Engelini aştı 'yapamaz' denileni yaptı

Zihinsel ve bedensel engelli olarak dünyaya gelen 20 yaşındaki Mert ÅžimÅŸek, 12 yıl boyunca süren tedavinin ardından azmi sayesinde yürümeyi, okumayı ve yazmayı baÅŸardı. 

"Mental retardasyon" ve "içe dönük bacak" sendromuyla doÄŸan, defalarca ameliyat olup ve uzun süre fizik tedavi gören Mert ÅžimÅŸek, 12 yıl süren zorlu tedavi sürecini anlattı. ÅžimÅŸek, tedavi sürecinde bazı doktorların kendisi için "yürüyemez" dediÄŸini ancak saÄŸlığına kavuÅŸabileceÄŸine inanan Prof. Dr. Ercan Olcay'ın kendisiyle ilgilendiÄŸini söyledi.

Uzun süren tedavi süreci nedeniyle hastane dışında bir hayatının olmadığını aktaran ÅžimÅŸek, "Sosyal hayatım hiç yoktu. Ben hiç parka gitmedim, oyuncak görmedim. Bir engelim vardı ama sürekli aÄŸlayan, kendisine ve çevresine zarar veren bir çocuk olmadım. Uslu, kimseye zarar vermeyen, kendi halinde bir çocuktum." ifadelerini kullandı.

"Ä°lk yürüdüÄŸüm zamanı unutamıyorum" 

Ä°lk yürüdüÄŸü zamanı hiç unutamadığını ifade eden ÅžimÅŸek, "Hayatta en çok yürümeyi istiyordum. Hastane penceresinden dışarıya baktığım zaman, 'Bir gün ben de yürüyeceÄŸim' diye içimden geçiriyordum. Ä°lk yürümeye baÅŸladığımda, çok tuhaf duygular yaÅŸadım. Parka gittim, yakınlarımın ellerinden tuttum, insanlara selam verdim. Bu, benim hayata daha sıkı sarılmama vesile oldu. Bisiklet sürmeyi de çok istiyordum ve bir gün babam bana sürpriz yaparak, eve bisikletle geldi. Bisiklete sahip olduÄŸum için çok duygulanıp aÄŸladım. Yatarken bile yanımdan ayırmıyordum. Sabah çok erken kalkıp yeniden bisiklete biniyordum." diye konuÅŸtu.

ÅžimÅŸek, konuÅŸma, okuyup yazma ve zihinsel engelini aÅŸmak için ise özel eÄŸitime baÅŸladığını söyledi. Ä°lk olarak Bakırköy’de özel bir kuruma gittiÄŸini ve burada kendisine zihinsel engelli tanısı konulduÄŸunu anlatan ÅžimÅŸek, "O kurumda haftada iki gün eÄŸitim aldım. Bir süre devam ettikten sonra evimize uzak olduÄŸu için Ä°kitelli’de bir kuruma geçtim. Burada daha hızlı bir öÄŸrenme sürecine girdik. Çevremdeki insanların okuyup yazabildiklerini gördüÄŸümde, onlardan daha büyük birisi olarak daha da hırslandım. Hayata tutunmak için okuyup yazmam gerektiÄŸine inanıyordum. Vakıf Gureba Hastanesi'nde kalem tutma alışkanlığım vardı ama anlamlı bir bütün yazıp çizemiyordum. Gazete gördüÄŸümde 'insanlar bu kadar çok ve karışık ÅŸeyi nasıl okuyabiliyor' derdim." ifadelerini kullandı.

"Kitap yazmak istiyorum"

Tedavi ve rehabilitasyon sürecinde renkleri de tanıyıp ayırt etmeyi öÄŸrendiÄŸini aktaran ÅžimÅŸek, "Bir iki renk dışında hiçbirisini tanımıyor, ayırt edemiyordum. Defalarca ameliyat olduÄŸum için beynim zarar görmüÅŸtü. Renkleri öÄŸrendikten sonra hayatım daha renkli hale dönüÅŸtü." dedi. ÖÄŸretmeni Derya Ä°pek’in kendisiyle yakından ilgilendiÄŸini dile getiren ÅžimÅŸek, ÅŸöyle devam etti:

"Derya Hocam bana ‘Mert sen de bu azmi görüyorum, okumayı, yazmayı öÄŸreneceksin’ deyince, bu bende çok olumlu bir motivasyon kaynağı oldu. Hiçbir dersi aksatmadan, çok çalışarak okumayı da öÄŸrendim. Benim gibi bir sürü Mertler var; hiçbir Mert yataÄŸa baÄŸlı kalmasın. Hepsi başı dik, yürekli ve azimli olsun. Kitap yazmak istiyorum. Kitabımda kendi hayatımı, hastane odalarında yaÅŸadıklarımı anlatarak, benim gibi olan çocuklara ve ailelerine moral vermek istiyorum."