Garipler iftar sofrasında

Åžehrin "özel" insanlarına özel ilgi gösteren esnaf, davetlileri araçlarla evlerinden alıp iftar sofralarına getiriyor. Ä°ftar sonrası "diÅŸ kirası" adı altında davetlilere hediyeler vererek, gönüllerini almayı ihmal etmeyen esnaf, asırlardır devam eden bir Osmanlı geleneÄŸini sürdürmenin mutluluÄŸunu yaşıyor. "Gül iftarları" adı da verilen bu davetler için Konya çarşısının tarihi sokaklarında kurulan büyük sofralarda, ramazan ayının ruhuna uygun ÅŸekilde zengin ile fakirin besmele ile aynı kaptan kaşıkladığı bamya çorbası, etli pilav ve zerde tatlısı gibi geleneksel yemekler ikram ediliyor. Sofranın "yemek duası"nı da yine meczuplar yapıyor. Davetlere katkı sunan esnaftan Muhammet ÅževeÅŸeli, amaçlarının Allah'ın rızasını kazanmak ve atalarından yadigar gelenekleri yaÅŸatmak olduÄŸunu söyledi. Bu geleneÄŸin Konya'da uzun süredir devam ettiÄŸini belirten ÅževeÅŸeli, "Biz onlara meczup deÄŸil, 'sevgili' demeyi tercih ediyoruz. Çünkü onlar birer sevgili. Öyle sevgililer ki içlerinden birisi 'Allah razı olsun' dese bize yeter. Biz zaten onun için yapıyoruz. Allah rızası için. Onlar bizi seviyor biz de onları seviyoruz"  dedi.

ÅževeÅŸeli, "gül iftarları" ve "diÅŸ kirası"nın Osmanlı'dan beri süren bir gelenek olduÄŸuna iÅŸaret ederek, "Onların dualarını almak, mutluluklarını paylaÅŸmak çok güzel. Sevgilileri toplamak, yedirmek, garibanları sevindirmek atalarımızdan gelen bir gelenek. Çocuklarımız da inÅŸallah devam ettirecekler. Bu açıdan Konya'nın diÄŸer illere örnek olmasını istiyoruz." ifadelerini kullandı.

 Ä°FTAR VE DÄ°Åž KÄ°RASI GELENEĞİ

Osmanlı döneminde, ramazan ayında varlıklı insanlar ihtiyaç sahiplerine yardım eder, garibanlara iftar sofraları kurar, onlarla aynı ekmeÄŸi paylaşırdı. Zengin fakir herkesin aynı sofrayı paylaÅŸtığı iftar davetlerinde, misafirler uÄŸurlanırken davete katıldıkları için onlara keseler içerisinde hediye, altın ya da gümüÅŸ akçe paralar verilirdi. DiÅŸ kirası adıyla bilinen unutulmaya yüz tutmuÅŸ bu gelenekle yardımlar, iftar sofrasına katılan kiÅŸilerin, ev sahiplerinin sevap kazanmasına vesile oldukları için yapılırdı.