Engellenen güzel ülkem (4); Marshall Yardımları

02 Eylül 2024, Pazartesi 00:29

A+
A-

“1939 yılından sonra Türkiye bağımsızlıkçı politikalardan vazgeçerek değişti”

(Doğan Avcıoğlu “ Türkiye’nin Düzeni kitabı” 1968)

“Atatürk döneminde amaç sanayi ülkesi olmak iken Marshall yardımı ile amaç Avrupa’nın tarım ülkesi olmaktır” ( Prof.Dr. Sami Güven “1950’li Yıllarda Türk Ekonomisi Üzerine Amerikan Reçeteleri kitabı” )

“Eskimiş teknolojileri değil, en yeni teknolojileri ülkeye getiremediğimiz sürece yabancı ülkelere bağımlı olmaktan kurtulamayız. Eski teknolojileri bize kolaylık tanıyarak getiren yabancı devletlerin kurnazlıklarını anlamamak için insanın ya kör ya aptal olması gerekir. Dünya Savaşı biter bitmez bu kara günlerde kullanılan tüm silahlar birden bire demode oluverdi. Almanlar, Fransızlar, İngilizler, Amerikalılar ellerindeki bu silah fabrikalarını uzun vadeler tanıyarak geri kalmış ülkelere satmaya çalışıyorlar. Çünkü daha modernlerini, daha etkililerini yapabilecek fabrikalar kurmakla meşguller. Biz yeni genç bir Türkiye kuruyoruz. Dost düşman ülkelerin geride kalmış teknolojilerine gereksinimimiz yok. Ya en yenisini kurar onlarla boy ölçüşürüz ya da biraz daha sabreder bunu yapabilecek güce erişmemizi bekleriz. (Atatürk)

..Amerikan Standard Oil yöneticisi Max Weston Thornburg 1948 ve 1950 yılında “Türkiye nasıl kurtulur?” ve “Türkiye’nin bugünkü ekonomik durumunun tenkidi”başlıklı raporlar hazırlamış ve 1. Türkiye ağır sanayi kurmamalıdır 2. Karabük Demir Çelik Fabrikası tasfiye edilmelidir. 3. Türkiye uçak, makine, motor projelerini iptal etmeli, bu tür yatırımlara yönelmemelidir. 4. Türkiye , basit tarım araçları imali ile yetinmeli, bunların bile bir kısmı montajdan öteye geçmemelidir.

Hazin olan Atatürk’ün silah arkadaşlarının, siyaset arkadaşlarının yönetimlerde bulunduğu dönemlerde bizzat Atatürk’ün başlattığı üretimler durdurulmuş ve Atatürk’ün izinden ayrılınmış, ülke yönünü Amerika teslimiyetine çevirmiştir. Thornburg’un “projeleri durdurun” dediği tarih ülkemin uçak yaptığı, ihraç ettiği tarihtir ve ne acı ki raporları devletimi yönetenlerce kabul görmüştür. Dünya’da uçak fabrikasını, uçak motor fabrikasını, rüzgar tüneline kadar olan yatırımları durdurup uçak fabrikasını traktör fabrikasına çeviren daha zeki!!yöneticiler herhalde başka hiçbir ülkeye nasip olmamıştır, Bu konuda tarihimiz zamanın Başbakanı Şemsettin Günaltay’ı affetmemelidir. Uçak fabrikalarımız aslında kapanmamış, aldığı siparişler teslim aşamasında olmasına rağmen devlet tarafından satın alınmayarak ve ihraç izni verilmeyerek iflas ettirilmiştir. Hazır uçaklar alınmamış yerine Amerika’ya siparişler verilmiştir. Zamanın Hava Kuvvetleri Komutanı Zeki Doğan’ın “ben sizden parayla uçak almam, Amerika bedava uçak verecek, sonra bu millet beni asar” sözleri tarihi bir ibret vesikasıdır bence.

Türkiye’nin Marshall yardımından 1947 yılında yararlandırılması gerekçesini Prof. Dr. Sami Güven’in kaleminden aktarıyorum “Savaştan yıkık çıkan Avrupa’nın gıdaya ve hammaddeye ihtiyacı vardır, Türkiye aldığı yardımlarla tarımını geliştirip Avrupa’nın gıda ve hammadde deposu haline gelecektir. Buna karşılık sanayi mamulleri Avrupa’dan alınacaktır.”

Gelelim 1948-50 yıllarında ABD Federal Karayolları Bürosu Genel Müdür Yardımcısı Hilts’in raporuna..”Türkiye demiryollarından vazgeçmeli, önceliği karayollarına vermelidir.”

“Bizden alın, daha ucuza alın” felsefesi üretimimizin önünde o kadar engel olmuş ki lokomotif ve traktör için istenilen kredi Thornburg tarafından önlenmiş, yerine ithal yolu önerilmiştir.İşin ilginci Atatürk’ün “yabancı görüşleri ile kalkınmak hiç mümkün olur mu?” sözlerine rağmen zamanın Devlet yöneticileri kendi insanımıza ve onların raporlarına değil yabancı raporlara itimat etmiş, onları uygulamışlardır. Yönetimimizde ve tercihlerimizde o denli etkin olmuşlar ki 1949 yılında 50000 ton civarında olan krom üretimimizi artırmamızı istemişler, Marshall yardımlarından gelen para ile güçlendirilen krom madeni ocaklarından elde ettiğimiz üretim 1952 yılında 180000 tona çıkarılmış ve ihraç edilmiştir. Krom satışımız zamanın uçak motoru üreten ülkelerinedir tahmin edeceğiniz gibi. 1950 sonrası dışa teslimiyetçiliğimiz Menderes hükümetleriyle de devam etmiştir.

“Tarih ders alınsa hiç tekerrür eder mi?” ne güzel sözdür. Bedava zannedilen yardımlar ülkeme yıllara ve çok şeye mal olmuştur. İşin ilginci paramızla aldığımız uçaklar hibe malzemelerden çok daha fazlasıdır. Yöneticilerin vizyonsuzluğu, teslimiyetçiliği, insanımıza itimat etmemeleri, sözde yabancı uzmanlara itibar göstermeleri ülkemi çok farklı yerlere taşıyabilecekken teslimiyetçilik ve kolaycılıkla yıllar ve çok şey heba edilmiştir. Bir şey hiç değişmiyor “söz dinlerseniz seviyor sizi yabancılar” oysa bizim biz olmaya, bir olmaya ve gücümüzün farkında olmaya gereksinimimiz var. Muhtaç olduğumuz kudret damarlarımızdaki asil kanda var.

“yazımda İsmail Yavuz “Mustafa Kemal’in Uçakları” İş Bankası Yayınları 2013” tanıtım amaçlı yararlandım