Evanjelizm ve Evanjelistler (2)

Yahudiler; asırlar süren ezilmişlik, horlanmışlık ve ötelen­mişliğin intikamını önce Protestanlık, akabinde de Evanjelistlik adı altında, Hıristiyanlığın içinde türettikleri mezheplerle gayet iyi almışlar ve hâlâ almaktadırlar.

18. Asra kadar tarih boyunca dünyanın her tarafında, Hıris­tiyanlar tarafından nefret edilen, tiksinilen, soykırımlara tabi tutulan, insan yerine konma­yan, hayvan muamelesi bile görme­yen, zaman zaman “Ya Ya­hudiliği bırakıp Hıristiyan olacaksın, ya öldürülmeye razı ola­caksın ya da defolup gideceksin.” gibi tavırlara ve tekliflere maruz kalan Yahudilerdi.

Hamursuz Bay­ramında Hıristiyan çocuklarını kaçırıp kanlarını akıttıklarına inanılırdı. Bu millete en büyük hakaret ve işkenceleri Hıristi­yanlar yaparlardı. Yıl­dızları asırlarca barışmamıştı. Çünkü: Ya­hudiler onların hem peygamberleri hem de Rab’leri olan(!) İsa’yı daha hayatının baharında çarmıha gererek işkence ile öldürmüşlerdi.

1756 yılına kadar Frankfurt Yahudilerinin şehrin ana cad­desine ve meydanına çıkmaları yasak idi. Ancak 1806 sene­sinde bu yasak kaldırıldı. Bunlar; Yahudi oldukları belli olsun diye sivri külah ve sarı kurdele taşımak mecburiyetinde idiler. Pazar ve bayram günlerinde Hıristiyanların ibadetleri bitinceye kadar evlerinden dışarı çıkmaları yasak idi. Umumi yerlere gir­meleri, mal mülk sahibi olmaları, hatta

her sene belli bir sayıdan fazla evlenmeleri bile yasaktı.(1) Dünyanın birçok yerinde durum Hıris­tiyan âleminden pek farklı değildi. Yahudi oldukları belli olsun diye; kadınlı erkekli siyah giyme ve Şemle denen kilimi omuzlarında taşıma mecburiyeti vardır. Hiçbir at katır, eşek gibi vasıtaya binemez ve ne kadar uzun olursa olsun yaya gitmek mecburiyetindedirler. Hiçbir Yahudi iki kattan yüksek bina yapamaz, lağım temizlemek görülen bir lâşeyi kaldırmak gibi süflî görevlerde onlarındır. Yahudi çocuk­larının Yahudi olmayan kişilerin çocukları ile beraber  oy­namaları da yasaktır…(2)

Peki, Yahudiler, nasıl oldu da 19. Asırda Hıristiyanların daha doğrusu Evanjelist Hıristiyanların baş tacı oldu? Diğer Hıristiyanların da kin ve adavet duyguları izale edildi? Evanjelistler kadar olmasa bile bütün Hıristiyanların sevgi ve muhabbetini kazandılar ve devlet kurmalarına müsaade edildi?

ABD ve İngiltere gibi eski düşmanları bugün kendi vatan­daşlarından fazla onlara sahip çıkıyor, yaptıkları bütün şirret­liklere, haksızlıklara, ırkçılıklara, özellikle Filistinlilere uygula­dıkları soykırımlara, kanun tanımazlıklarına, insan hakları diye bir şeye riayet etmemelerine… rağmen onları kendi vatandaşla­rından fazla sevip koruyor? Dünyadaki prestijlerinin sarsılma­sına, maddi ve manevi büyük zararları olmasına rağmen onlar­dan vazgeçmiyorlar?

Protestanlığın içinde yakın tarihte türeyen bu mezhebin yani Evanjelizm’in içine Yahudiler öyle sinsi ve sistemli fikirler sokmuşlar ki; dünyadaki Yahudi imajı kökten değişmiş, düşman fikirler dostluğa inkılâp etmiş, tarihî kin ve nefret yerini sevgi ve muhabbete bırakmış, Yahudileri sevmek ve haklarını koru­mak, haksızlıklarını görmemek sanki Evanjelistler arasında dinî bir vecibe haline gelmiş, dolayısıyla dünyanın seyri değişmiş, tarihin akışı Siyonizm’in lehine dönmüştür. Evanjelist mezhebi­nin dinî dogmaları haline getirilen bu fikirlerin, bu değişimlerin sebep ve hikmetlerinden bazıları:

1-Evanjelistler Eski Ahitte(3) bahsedilen, “Yahudilerin Tanrı’nın seçilmiş halkı olduğu.” fikrini benimsemişlerdir. Yani onların ırkçı ve “ego”cu fikirlerini tasdik etmektedirler. 

2-Kıyametten önce Kutsal Toprakların Yahudilerin eline geçeceği, ondan sonra Hz. İsa’nın yeryüzüne ineceği fikri, Evanjelistlerin zihinlerine so­kulmuştur. Bu fikir çok önemlidir. Asırlarca Yahudileri dünya­nın her yerine çil yavrusu gibi dağı­tıp, gittikleri yerlerde onlara hayat hakkı tanımayan Hıristiyan­lar, bugün bir an önce Yahudi­likte Arz-ı Mevud denen ve Nil Nehrinden Fırat Nehrine kadar olan bölgeyi içine alan yerlerin, Yahudilerin eline geçmesi için gereken her şeyi yapmaktadırlar.

 Bu bir an önce gerçekleşsin ki, Hz. İsa’nın dünyayı teşrif süreci başlasın! Evanjelizmin mimar­ları ve fikir babaları olan Yahudi ve Siyonist teorisyenler, ne kadar sistematik çalışmışlar ki, kendi ideallerini bugün için dünyada en büyük güç olan Hıristi­yanlara empoze etmişler, kendi yapamadıklarını onlara yaptır­maktadırlar.

Dipnotlar:

1- Max Kemmerich. a. g. e. s. 63.

2-Zeki Ehiloğlu, “Yemende Türkler”, Kitabevi Yay. İst. 2001, s. 106.

3- Hıristiyanlığın hükümleri Hz. İsa döneminde yazılmamış, takriben bir 

      Asır sonra Havariler döneminde yazılmaya başlanmıştır. Bu İnciller

      Yazılıncaya kadar Hıristiyanlar Tevrat’ın bazı bölümleri ile amel

      etmişlerdir. İşte bu bölümlere Eski Ahid, yeni yazılan İncillere de Yeni

      Ahid demişlerdir.