Fırsatı krize çevirmek…

Sevgili dostlar, ne oldu, nasıl oldu anlamaya çalışırken her şeyin fiyatı bir anda yükseldi. Ne yapacağımızı bilemez bir halde öyle uzaktan izlemekten başka da bir çaremiz kalmadı.

Hem de öyle bir çaresizce izliyoruz ki artan fiyatları, mesela evlerde tencerelerde pişen yemeklere konan et koymak hayal oldu. Her ne kadar Kurban Bayramından yeni çıkmış da et reyonlarının yanına bile yaklaşılmıyor.

Ayrıca şarbon tehlikesini de göz ardı etmemek lazım.

Şu sıralar en çok gündemde olan yemeklerimizin olmazsa olmazı salçaya ne demeli. 850 gramı 4 TL olan salça şu an 8.5 TL gibi bir fiyata satılıyor.

Ya mutfaklarımızın vazgeçilmezi kuru fasulye, oda 9 TL gibi bir fiyattan 13 TL'yi gördü son dönemlerde. Et yiyemiyoruz bari baklagil yiyelim de diyemeyeceğiz böyle giderse.

Kahvaltıların, tostların olmazsa olmazı kaşar peyniri ise 700 gr fiyatı 13 TL iken şu anda 20 TL gibi bir tutar ödemeniz gerekiyor. Ekmeğin içine hiçbir şey koymadan tost yaparız artık. Salça ekmek yapalım diyeceğim o da çok zor.

Yumurtaya ne demeli?

Her alındığında farklı fiyatla karşılaşıyorsunuz.

Türk insanının olmazsa olmazı çay bile artık zor gibi duruyor. Geçtiğimiz sene 30 TL'ye alabildiğimiz çayı şimdi 80 TL'ye alıyoruz. Çay da içemeyeceksek biz ne yapacağız?

Kuruyemiş desek, kilosu 90 TL altında fındık, fıstık, badem yok.

Durum sadece gıdada böyle değil. Biz gazeteyiz ve doğal olarak birincil giderimiz kağıt. En basitinden, herkesin gördüğü bildiği noktadan örnek vermek gerekirse, bir kalıp a4 kağıdının fiyatı 10 TL'den 21 TL'ye yükseldi.

İnşaat sektöründe kullanılan demirin bir tonu geçen sene 1.450 TL iken şu an 5.000 TL gibi bir fiyata denk geliyor. Şimdi dandik malzeme kullanarak yapılan binaları düşünelim ve bir de büyük Marmara depremini.

Isınma ihtiyacı için kömür kullananlara kötü bir haberim var. Tonu 800 TL olan kömürün şu anki fiyatı 1.700 TL!

Tek tek dolaştım fiyat sordum dersem yalan olur, bunlar internetten alışveriş sitelerinden topladığım fiyatlar. Ama şu da bir gerçek, taşın altına elimizi koymamız gerekirken tam aksine üstüne taşın üstüne çıkanlar var maalesef. Ekonomik bir savaş içerisindeyiz ve bu savaşı birlik beraberlik örneği göstererek atlatmalıyız ama maalesef krizden nemalananlar yüzünden biraz daha zorlanacak gibi duruyoruz.

Birde olayın siyasi boyutunu bir kenara bırakarak farklı bir değerlendirme yapacak olursak; hiç kriz görmemiş, bolluk içinde büyüyen, her şeyi toz pembe gören, büyüme safhasında hayatı sadece tüketim yaparak geçiren bu günün gençleri artık hayatın goy goydan ibaret olmadığını, iphone kuyruklarında beklemenin bir faydası olmadığını, ithal ürünler giymenin, pahalı kahve dükkanlarında zaman öldürmenin kişisel gelişimlerine bir faydasının dokunmadığını, bilgisayar oyunları başında hayatlarını sürdüremeyeceklerini anlarlar umarım. 

Ülke olarak gencinden yaşlısına sadece tüketen değil aynı anda üreten, yatan değil çalışkan bir toplum olmaya ihtiyacımız var.

Kısacası, yaşadıklarımızdan ders çıkartıp bu krizi fırsata çevirmeliyiz. O fırsat da elbette "üretim" olmalı...