HAÇLILARI İYİ TANIMAK -2

Mil­yonlarca insan stratejik köylere sü­rülmüş, on bin­lerce kadı­nın ırzına geçil­miş, yüz binlerce insan sakat bırakılmış, mil­yonlarca insan işkenceden ge­çiril­miştir. 1970-75 yılları ara­sında Kamboçya ve Laos’ta 1 milyon in­sanı katletti. 1973 de Şili’de CIA’nın düzenle­diği darbe ile 30 bin kişi katledildi.

Arjantin’de faşist gene­rallerle yaptığı işbir­liği sonucu 30 bin kişi kaybe­dildi. 1983 te Lübnan’a müda­hale etti. 14 bin deniz piyade­sinin katıldığı operasyonda binlerce ilerici yurt­sever Lübnanlı katledildi. Aynı yıl Lüb­nan’a ikinci bir müda­halede bulundu. Akdeniz’de eşkıyalık yapan Ameri­kan 6. Filosu’na ait savaş gemileri Lübnan’a günlerce bomba yağdırdı.

 Yine aynı yıl Grenada’yı işgal etti. Yüzlerce ilerici ve yurtsever katledildi. 1986 da uluslar arası haydutluk örneği sergileye­rek Libya’yı bomba­ladı, bine yakın sivili katletti. Ülkeye ambargo uygulayarak deniz ablukasına başvurdu.

 1989 da Pa­nama’ya asker çıkarttı ve 5 bin Pa­namalıyı öldürdü. 1991 de Irak’ın Kuveyt’e girişini bahane ederek diğer güçleri de ar­dına takarak Irak Halkına karşı bomba yağdırdı. 100 binin üzerinde insanı kat­lettiği bu vahşeti iletişim ka­nallarıyla tüm dünyaya resmen izlettirdi.

 ABD uçakları Irak halkının üze­rinde 12 bin sorti yaptı­lar. So­mali’deki durumu bahane ederek yine diğer güçleri de pe­şine takarak ülkeyi işgale girişti. İran’a karşı başlattığı am­bargoyu yıllardır sürdürüyor. Latin Amerika’da ABD’nin bu­laşmadığı savaş, katliam, insan hakları ihlâli yok gibidir.

Nika­ragua’dan kaçan işken­ceci halk düşmanı Kontraları özgürlük savaşçıları adı altında Hondu­ras’ta üslendirdi ve silahlandırarak Nika­ragua halkının üs­tüne saldırttı. Birçok Latin Amerika ülkesinde de Ulusal muhafızlar adı altında ölüm man­galarını örgütledi, eğitti, finanse etti, silahlandırdı ve halkın üzerine sal­dırttı. Sadece 1946-1975 yılları ara­sında tam 215 kez askeri gücüne baş­vurmuştur. Aynı yıl­larda insanlığa 19 kez nükleer silah kul­lanma tehdi­dini sa­vurmuş­tur.” ([1])

Kısacası Avrupalı nereye girdiyse orada huzur ve saa­det kalmamıştır. Hatta vahşi hayvanlar bile onların şerrinden nasiplerini almışlardır. Şu ente­resan olay buna ne güzel de­lildir:

Sultan ll. Abdülhamit Afrika’daki Büyük Sahranın gü­ne­yinde, Küfra Va­hasında oturan Şeyh Ahmet Sünûsi’ye, Sa­dık Paşa ile bazı hediyeler gönderir. Paşa yolculuğu esnâ­sında basit bir Habeş köyüne misafir olur. Sabah kalktı­ğında onlarca heybetli aslanın köyün içinde dolaştı­ğını görünce korkar ve köylülere sorar. Onlar şöyle der­ler:

“-Bunlar asil hayvanlar. Köylü kadınlar sabah ekmek yap­mak için ha­mur yoğururlar. Aslanlar da alışkın oldukları için bu saatlerde gelip kadınla­rın verdiği hamurları yerler. Hiçbir zarar vermezler.

 Ama bu durum Avrupa­lılar Af­rika’ya ayak bastıktan sonra çok değişti. Onlar aslan pos­tuna para verince bazı köylüler de aslanları avla­maya, as­lan­lar da fırsatını bulunca köy­lüleri parçalamaya başladı. Fakat biz an’analerimize sadık kaldık. Onlar bize, biz de onlara zarar vermeyiz. . . ” ([2])Avrupa hayranı hatta hastası olanlara ithaf olunur.

Dipnotlar:

1-Can Aksın, “Amerikanın Yaptıkları Asla Unutulmaz”, Tarih ve Düşünce  Dergisi,

 Nisân 2003, sayı 4, s. 73.

2-Ragıp Akyavaş, “Tarih Meşheri”,  TDV yayını, Ankara 2002.  c. 2, s. 212.