Al Renkli Bayrağımız (2)

Kahraman ordumuzun Kıbrıs’a çıkarma yaptığı günler. İs­viçre’ de bir kahve de Yunanlı­lar Türk bayrağını yakmak isterler. Bir delikanlı buna şid­detle karşı kor ve Yunanlıları iyi bir benzetir. Olay mahkemeye intikal eder. Hâkim delikanlıya: “Niye bu adamları dövüp bu hale getirdin?” diye sorar.

Genç: “Efendim! Bayrağımı yakmak istediler” deyince Hâkim: “Se­nin pasa­por­tunda Çeçen olduğun yazılı. Hâlbuki yakılmak istenen Türk bay­rağı, sana ne” deyince Çeçen yiğidi şöyle der: “Hâkim bey! Ben Kafkas­yalı­yım. Çeçe­nim. Şeyh Şamillerin,  Hacı Muradların torunuyum. Os­manlı ahfadın­danım. Kısacası öz be öz Türküm. O bayrağın üzerinde benim inancımın özü işareti vardır. Ben o bayrak için gözümü kırp­madan canımı veririm...”

Hey delikanlı! Keşke bizlerde senin gibi düşünebilsek. O gaye ve ide­alde olabilsek. Dünya devletleri sizin için göstermelikte olsa bir şeyler söyler ve yaparken,  keşke biz size Çeçen teröristler demesek. Agit’te senin kavganı ABD ve Avrupalılar yerine biz yapabilsek. Ona gücümüz yetmiyorsa Akif Merhumun:

Irzımızdır çiğnenen,  evladımızdır doğranan

Hey utanmaz ağlamazsan,  bari gülmekten utan

dediği gibi,  senin gibi yapamayız,  bizde o ruh  ve ideal kal­madı ama,  hiç olmazsa gülme­sek,  tepinmesek, geçmişte en büyük devlet yetkililerimizin birinin yaptığı gibi, ağzımızı doldura-doldura: “Bu mesele Rusya’nın toprak bütünlüğünü ilgilen­diren bir iç meseledir” deme basi­retsiz­liğini göstermesek. Seni can evinden yaralamasak. Sizi Mos­kof’un uçakları, topları, tonluk bombaları güçlü zannedilen orduları öldüremez ama, dost zan­nettiğiniz bizle­rin bu sözleri öldürür mü bilmem? Gövdemiz değil ama,  gön­lümüz  ve dualarımız sizinle bera­ber. Her şeyden önemlisi Al­lah sizinle bera­ber. Gazanız mübârek olsun.

Türk orduları Filistin’den çekilirken, hep Arapların kalleşlik yaptıkla­rın­dan, dedelerimizi soyduklarından, onlara yardım etmediklerinden bah­sederler ama askerlerimizin yakalarından tutup “…Ey Türkler, bizi kim­lere bırakıp gidiyorsunuz, biz bu bayrağın hasretine nasıl dayanacağız” diye feryat eden Araplardan çok az bahsedilir.(1) İki ibretli olay arz edeceğim:

Tunuslular Osmanlı hayranıdır, Osmanlıyı istilâcı olarak görmezler. Os­manlı vâlilerinden Beylerimiz diye bahsediyorlar. Cumhurbaşkanları Habib Burgiba bir Türkiye hayranıdır. Bunun için bağımsızlığını kazanınca bayrak­larına ay ve yıldız koymuşlardır.  Hâlâ Osmanlı paşalarının resimleri bazı evlerde ve resmi dairelerde asılı durumdadır. Yaşlıların evlerinin duvarlarını ise Sultan 2. Abdülhamid’in fotoğrafları süslemektedir.(2) Son zamanlardaki Türk-Arap düşmanlıklarını, İslâm ittifakına mâni olabilmek için gençlerin beyin hücrelerine Haçlılar pompalamışlardır.

Nisan 2009 da Antalya’da 4 ayrı lisede TÜBİTAK’ın yaptığı bir araş­tır­mada öğrencilerin yarısından fazlası İstiklal Marşının yazarı Mehmed Akif’i tanımıyor ama % 92 si “50 Cent” lakaplı ABD’li bir rapçı’yı tanıyor.(3)

2-İsviçreli Michael Sauser isimli bir genç, Alman ZDF televizyonu­nun açtığı bir yarışmada 188 ülkenin millî marşlarını notasıyla birlikte okuya­bile­ceğini söylemiş, Kura çekmişler, Çin, Mısır, Tayland, Bosna Hersek ve Tür­kiye olmak üzere beş devlet çıkmış.

İlk dördünün millî marşlarını nota­ları ile beraber okumuş, Jüri: “kanaat getirdik beşinciyi okumaya gerek yok” demele­rine rağmen delikanlı kabul etmemiş, madem kurada çıktı okuyacağım hem de: “Türk Millî marşı ayakta dinlenir ve okunur kalkın bakalım” demiş ve bütün milleti ayağa kaldırarak Millî marşımızı oku­muş.(4)

Gençlerimize inşallah ibret olur. Arif Nihat Asya mer­humu rahmetle yâd ederek sözlerimizi bitirelim:

Bayrakları bayrak yapan üstündeki kandır

Toprak eğer uğrunda ölen varsa vatandır.

Dipnotlar:

1-Selahattin Günay, “Suriye ve Filistin Anıları”, “Bizi Kimlere Bırakıp Gidoyorsun Türk”  Türkiye İş Bankası Yay. İst. 2006, s. 116.

2-Ferhat Koç, “Medeniyet Coğrafyamıza Seyahat”, Düşün Yay. İst. 2012, s. 74.

3-Bütün Dünya Dergisi, (Başkent Üniversitesi Kültür Yayını), sayı: 2010¬/01, s. 22.

4-Bütün Dünya Dergisi, sayı: 2007¬/07, s. 35.