Esnaf Eğitiminde 13. Yüzyılın Gerisindeyiz

Ekonomik olarak zor günlerden geçiyoruz. Her kesimi etkileyen zorluk elbette en çok sabit gelirlilere yük bindiriyor.Serbest meslek sahipleri pandemiden beri organize güçleriyle Devlet desteği istediler ve ama az ama çok aldılar. Esnaf kökenli bir aileden gelmekle övünürüm, esnaf düşmanı değilim elbette ama bugün tüketiciye destek anlamında da esnafın çoğu kesiminin iyi sınav verdiğini düşünmüyorum. Devlet ceza tehdidi ile piyasayı dengede tutmaya çalışıyor da ya meslek temsilcileri?

Ahilik..Ne güzel bir gelenekmiş. Esnafın ekonomik gelişimine destek verirken iyi insan, ahlaklı insan, doğru insan, yardımsever insan gibi güzel özellikleri de önemsemiş.Aslında mesleklerin onurunu koruma görevi meslek erbapları ve odalarda olmalı da hiç üyelerini “vatandaşa destek “ konusunda uyaran, piyasa denetiminde önderlik alan, tüketici dernekleri ile organize çalışan meslek odası kuruluşu gördünüz mü?

Hiçbir meslek sahibi de kuruluşu da alınmasın. Taksiler..Olmadık rezaletler yansır, “”çürük elmalar tüm esnafa mal edilemez, Devlet çürük elmaları temizlesin” denilir. Sıfır otomobillerde dönen dolaplar bellidir, tarihimizde görmediğimiz şeyler yaşanıyor, peki otomobil ithalatçıları, distribütörleri derneklerinden çıt duydunuz mu? Deprem olur, canlar ve mallar yiter, meslek odalarından sesi çıkan olur mu? İnşaatlar yarım kalır, çok kişiye satılır, teslim  edilir ama iskan alınmaz, Müteahhitler birliği devreye girdi mi hiç ? Merdiven altı gıda üretimi..Taklit ve tağşiş ürünler..Kayıt dışı ekonomi..Üyelerini cezalandıran birlik yönetimi hatırlayanınız var mı? Örnekleri çoğaltmak mümkün elbette, kendi Meslek kuruluşum Tabip Odasına da değineyim, siyasetten sıra gelirse sorunlarımıza eğilecek inşallah.

Atatürk “tüm kesimler birlikte kalkınmalı” demiş, bugün baktığımda gemisini kurtarma derdinde herkes de tüketici biterse gemiyi yüzdürecek kaynak kalmayacak. Müşteri affedersiniz yolunacak varlık değil velinimet olmalı yeniden. Güneşli havada şemsiye verip yağmurlu havada şemsiyeyi geri isteyen bankalar mesela, umarım bir gün maaş müşterilerini de hatırlarlar zira sıra numarası aldığınızda en kıymetsiz müşterileri onlar maalesef. Geçenlerde bir hastam Niğde’nin köyünde kiraz toplamaktan vaz geçtiklerini zira alıcıların köyleri paylaştıklarını ve üreticiye komik fiyat önerdiklerini anlatıyordu yana yakıla. Kilosu sekiz liradan satın alınmak istenilen ve Ankara’da mesela 50 liranın altına inmeyen kirazı 450 lira yevmiye ile toplamak zarar etmek demekmiş ki benzer olayı birkaç yıl önce Isparta’da kiraz bahçesi olan bir dostum da anlatmıştı; kendi aile çalışanlarıyla toplayabildiklerini toplayıp kalanını ki o köy için 400 ton tahmin ediyorlardı bırakılacağını üzülerek söyledi  ,peki hal komisyon birlikleri veya üretici birlikleri bir uzlaşı için devreye girdi mi derseniz elbette hayır, hiçbir yetkili de mesela Tarım Kredi Kooperatifi aracılığıyla değerlendirmek gibi bir eylemi devreye almadı.

Tüketici dernekleri daha aktif olmalı. Meslek odaları üyelerini ahilik mantığıyla yeniden değerlendirmeli, her mesleğin onuru önemlidir , amaç iyi insan, iyi ve ahlaklı esnaf yetişmesini teşvik etmek olmalı. Vur kaç, günü kurtar mantığı toplumu temelinden sarsar. Ben oda başkanlarından bir kez de “vatandaşı kazıklamayın, verginizi verin, örnek esnaf olun” mesajı umuyorum. Namuslu esnafa bol kazançlar tabii sürümden.Vatandaşa mı, Allah hepimizin yardımcısı olsun.