BELEDİYELERİN KOOPERATİFLERİNDEN MAĞDUR OLAN VATANDAŞLAR 

Soğuk mu soğuk, serin mi serin, yağışlı mı yağışlı bir Haziran gününde kışlıkları giyerek geldiğimiz gazetemizde bu sabah pek çok mutlu olayı arka arkaya yaşıyordum,

Daha öğlen olmamıştı ki aylardır görüşmediğim üç vefalı dost isimle bir araya geldik telefon görüşmesi yaptık samimi sohbetler ettik.

Öğlen olurken bu satırları yazmaya başladığım zaman dostların verdiği mutluluk ile kendimi kuşlar gibi hafif özgür ve mutlu hissediyordum.

Tabii bu çaylı, sade kahveli bazen de dumanlı(!) sohbet esnasında çok uzaklardan yazan değerli büyüklerimizde bizim mutluluğumuzun kaymağı oluyorlardı.

Mesela halen deprem bölgesinde görevli ve bölgedeki inşaatları kontrol eden valimiz Cüneyit Orhan Toprak Bey şöyle yazıyordu;

“Çok kıymetli dostum Uğur kardeşim

Şu anda deprem bölgesindeki TOKİ inşaatlarını denetliyorum.

Telefonu yeni elime aldım.

Sizin yazınızı okudum.

Ne kadar vefalı olduğunu tekrar tekrar gösteriyorsun.

Sağ ol var ol.

İyi bir dost ve duyarlı bir vatandaş olarak iyi ki varsın diyorum.

Ayrıca korkusuz, kamu menfaatini gözeten kimseye eyvallahı olmayan adil bir gazeteci olduğunu da ilave edeyim

Selam sevgilerimle”

……………

İşte fani dünyada bir nefeslik canı olan fani için Devletin Valisinin şu cümlesini “KORKUSUZ, KAMU MENFAATİNİ GÖZETEN KİMSEYE EYVALLAHI OLMAYAN ADİL BİR GAZETECİ” sözünü duydum okudum yaa.

Yüce Rabbimden daha ne isteyebilirim ki?

Evler, arabalar, şatafatlar bir yere kadar,

Ama benim gibi bir insan için Devletin valisinden bu cümleleri duymak ne arabalarla ne evlerle kıyas edilebilir.

Sağ olun Sayın valim.

İnşallah sizin bu güzel sözlerine layık olabilirim.

……………..

Dün gazetemize gelen ilk isim Konya’nın bir dönem siyasetinden sporuna ekonomisine damga vuran değerlerimizden Konyaspor camiasının yakından tanıdığı Yeşil- Beyazlı kulübün Başkanlarından Sayın Metin Ortakarpuz idi.

Metin abimiz ile çok yol arkadaşlığı yaptık.

Ama hiçbir zaman gazeteci-başkan, ya da iş adamı-gazeteci olmadık hep dost olduk.

İnşallah yakın zamanda Sayın Ortakarpuz ile ilgili olarak hem gazetemizde hem internet sitemiz ve sosyal medyalarımızda ayrıca All SPORTS dergimizde güzel hoş ve sürükleyici haberler göreceksiniz.

………..

Derken sohbetimize idealist eğitimci şehrin basketbol dünyasındaki efsane isimlerden Aydoğan Karakaya dahil oldu.

Sohbete eğitim ve spor hatta ağırlıklı olarak basketbol dahil oldu.

………….

Ve derken Antalya’dan gelen o güzel ses Oktay Demiray.

Konya’da bir dönem Süper ligde şehrimizi Türk futbolunda en üst seviyede başarı ile duyuran, TFF’de farklı görevlerde bulunan aynı zamanda da inşaat sektörünün çalışkan ismi Oktay hocamla uzun uzadıya sohbet ettik.

…………

Şu ana kadar bahsettiğim bu isimlerden almış olduğum mutluluk ile bilgisayarın karşısındayım.

O zaman hemen sizlerden gelen istekler ile ilgili yerel konularımıza kısa kısa değinelim.

BEYHEKİM FİZİK

TEDAVİDEN

GELEN KARELER

Şehrin bir başarılı bürokratı olan abimiz dostumuz salı günü saat 12.55’te şu fotoğraf karelerinden gönderiyor

Ve altına da şunları yazıyordu

“Uğur Bey burası Beyhekim Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Hastanesi

Hastanenin de tam girişi.

Ama sizde görüyorsunuz ki buranın çöpü herhalde epeydir bir süre alınmıyor ki artık dışına taşmış.

İnsanlarımıza şifa kaynağı olan böyle güzel bir yere hastaneye girişteki bu görüntü hiç yakışmıyor”

…………..

Abimiz ile yazışırken bir bürokrat olarak da şunu görüyor ve dediklerini fotoğraflarla şöyle destekliyordu

“Uğur bey bir de şöyle bir durum var.

Maalesef sizde zaman zaman köşe yazılarınızda Konyalıya sitem ediyorsunuz.

Evet bir yere kadar doğru.

Tamam Konyalı yoldan yürümeyi sever

Ama o Konyalı böyle hastane yolunda yolun kaldırımı yoksa nereden yürüyecek?

Allah aşkına insanlar zaten tedavi için güçlükle buralara geliyorlar.

Yürüyerek gelen insanımız çok.

Ve sürücülerde bu insanlara yoldan çekilmeleri için korna yapıyor.

Peki bu rahatsız tedaviye gelip giden insanlar yoldan yürümeyeceklerde tarladan çamurun içinden otların arasından mı yürüyerek gelip gidecekler?

Yolun kalitesi de fotoğraftan görülebileceği gibi çok kötü.

Sizin Belediye Başkanları ile aranız iyi maşallah.

Bir yazsanız da yol iyi olsa buralara bir kaldırım filan yapılsa olmaz mı?”

…………..

Tedavi için giden bir hasta yerine kendimi koyup empati yaptığım zaman büyüğümüze hak verdim.

Ama biz yazdık yaa.

Biliyorum ki,

Dahası inanıyorum ki Belediye Başkanlarımız ve ekipleri derhal en kısa zamanda buraya gerekeni yapacaklardır.

Çünkü bizim inandığımız Başkanlar için buralara istenilenleri yapmak çekirdek çitlemek kadar kolay ve basittir.

BELEDİYELERİN

KOOPERATİFLERİNDEN

MAĞDUR OLAN

VATANDAŞLARIMIZ

Şimdi bu bölüm ile ilgili olarak yazacaklarımdan önce Karatay Belediye Başkanı Sayın Hasan Kılca beyin rahatsız olmamasını rica edeceğim.

Çünkü bizi son kez arayarak durumu için yalvaran okurumuz Karatay’da değil.

Bizi son kez aradığını söyleyen ve artık hakaretler etmeye başlayan okurumuz mağduriyetini şöyle açıklıyordu.

Dahası böyle insanlarımızın olduğunu da biliyoruz.

Bu okurumuz özetle şöyle diyordu;

“Uluırmak Evleri kooperatifine girdik.

5-6 sene oldu.

Arsa babamızdan bana ve kardeşime kalmıştı.

Kardeşime ev çıktı.

3 sene oldu.

Orayı sattı ve Sanayiden o para ile bir dükkan aldı.

Kirası 8 bin ya da 10 bin TL den kiraya verdi.

Aynı yerde aynı arsadan benimde hakkım var.

Ama benim hala bir evim bile yok.

Bırakın aylık böyle bir kira almayı evim dahi yok.

Evin temeli dahi yok.

Sizce bu hak mı?

Bu adalet mi?”

……………

Biz bu durumu belediyenin yetkililerine de ilettik.

Neden? Dedik.

Onlar yasal durumu izah ettikten sonra özetle;

“İki kardeşten biri şanslı diğeri şansız imiş” deyiverdiler.

………….

Yani Belediye bu işte yasa dışı bir iş yapmıyormuş.

Durum yasal olduğuna göre okurumuz yansın dönsün kaderine ağlasın(!) demek zorunda kalıyoruz.

GÜNÜN OKKALI SÖZÜ

Güvenmek sevmekten daha değerli bunu zamanla anlarsınız

NE ZAMAN ADAM OLURUZ?       

Dört kişilik asansörde üç kişi varken bir bayan biri elinden tuttuğu diğerinde ise kucağındaki çocuğu ile asansör kabinine sığmak için şansını zorlamadığı zaman daha iyi ADAM oluruz.