Gözleriyle değil gönülleriyle öğretiyorlar

Konya’da yaÅŸayan 45 yaşındaki Ramazan ve Feriha Almaz çifti, görme engelli olmalarına raÄŸmen öÄŸretmenlik mesleÄŸini en güzel ÅŸekilde yapmaya çalışıyor. Selçuklu Hocacihan Anadolu Ä°mam Hatip Lisesi’nde rehber öÄŸretmen olarak görev yapan Feriha Almaz öÄŸrencileri tarafından çok seviliyor ve kendisi de aynı ÅŸekilde hem okuluna, hem de öÄŸrencilerine özel ilgi gösteriyor. Rehber öÄŸretmen olarak odasında öÄŸrencilerin sıkıntılarını dinleyen ve onlara çözüm için tavsiyelerde bulunan Almaz'a öÄŸrenciler de ilgi gösteriyor. ÖÄŸretmenlerini yalnız bırakmayan öÄŸrenciler, okul koridorlarında, merdivenlerden iniÅŸ çıkışlarda, okula geliÅŸ gidiÅŸlerde kendisine eÅŸlik ediyor. ÖÄŸrenciler, öÄŸretmenleri Feriha Almaz'ın öÄŸretmenler gününü de kutlayarak kendisine hediye verdi. Görev yaptığı okulun ilk tercihi olduÄŸunu söyleyen ve kendini kısa sürede kabullendirdiÄŸini belirten Feriha Almaz, “Yaklaşık 2 yıl önce kendi isteÄŸimizle NiÄŸde’den geldik. Okulum ilk tercihimdi. Buraya gelmeden okulumu sevmiÅŸtim. ÖÄŸrencilerimle münasebetim, öÄŸrenci öÄŸretmen iliÅŸkilerim gayet iyi. Onlar beni, ben onları ilk birkaç ay içerisinde kabullendik sevdik” dedi.“ÖÄŸrencim hangi ruh halindeyse o role bürünüyorum”GerçekleÅŸtirdiÄŸi görüÅŸmelerde öÄŸrencilerin kendisinden memnun kaldığını ifade eden Almaz, “Yaptığım görüÅŸmelerde, çocuklar benden çok memnun olduklarını söylüyorlar. Onlarla bazen öÄŸrenci öÄŸretmen, bazen abla kardeÅŸ, bazen anne evlat, bazen iki dost, bazen de o öÄŸrencinin beni hangi role ittirmeye ihtiyacı varsa o roldeyim. Çünkü bizim mesleÄŸimiz katılık barındırmaz. Katı olsam hiçbir öÄŸrenciyle iletiÅŸim kuramam. Kendi bireysel sıkıntılarımı, hayatla ilgili problemlerimi, zorluklarımı hiçbir zaman mesleÄŸime karıştırmadım” ÅŸeklinde konuÅŸtu.“Üniversite ve lise yıllarımda çok sıkıntı çektim ama üstesinden geldim”Üniversite ve lise hayatında brel alfabesi kullanamadığı için çok sıkıntılar çektiÄŸini de anlatan Feriha Almaz, “Bize güvenen, bize deÄŸer veren, bizimle birlikte çalışmayı arzu eden bir idarecimiz var. Bu yönden kendimi ÅŸanslı hissediyorum. Åžimdiye kadar çalıştığım okullarda böyle bir ortam olmamıştı. Çok sıkıntı çektim, özellikle üniversite eÄŸitimi alırken. Tabii oralarda brel alfabesiyle eÄŸitim almak mümkün deÄŸil, buna lise de dahil. Hep mürekkepli yazıyla, kulaktan eÄŸitimle eÄŸitim yıllarımı tamamlamaya çalıştım. Çok zor oldu ama bu zorluÄŸun ötesinde azim ve gayret vardı. Bir gün her ÅŸeyin deÄŸiÅŸeceÄŸini, o günkü zorluklardan, farklı güzelliklerin olacağını ve onların bir gün gelip beni bulacağı içime doÄŸuyordu. Genel olarak da hayat felsefem, 'zor ama imkansız' deÄŸildir. Bunu hep öÄŸrencilerime de söylerim. Zor olması ayrı, imkansız olması ayrıdır. EÄŸer insan isterse zorları kolay, imkansızları imkan dahiline dönüÅŸtürebilir” diye konuÅŸtu.“YaÅŸadığım bütün zorluklarda eÅŸim hep yanımda oldu”Bu zamana gelene kadar birçok zorluklar çektiÄŸini de ifade eden Feriha Almaz, “EÅŸim hayatta en yakın destekçim oldu. Gerek eÄŸitim hayatımda, gerekse özel yaÅŸantımda, hep yanı başımda oldu. Her zaman istiÅŸare ettiÄŸim, bana güç kuvvet veren, yanlışa düÅŸmemden beni koruyan, en yakınımdaki insandı. Onunla bu hayatı paylaÅŸmak büyük bir keyif. Hayatın yükünü hafifletiyor. Bu nedenle kendisine teÅŸekkür ederim. MesleÄŸimi icra ederken de, bu mesleÄŸi elde ederken de yaÅŸadığım sıkıntılara dirençli olmamı saÄŸlayan, canım öÄŸretmenlerime, bana emeÄŸi geçen herkese teÅŸekkür ediyorum. Hala lisedeki öÄŸretmenlerimle görüÅŸüyorum. Bağımı kesmedim. Bu güzel bir duygu. Hem öÄŸretmensiniz, hem öÄŸrenciniz var ama aynı zamanda baÅŸka bir öÄŸretmenin öÄŸrencisi olarak iliÅŸki sürdürüyorsunuz. Her iki rolü de aynı anda yaÅŸamak ve o rollerde insanın üzerine düÅŸeni yapması, o konuda kendisini güçlü, donanımlı hale getirmesi için bana göre bir avantajdır” dedi. Feriha Almaz, bütün meslektaÅŸlarının öÄŸretmenler gününü de kutladı."Aramızda görev dağılımı yaptık"Felsefe öÄŸretmeni ve ÅŸimdilerde emekli olan Ramazan Almaz ise doÄŸuÅŸtan görmediÄŸini ve eÄŸitim hayatında yazılardan kaynaklanan birçok zorluk yaÅŸadığını belirtti. Hem kendinin, hem de eÅŸinin görme engelli olduÄŸundan kendi aralarında görev dağılımı yaptıklarını ifade eden Ramazan Almaz, “EÅŸimle NiÄŸde’de beraber çalıştığımız okulda tanıştık. Evlilik kararımızı orada aldık. Ä°kimiz de görme engelli olduÄŸumuzdan dolayı bir takım sıkıntılarla karşılaÅŸacaktık. Kendi aramızda bir görev paylaşımı yaptık. EÅŸim, 'ben ev iÅŸlerinde baÅŸarılıyım' dedi. Ben de evin dışarıdaki iÅŸleri üstlenirim dedim ve bu ÅŸekilde görev paylaşımıyla uzun yıllar birlikteyiz. Åžuanda da Konya’dayız. Konya’da güzel bir yuva kurduk. ÖÄŸrenci olduk, öÄŸretmenlerimiz bize emek verdi. Biz de öÄŸretmen olduk, iyi öÄŸrenciler, iyi insan ve topluma faydalı bireyler yetiÅŸtirmeye çalıştık. ÖÄŸrenciler yetiÅŸtirdikçe de seviniyoruz” ÅŸeklinde konuÅŸtu.