BU GİDİŞLE KAYBEDERİZ.

24 Nisan 2024, Çarşamba 00:01

A+
A-

İçinde yaşadığımız ve mensubu bulunduğumuz toplumun kapitalist düzen anlayışı iyice derinliklerde içimize öyle sirayet etmiş ki artık bizler,inandığımız gibi değil yaşadığımız gibi inanır olduk.

Tutkularımız bir ağacın kökleri gibi aynı kararlılıkla ve itina ile kendi isteğimiz ve inisiyatifimiz dahi tercihimiz doğrultusunda kök saldı yüreklerimize.

Evrildik, nefsimizin bitip tükenmek bilmez arzularına, heva ve hevesine.

Oysa kalu belada söz vermiştik.Lakin vehn hastalığı bizi öyle tutsak etti ki; her halimizi kuşattı ve biz ister istemez kaybettik ruhumuzu.Tutamadık verdiğimiz sözümüzü.

Ve biz nefsimizin arzularına hep İslami bir kılıf bulma yarışına girdik.Nefsimize hoş gelen ne varsa onu hevamıza arzumuza doymak bilmeyen nefsimize uyarlamaya çalıştık.Kendimizi kandırdığımızın ölçüyü terk ettiğimizin dünyevilik koktuğumuzun farkında değildik.Ne diyorduk?Helal haram ver Allah’ım bu fakir kulun yer Allah’ım.

Yedik yemesine de hiç doymadık.Doyduğumuzu dahi bilmedik.Bilemedik.Çünkü özümüzde olan kanaatkarlık,gözü doymuşluk gibi değer atfeden güzellikler de bizi çoktan terk etmişti.Kalbini yüreğini doyuramayan bir neslin feryadını kim duyar? Sadece bugünün şartlarına uygun yetiştirilmeye çalışılan bireylerin imdadına,içini parçalayan kasırgalarına kim karşı koyabilir? Kim nasıl yardımda bulunabilir? Ne ekersen onu biçersin diyen atalarımızın yere düşürülen bu sözünü kaybettiğimiz hangi diyarda bulabiliriz ve tekraren muhasebesini yapabiliriz?

Tamamen batının entellektüel hayat tarzını benimsediğimiz ve zihin dünyamızın kodlarının değiştiği, alt üst olduğu, algoritmaların fren tutmadığı bu hayat tarzında ne çok eziyetler, ne çok acılar olmasına rağmen,bunlardan pay almayarak, kendimizi kraldan çok kralcı sandığımız bu ölçüsüz virane alemde ne kadar elem verici bir ızdırap ve peşimizden gelen, bizi bırakmamakta kararlı bela ve müsibetler varken , biz neden hala yanlışta ısrar edip, bu belalı yaşam tarzından kaçınmayıp peşpeşe sille tokat yememize rağmen, hep bu kocaman sözlü ve yazılılardan sıfır alıyor ve sınıfta kalıyoruz.?

Oysa bizde ölçü belli değil miydi? Bizi hayata bağlayacak olan ailemiz,inancımız,sahip çıkacağımız ve koruyacağımız aile değerlerimiz değil miydi? Bir aileyi ayakta tutan kadın bu toplumda nasıl da ihmal edildi.Kadın; anamız, annemiz, kızımız, evladımız nasılda dalından koparıldı.Nasıl da toplumda tüm şerlerin çıkış noktasına sürüklendi? Dinden uzaklaştırıldı. Ahlaki zaafiyetler tüm değerlerin kaybedilmesine vesile oldu.

DALINDAN DÜŞEN KADINDI

Kız çocukları gömülürken diri diri toprağa

Dalından düşen kadındı, döndü solgun yaprağa

Derken; kalpler başladı dirilmeye, yeşermişti çölde vaha

Gönüller râm oldu secdeye, başlar eğildi Allah'a.

Cahili toplumsal düzenden medeniyete dönüştü

Bir dirilişti tüm yaşananlar, ruhlara cemre düştü.

Nasıl kalbe düşen bir tohum, dönüşürse fikriyata

İşte; toplumsal bu güzel ahlak, hakim kılındı hayata.

Bir sömürüydü bakışlar cinsellikti hissedilen

Onuru ayaklar altındaydı buydu onu kahreden.

İslamla şeref bulmuştu, bilindi Rabbin emaneti

Cennet serildi ayaklarına, anladı kendine kıymeti.

Hayat hakkı tanımayan öldürücü bir kimlikten

Zihinlerde dönüşüm oldu, gelindi tevhidi çizgiye

Ay yüzlü çehrelerle, geceye kandildi ruhlar,

İnsan kalben fethedildi, dünya gülümsedi sevgiye.

Neydi o örtüsünde ki; esrarengiz olan sır

Neydi o örtüsünde ki; kıymeti hükmü mana.

Kadını, asliyyetinden uzaklaştıran bu sahte asır

Hep erteledi ucuz vaatlerle bir başka harmana.

Sahte özgürlük çığlıklarıyla inkar edildi kadın

Ve hep o, istismar edildi yalancı cennetlerle.

Sen,bir fikir bir kimliksin, ruh ve mana ise muradın

Yüceliğimiz yüksekliğindeydi, iman akıl ve ilimle.

(yusuferdoğan)

Unutmayın ki bu dava, ailenin, kadının, değerlerin korunmasıyla mümkündür.Oysa şöyle etrafınıza bir göz atın,bakın bakalım aklı selimle, vicdan muhasebesi yapın.Etrafınızda neler görüyorsunuz?