AĞAÇ VE ORMAN HAFTASI -2

26 Mart 2015, Perşembe 00:00

A+
A-

Dünyanın her tarafından kendi bindiği dalı kesen, yani hayat kaynağı olan orman ve yeşili tahrip eden insanlar vardır.

İlim erbabı, akl-ı selim sahibi insanların, Dünya Çevre Günü dolayısıyla Stockholm’de yaptıkları şöyle bir değerlendirmeleri vardır:

“Milyarlarca yaşına rağmen dünya 1960 yılına kadar ne kadar tahrip edildi ve kirletildi ise, son 45 senede ondan daha fazla zarara uğratılmıştır.”([1]) Bu gidişle kısa zamanda uzayda tek yaşanılır gezegen olan dünyamız da, bu özelliğini kaybedecektir. Bu sebeple Dünya Çevre Günü, Dünya Ormancılık Günü ( 21-27 Mart) gibi faaliyetlerle insanların dikkati konuya çekilmek istenmektedir.

Halbuki ecdadımız ağacın kıymetini darbı mesel haline getirdiği şu cümle ile; “Ağaç yuvamızın eşiği, yavrumuzun beşiği, soframızın kaşığı, mevtamızın tabutu, ocağımızın yakıtıdır.” İfade etmiş ve ağaçla ilgili binlerce vakıflar kurmuşlardır.([2])

Ağaç aynı zamanda havayı temizleyen, erozyonu önleyen, iklimi güzelleştiren, gözü ve gönlü dinlendiren ve ekonomimize çok katkıda bulunan bir güzelliktir.

Osmanlı; savaşın olmadığı kış mevsiminde askerleri boş durdurmaz, ağaç diktirir, köprü, çeşme gibi sosyal eserlerin yapımı ve tamiri ile meşgul edermiş.([3]) Ağaçları kesmemek için evlerin ve yolların planları değiştirilirmiş.([4]) Ev yapılacak yerde bile olsa ağaçların kesilmesine müsaade edilmezmiş.([5])

Biz Asya’nın bozkırlarını, Anadolu’nun yeşili için terk-i diyar etmiştik ama son zamanlardaki bilinçsiz tutumumuz yüzünden Anadolu’da bozkır haline geldi maalesef.

Londra % 67 oranı ile dünyanın en yeşil başkenti seçilmiş. Bizim en yeşil kentlerimizden İzmir’in ise yeşil oranı % 3 imiş. Japonya’da yapılan bir araştırmada yeşil ortamda yaşayan insanların hem uzun ömürlü hem de daha huzurlu oldukları ortaya çıkmış.([6])

Eğer tedbir alınmazsa, cennet vatan dediğimiz güzel yurdumuz çöl olacak. Gezdiğimiz yerlerde dikkat edersek her köyün, her yerleşim biriminin kabristanında ulu ağaçlar olduğu halde etraf ağaçsızdır. Aslında her taraf öyleydi, ama bilinçsiz insanlarımız yerine yenisini dikmeden kese kese o hale getirdiler, ama; “günahtır, gece korkuturlar, ölüler rüyamıza girer” gibi düşüncelerle kabirdekileri kesemediler, fark bu.

Bizans ordusunun Müslümanlar üzerine yürüyeceği haberi alınmıştı. Peygamber Efendimiz bu ihtimale binaen savunma değil, taarruz savaşı yapmak için bugün Suudi Arabistan topraklarının kuzeyde en uç bölgesi olan Tebük şehrine kadar gelmiş, Bizans ordusunu bulamamıştır. Bizans’ın böyle bir hazırlık ve niyetinin olmadığı da duyulunca, Hz. Peygamber geri dönüş emri vermiştir. Hz. Cabirin devesi ölmüş o sıcakta yaya yürümektedir. Resûl-i Ekrem Cabir’e: “arkama bin der” o hayâ ederek binemez. Efendimiz ısrar edince biner, Peygamberimiz şöyle buyurur: “Ey Cabir gün gelecek şu kup kuru çöl bağlar, bahçeler ziraat tarlaları olacak.”

Ali Ulvi Kurucu rahmetli, hatıralarında: “Ben hatırlarım Tebük’te üç zenginin evinin önünde üç ağaç vardı, başka yeşil namına bir şey yoktu. Bugün Hollanda’ya, Avrupa’ya Tebük’ten gül, çiçek ve tahıl ihraç ediliyor” demektedir.([7])

Bu hafta vesilesiyle ağaç dikme ve yetiştirme hususunda gayreti olan bütün kişi, kurum ve kuruluşlara şükranlarımı sunar, Cenâb-ı Hak’tan gayretlerini artırmasını temenni ederim.

Dipnotlar:

1-İbrahim Özdemir, Münir Yükselmiş,“Çevre Sorunları ve İslâm”,Diyanet Yay.1995,s.21.

2-İsmail Hâmi Dânişmend,“Tarihi Hakikatler”,Tercüman Gazetesi Yay.1979, c. 2, s. 253.

3-Ricaut, (V. Mehmed dönemi İngiliz Elçisinin kâtibi) “Türklerin Siyasi Düsturları”

M. Reşat Uzmen, Tercüman 1001 Temel Eser, Bas. Haz., s. 297.

4-La Baronne Durand De Fontmagne,“Kırım Harbi Sonrasında İstanbul”,

Tercüman 1001 Temel Eser,1977s. 261.

5-1876 yılında İstanbulda bulunmuş olan Elizabet Caraven Mostar Dergisi, Mayıs 2008, sayı 391. s. 45;

La Corbusier (1915), Mustafa Armağan, “Osmanlının Kayıp Atlası”, Da Yay. 2005, İst. s.184.

6-Şehir ve Başkan Dergisi Mayıs 2008 sayı: 80, s. 94.

7-M. Ertuğrul Düzdağ, “Ali Ulvi Kurucu, Hatıralar-3”, Kaynak Yay. 2007, İst. s. 407