‘Obruk’la yaşam

İlçeye 10 kilometre mesafede bulunan Reşadiye Mahallesinde yaşayan 4 kardeşin 1970 yılından beri yaşadıkları ve babalarından kalan yaylada, geçen yıl obruk meydana geldi. Obruğun yerleşim yeri içerisindeki koyunların yaşadığı ağılda oluştu ve ağıl kullanılamaz hale geldi. Ağıl başka bir yere yeniden inşa edildi. Obruk, en yakın eve 20 metre uzaklıkta. Obruğun yaz mevsiminde meydana gelmesi ve koyunların dışarıda olması olası bir facianın önüne geçti. Obruk ağılın iç kısmında etkili oldu. Obruğun derinliği 13 metreyi bulurken çapı 7 metre civarında. Yaylada 4 kardeş birlikte yaşıyor. Yaklaşık 40 kişilik bir nüfusa sahip olan yaylada obruğun korkutucu olmasına rağmen hayatın normal bir şekilde devam etmesi dikkat çekiyor. 4 kardeşten İsmail Acar, köyde tarım ve hayvancılıkla uğraştıklarını söyledi. Şu an yaşadıkları yerin babasının köyü olduğunu ve 1970 yılından beri hep birlikte burada yaşadıklarını belirten İsmail Acar, “ 1 yıl önce gece  ağılın bir bölümü çökmüş. Sabah olduğunda gördük. Dış tarafta bahçe vardı. Çocuklar domates toplamak gittiğinde çukuru görüp kaçmış. Bize haber verdiler. Geldik baktık dev bir çukur ile karşılaştık. İlk anda koktuk. Çevremizde obruk oluşmuştu ama ilk defa yerleşim yerine yakın bir yerde obruk oluştu. Derinliğini öçlük 13 metreydi. Daha sonra çevresi hep genişledi. Hayvanlarımızın yaşadığı ağılın kullanabileceğimizi malzemelerini aldık. Obruk ağıl içinde olması nedeni ile çok zararımız var. Başka yere ağıl inşa ettik. 100 bin lira dolayında zararımız oldu. Obruk yaz mevsiminde olduğu için koyunlar avluda bulunmasından dolayı kayıp olmadı. Şayet içerde koyunlar olsaydı  çok koyun telef olurdu. Çevremizde çeşitli zamanlarda çok sayıda obruk oluştu. Obruklarla birlikte yaşamak psikolojimizi bozuyor. Yatırım yapmak istiyoruz ama yapamıyoruz. Obruk riski sebebi ile yapmaktan kaçınıyoruz. Şayet bu obruk oluştuğunda insan olsa büyük bir dram olurdu. Birisinin toprakla birlikte 13 metre derinliğe düşmesini hesap edemezsiniz. Buraların garantisi yok ne olacak bilemiyoruz. Yeraltını bilmek için imkanımız yok. Çalışmaya devam edeceğiz. Kendimiz gelip geçtik ama çocuklarımızı okutacağız. Burada gelecek yok. Burada tehlike ve korku içerisinde yaşıyoruz. Bırakıp gitsek de yapacak bir şeyimiz yok” ifadelerini kullandı. (Vehbi GÜRCAN/Mithat KORKUSUZ)