyoruz. Umudunun birkaç müşteriye bağlı olduğu arka sokakların müdavimleri olan bu mesleklerden biride Gömlekçilik.
Gelişen teknoloji verilen değer ve konfeksiyonların var olmasıyla artık gitmediğimiz dar sokaklardaki mesleklerden olan ve şimdilerde sadece eski den tutkunu olan ve hala onlara değer veren müşterilerin uğradığı dar kaldırımlar üzerine kurulmuş küçük dükkânlarında kendi yağında kavrulmaya çalışan Gömlekçi Haydar Ovalı, “Eskiden her sokakta birkaç gömlekçi vardı. Ancak şimdilerde birkaç temsilci kaldık meslekte” İfadelerini kullandı dar sokaktaki darcık dükkânında.
43 YILLIK EL EMEĞİ
Bu mesleğe ilk başladığında çok büyük bir sevinç duyduğunu belirten Ovalı, “Kırk üç yıldır bu mesleğin içindeyim ben bu mesleğe başlarken babam bana ne istersin diye sordu. Bende o zamanlar mahallemizde bulunan Gömlekçi Abdullah usta gibi olmak istediğimiz söylemiştim. Bir kaç gün sora babam beni ustamın yanına götürdü ve eti senin kemiği benim dedi kapının dışından. Aslında orada başladı benim bu işe tutkum. İlk başlarda çırak olarak başladığım için benden üstün olan kalfalar vardı. Dükkânın temizliğini yapardım, yerleri süpürür, çay verirdim ” şeklinde konuştu. O günleri özlediğini belli ederek gözleriyle.
ALTIN YÜZÜK
Çıraklığa başladıktan bir ay sonra altın yüzük taktığını söyleyen Ovalı, “Altın yüzük dediğime bakmayın. Bu mesleğe giren her çırağın karşılaşacağı bir durumdur. Ben bir ay sonra taktım bu yüzüğü. Yüzük altın falan değil ama öğrendiğimiz meslekte altın gibi işe yarayan bir şey. Bu yüzüğü her çırak mutlaka takar orta parmağına çünkü parmağın esnemesi yani bizim kullandığımız tabirle kırılması gerekir. Yaklaşık bir ay sonra çıkarılır bu yüzük. Parmak kırılması gerçekleşmiş ve artık hazır duruma gelir parmak işlemek için gömleği” şeklinde konuştu.
HER ŞEY MAKİNALAŞTI
Tozlu tezgâhlardan geldiğini söyleyen 43 yılık gömlekçi Ovalı, “Bizim emeğimiz atık insanla için önemli değil. Çünkü gelişen teknoloji ile artık bizim yaptığımız işler konfeksiyonda yani makine sisteminde. Bu durum da bize olan talebin azalmasına neden oluyor. Biz tozlu tezgâhlardan geldik buralara. Dar sokaklardayız şimdi. Gelen müşterilerimiz eskiye el emeğine değer veren insanlar zaten onlarda olmasa geçimimizi nasıl sağlayacağız” dedi. Şuanda kalfa yetiştiremediğini söyleyen Ovalı, “Artık kimse bizim işimizle ilgi göstermiyor. Hepsi okullar da yetişiyor. Bu durumda bizim çırak yetiştirmemize neden oluyor” dedi.
(Aysun KARABAYIR)
İlginizi Çekebilir