Sevgi'den doğan evlat

Konya Konya'da yüzde 50 zeka geriliği bulunan 8 yaşındaki İbrahim'in bakıcı annesinin gözlerinin içine bakarak tam konuşamasa da "Ben bunlarla gideyim mi?" demesinden etkilenen çift, çocuğun koruyucu ailesi oldu.   Her ikisi de 53 yaşında olan Fatmaana ile Mevlüt Yavuz çifti, 30 yıllık evliliklerinde çocuk sahibi olamayınca koruyucu aile olmaya karar verdi.  Bir yıl önce Aile ve Sosyal Politikalar İl Müdürlüğüne başvuran çift, bir kız çocuğu almak için yetkililerle görüştüğü sırada 2 yıldır sevgi evlerinde kalan 8 yaşındaki İbrahim ile tanıştı.   Çocuğun bakıcı annesine gözlerinin içine bakarak, tam anlaşılamasa da "Ben bunlarla gideyim mi" demesinden etkilenen Yavuz çifti, İbrahim'in koruyucu ailesi olmaya karar verdi. İbrahim'in yüzde 50 zihinsel gelişme geriliği olduğunu öğrenen aile, kararlarından vazgeçmeyerek çocuğun bakımını üstlendi.   - İbrahim'in üzerine titriyorlar   Ailesi, gördüğü sevgi ve ilgi sayesinde sinirine hakim olmaya, kendisini düzgün şekilde ifade etmeye başlayan İbrahim'in "üzülecek" veya "bir şey olacak" diye adeta üzerine titriyor. Her geçen gün yeni şeyler öğrenen ve olumsuz hareketleri bir bir sona eren çocuğu tanımayanlar, sağlıklı sanıyor.   Çocuktaki olumlu gelişim, ailesinin yanı sıra kurum yetkililerini de sevindiriyor. Yavuz çifti, çevrelerinde örnek ve imrenilecek bir aile olarak gösteriliyor.   Fatmaana Yavuz, yaptığı açıklamada, sevgi evlerinden sahiplendiği biri zihinsel gelişme geriliği bulunan üç çocuğun koruyucu aileliğini üstlenen Esme ve Harun Kurtlu çiftini televizyon ve gazetelerde görünce oldukça etkilendiğini söyledi.   Kendisinin de koruyucu aile olmaya karar verdiğini ancak oldukça sinirli olan eşinin kabul etmeyeceği düşüncesiyle bir süre beklediğini dile getiren Yavuz, zamanla konuyu açtığı eşinin de fikre sıcak baktığını ifade etti.   Kuruma bedensel engelli bir kız çocuğunu almak için gittiklerini ancak İbrahim'in bir sözü ve kendileriyle gelmek istemesinden dolayı kararlarından vazgeçtiklerini anlatan Yavuz, "Sağlıklı çocuk zaten kendisine bir şekilde bakar. Önemli olan engelli çocuğu sahiplenebilmek. İbrahim bizim için ilk günden bu yana hiç engelli çocuk değil" dedi.   - "Şimdi akıcı ve düzgün konuşuyor"   İbrahim ile eve gitmek için araca bindikten sonra kendilerine "anne" ve "baba" dediğini anlatırken gözyaşlarına hakim olamayan Yavuz, şöyle devam etti:   "Bana 'anne' dediğinde yaşadığım duygu selini kelimelerle anlatamam. İbrahim 30 yıllık evliliğimizi bir yıla sığdırdı. Henüz bir yıl olmasına rağmen sanki 30 yıldır bizimle gibi. Düzgün konuşamadığı için onu anlayamıyorduk. Şimdi akıcı ve düzgün konuşuyor. Asabiliği bitti. Geceleri sayıklıyor, uyanıyordu. 'Yurttaki kardeşlerim' diyordu. Geceleri çok kalktım ve İbrahim ile oturdum, onunla yattım. Yalnız uyuyamıyordu, şimdi uyuyabiliyor. Dışarıya çıkarken elimi hiç bırakmaz, onu terk edeceğiz diye korkardı. O korkusu da bitti. İçine kapanıklığı kalmadı. Tek başına oynayamıyordu, şimdi kendi kendine oyun kuruyor. Hastalandığında ondan daha çok hasta oluyorum. Gözümüzden bile sakınıyoruz. Bahçede oynarken dışarıya çıkıp kontrol ediyorum. Bir yerini acıtmasın, üzülmesin diye."   İbrahim ile neredeyse tüm sıkıntılarının sona erdiğini vurgulayan Yavuz, mutluluktan eşinin sinirinin, kendisinin de diz ağrısının sona erdiğini kaydetti.   Yavuz, İbrahim'in kardeş istediğini, bu nedenle bir çocuk daha almaya karar verdiklerini bildirdi.   - "Bambaşka bir sevgiymiş"   Mevlüt Yavuz ise eşinin "Esme ve Harun Kurtlu çifti üç çocuk alıyor da biz niye almıyoruz" deyince İbrahim'in hayatlarına girdiğini anlattı.   İbrahim'i görmeden yapamadığını, onunla koşup oynadığını dile getiren Yavuz, "Bambaşka bir sevgiymiş. İbrahim bambaşka bir çocuk. Dışarıdan geldiğimde gözüm hemen İbrahim'i arıyor" diye konuştu.