BÜYÜKŞEHİR BELEDİYESİ’NİN VİCDANI

Günlerdir evimin penceresinden dışarıya bakıyorum.

Devlet baba “Evde kal”dedi. Bizde kalıyoruz. Bizim gibi milyonlarca insan da evinde kalıyor.

Evde kalırken canım Türkiye ve dünyayı daha çok izleme imkanımız oluyor.

Dünyanın gündemi malum bela korona.            

Şu ana kadar 200 ülkede görülen virüs bu yazının yazıldığı saatlerde, dünyada 30 binin üstünde insanı hayattan kopardı.

Bizim ülkemizde de vaka ve ölüm sayıları her gün artış gösteriyor.

Evimin penceresinden dışarıya bakarken türlü türlü senaryolar hızlı bir şekilde ve bir film şeridi gibi gözlerimin önünden geçip gidiyor. Korku, endişe ve umut  arasında dolaşıp duran bir ruh  halindeyim.

Korku ve endişe için ülke olarak sayılamayacak kadar çok nedenimiz var.

Aynı şekilde  bu ülke insanlarının korku ve endişe için de sayılamayacak kadar çok nedeni var.

Her şeyden önce ekonomik ve sosyal imkanlar uzun süreli bir krizi kaldıramaz. Korku ve endişemiz  daha çok bu yüzden. Tabi bir de  kötü senaryonun sağlık boyutu var ki, o  ilkinden de daha önemli.

Öte yandan kötü  günlerin kısa bir süre sonra geride  kalacağına dair umudumuz var.Gelişmeler her  ne kadar ucu açık bir zaman dilimini gösteriyor olsa da, bizim ve bütün insanlığın umudu  bu sürecin kısa sürmesi ve hayatın normale dönmesi. Ülkelerin ve insanların ekonomik ve sosyal faaliyetlerine yeniden ve yeni bir ruhla işlerlik kazandırması.   

Bu uğursuz karanlığın aydınlık sabahları mutlaka olacaktır. O sabahlar gecikmesin. Bunun için dua edelim ve bunun için devlet babanın uyarılarına harfiyen riayet edelim.               

Yazının konusu bir anda yön değiştirdi.               

Hoşgörün..!  Zira, gözümüz, canımız, hayatımız ve varlık nedenimiz olan güzel  ülkemiz ÇİN yapımı bir virüsün pençesinden yakasını kurtarabilmek için olağanüstü günler yaşıyor.

Evde otururken  dışarıya bakıyorum.

Gelişmeleri yakından takip etmeye çalışıyorum.            

Devletin yaptıklarını ve aldığı önlemleri takip ediyorum.           

Ülkeyi yönetlere, siyasetçilere, bilim adamlarına bakıyorum. Gördüğüm şu: Yapabilecekleri ne varsa yapmaya çalışan bir anlayış  içindeler. Arada  ufak tefek çatlak ses çıkartan olsa da,  corona tehdidi karşısında birlik ve beraberlik hakim.

Yazı  yine  farklı bir yöne gitmeye başladı.

Toparlayalım..!

Devlet elinde bulunan her türlü imkanı kullanıyor.

Corona virüsle sağlık alanında müthiş bir mücadele veren devlet, hayatın devamını sağlamak içini de bir sürü ekonomik ve sosyal tedbirler alıyor.

Aynı şekilde yerel yönetimlerde  ihtiyaç sahibi insanların hayatlarını devam ettirebilmeleri için ekonomik ve sosyal tedbirler alıyor.

Bu arada özel sektörden “tık” yok.

Fazla uzağa bakmaya gerek yok. Konya’ya bakalım. Bugüne kadar sadece üç öğrenci yurdu sağlık çalışanlarına tahsis edildi.

Başka? 

Başka yok.

Oysa bu felaket tsunamiden de beter bir şekilde  hepimizi önüne katmış ve bilinmeyen yönlere doğru büyük bir hızla sürükleyip götürüyor. Tsunamiden  geriye  ne kalır, ne kalacak? Sorusuna  okuma yazma bilen, TV izleyen  her vatandaşın vereceği bir cevap var sanırım.        

İmkanı olanların, bu ülkenin  imkanını ayrıcalıklı kullanarak köşeyi dönenlerin bu ülkeye vefa borçları  olmalı. Haddimiz  değil ama  hatırlatalım: İçinde bulunduğumuz günler, vefa borcunun ödeneceği günler. Bu sözümüz  özellikle  devletle  yüzlerce milyon dolarlık iş yapan şanslı  kullara. Çarkını zor şartlar altında döndüren ve hayat/memat  savaşı veren işdamlarına bir diyeceğimiz  olamaz.

Ne yapabilirler?             

Hiç değilse zaruri ihtiyaç sahipleri için ellerini taşın altına koyabilirler.

GELELİM BÜYÜKŞEHİR BELEDİYE’SİNE..

Büyükşehir Belediye Başkanı Uğur İbrahim Altay’a  ‘Helal olsun’ demek  lazım.

Sana bu milletin verdiği oylar ‘Helal olsun” başkan

Sana bu milletin verdiği yüzde 72 oy gerçekten “Helal olsun başkan’

‘Uğur bey corona virüsün ülkemizde baş gösterdiği Mart ayının başından beri ne yapacak, hangi önlemleri alacak’ diye düşünüp duruyorduk.

Önce virüsle mücadele için rutin işler yapıldı.

Şehrin temizliği, dezenfekte edilmesi. Toplu ulaşım araçlarında temizlik. Kafem gibi belediye işletmelerinin insanlar arasındaki temasın önüne geçmek için kapatılması. Devletin, virüsle mücadele noktasında genelgelerinin tavizsiz bir şekilde uygulanması. Bunlara benzer  daha başka tedbir ve çalışmalar. Bütün bunları bugüne  kadar Büyükşehir Belediyesi yaptı. Eminim ki bizim bilmediğimiz daha başka hizmetler de yaptı Uğur başkan.

Son olarak Büyükşehir Belediye Başkanı şu zor günlerde insanları kısmen de olsa rahatlatacak ekonomik önlemler aldı.

Bu yazının ilham sebebinin Büyükşehir Beledeyisi olduğunu itiraf etmeliyim.

Uğur Başkanın önceki gün  aldığı karara göre:

- Su fiyatları 2019 rakamlarına geri çekildi.

-İş yeri kapanan ve çalıştığı iş yeri kapandığı  için işsiz kalanların evlerinden 2 ay boyunca su ücreti alınmayacak.

-Belediye kiracılarından 2 ay kira alınmayacak.

-Abonman kullanan  öğrenci öğretmenler mağdur edilmeyecek.

-Sokakta kalan insanlar otellere yerleştirilecek. (Yerleştirildi)

-Umreden dönen  ve yurtlarda kalan insanların  ihtiyaçları karşılandı.

-Son bir ayda 10 bin  hemşehrimize gıda ve temizlik maddesi desteği sağlandı.            

-İhtiyaç sahibi  insanlara hane halkı sayısına göre destek  verildi.

İşte böyle. Büyükşehir Belediye Başkanı bu şehirde bir çok insanın yapabileceğini yapıyor. Başkan bir de çağrı yapıyor  “Sizden ricamız evinizde kalmanız.”

Büyükşehir Belediyesi sorumluluk alanını şu zor günlerde genişleterek çalışıyor.         

Reklamsız, abartısız, mütevazı ve samimi bir şekilde.

Başkan dertten  de, yokluktan da anlıyor.

Sonuç: Corona tehdidini yenebilmek için gökyüzüne atılan çok sayıda işaret fişeğinin olduğunu görünce umudumuz artıyor.Sizin de artsın.

Sonra Mehmet Akif Ersoy  bizim çok sevdiğimiz bir şiirinde“Ye’is öyle bir bataktır ki; düşersen boğulursun. Umuda sarıl sımsıkı, seyret ne olursun” diyor.

Umuda sarılalım.