HASRETİN HATIRASI
23 Eylül 2024, Pazartesi 00:08 Hatıralar bazen bir fotoğraf bazen birkaç parça kıyafet bazen de ufak tefek kağıt parçalarından oluşan mektuplardır. Belki de daha fazlasıdır sayamadığım yüzlerce eşyadır, çiçeklerdir, renklerdir, mis gibi kokulardır , geçmişe dalıp gitmektir , eski günleri acısıyla tatlısıyla tekrardan yaşamaktır.
Ama en çok hasret kalmaktadır çünkü biz hatıralarımıza yanımızda olmayanlar için bakarız .o kişiyi anımsayınca ondan bize kalan bir şeyler ararız minik bir kutunun içinde kuytu köşede duran hatıralarımıza dokunduğumuz an ellerimiz titrer gözlerden yaşlarımız istemsizce süzülür sonra yavaşça burnunuza götürürüz o hatırayı, kokusunu içimize hapsetmek istercesine derin bir nefes alırız o güzel koku sizi geçmişe götürür dudaklarınızda hafif bir gülümseme belirir gözlerinizi yeniden açtığınız zaman gülümseme yüzünüzden kaybolur hemen baş ucunuzda duran telefonunuza uzanırsınız acaba arasam mı diye içinizden geçirirsiniz çünkü hasret dayanılmaz bir hâl aldığında kalbiniz sıkışır oturduğunuz yer size dar gelmeye başlar . Vazgeçersiniz o beni niye aramıyor diye düşünürsünüz fakat zaman acımasızdır kıymetini bilmediğiniz hâlde elinizden kayar gider. Günleriniz kalbinizin sıkışmasının artmasıyla devam eder. İnadınıza yenik düşüp telefonu tekrar elinize alırsınız sakin bir şekilde telefonu açmasını ve onun sesini bir kelime dahi olsa duymak istersiniz lakin telefonu açmaz endişelinirsiniz korku tüm bedeni yavaşça sararken bir bardak suya muhtaç ağzınız kurur yutkunmak hiç bu kadar zor olmamıştır elinize bir bardak su alırsınız ağzınıza götürmeden telefonunuza bildirim gelir bardak elinizden kayar ve parçalara ayrılır ölüm haberi insanın içine ok gibi saplanır artık kara toprak ile hasret giderme zamanı gelmiştir geç kaldığınızı anlarsınız keşkeler dilimizin ucunda hazır haldedir . Pişman olursunuz ama iş işten geçmiştir elinize ayrılığı temsil eden beyaz güllerden alırsınız işte şimdi hasret giderme zamandır özür dilerseniz kara toprağın altında yatan bedenden. Bir yandan Toprağı avuçlarınızda sıkarsınız sanki ona dokunuyormuşcasına , geç kalmanın içinizde kocaman bir yara açtığını, geçmişin pişmanlığını bir kez daha yaşarsınız bir yandan da beyaz güllerinizi toprağa ekerken . Ölüm yaşlı, genç, çocuk demeden sırasız ve ansızın sizi veya sevdiklerinizi bulabildiğini anlarsınız evinize gidersiniz oturup küçük albümdeki eski fotoğraflarınıza bakarsınız artık evinizde herhangi bir vazonun içinde hep beyaz güller bulunur kaybettiklerinizin kokusunu içinize çekmek istediğiniz zaman gülleri koklarsınız . Hele ölenler birinci derece yakınız olduğu zaman o güzel beyaz gül kokusu bile sizi ikna edemez ona son kez seni seviyorum diyememenin kalbinize bırakıp gittiği yara sessizce ağlar. Büyüdüğünüzü hissedersiniz, belki daha güçlü durmalıyım diye içinizden geçirirsiniz ama sürekli önünüze çıkıp duran hatıralar sizi diz çökmeye zorlar . İşte biz buna hasretin hatırası deriz. Özlemlerimizin bizlere bıraktığı o güzel hatırlar... Kafanızı masanız başına koyar ve yorgun kırmızı gözlerinizi kapatırsınız.
Nefes nefese kan ter halinde uyanırsınız bir rüyada olduğunuzu fark edersiniz koşarak küçük çekmecenin içindeki hatıralarınızı kontrol edersiniz yerli yerindedir sonra sehpanın üstündeki telefonu görürsünüz mutlulukla beklemeden o kişiyi arayıp onu özlediğinizi söylersiniz işte şimdi oldukça içiniz rahattır. Hatıralarımıza sahip çıkmak belki büyük bir sorumluluktur fakat hatırası olan kişiyi arayıp onu özlediğinizi söylemek de büyük cesaret ister çünkü korkak insanlar duygularını her zaman saklarlar sizler güçlü ve cesaretli insanlar olun çünkü cesaret bulunması nadir görülen bir durumdur
Yorum Yazın
E-posta hesabınız sitede yayımlanmayacaktır. Gerekli alanlar ile işaretlenmişdir.
Yorumlar
Derya
13-10-2024 00:04Başarılarının devamını dilerim
Metin Uslu
04-10-2024 15:16Emeğine sağlık kardeşim bu yaşta bu kalem bunları yazıyorsa geleceğin parlak inşallah
Ömer
04-10-2024 15:09Senin gibi gencleri gormek ne guzel bravo
Vesile Taga
03-10-2024 10:24Yüreğine sağlık başarıların daim olsun
Silakitabevi
30-09-2024 21:36Çok çok begendim. Kalemin kuvvetli ve daha da güçlenir umarim. Bu uzun yolda başarılar
S Tarakçı
30-09-2024 16:05Güzel. Toplum olarak hafızamızı güçlendirmemiz gençlerin yazmayı sevmesine bağlı. Yeni ve samimi yazarlar aranıyor.
Efil Yılmaz
30-09-2024 12:21MaşaAllah diyelim, yüreğini yine dökmüşsün kağıtlara... Umarım bu şekilde başarın devam eder, güveniyorum sana .
İbrahim
27-09-2024 19:07Tebrik ederim çok güzel bir yazı başarılarının devamını dileriz.
Dilek Acun
27-09-2024 16:55Küçücük kalbine dünyayı sığdıran evlat seninle gurur duyuyorum başarılarını devamını dilerim küçük yazarım
Sevim ceran Dogru
27-09-2024 16:13Cok guzel makaleniz ve duygulari anlatis sekliniz muhtesem olmus kaleminize, yureginize saglik .Rabbim basarilari daim eylesin tum yasaminiz boyunca insallah...
Yakup
27-09-2024 15:57Tebrik ederim ?????
Sinan
27-09-2024 15:34Kalemine yüreğine sağlık çok güzel olmuş
Yaşar
27-09-2024 15:24Yürekden ve gönülden geçenlerin , kaleme ve kağıda , dökülmüş hali. Ruh ve beden gibi bütünleşmiş. Ellerinize ve Yüreğinize sağlık ???
ömer
27-09-2024 15:07Gerçekten yürekten tebrik ediyorum seni. Aklına kalemine sağlık
Esra
27-09-2024 15:02Çok güzel kaleminize sağlık .
Tuğba
27-09-2024 14:59Tebrik ederim. Gerçekten çok duygu yüklü bir yazıydı.
Tuğba
27-09-2024 14:59Tebrik ederim. Gerçekten çok duygu yüklü bir yazıydı.
Halil
27-09-2024 14:55Çok beğendim eline sağlık başarılarının devamını dilerim
İlker Gökpınar
27-09-2024 14:55Yüreğinize, kaleminize sağlık. Başarılarınızın devamını dilerim.
Halil
27-09-2024 14:55Çok beğendim eline sağlık başarılarının devamını dilerim
İlker Gökpınar
27-09-2024 14:55Yüreğinize, kaleminize sağlık. Başarılarınızın devamını dilerim.
Halil
27-09-2024 14:54Çok beğendim eline sağlık başarılarının devamını dilerim
İlker Gökpınar
27-09-2024 14:54Yüreğinize, kaleminize sağlık. Başarılarınızın devamını dilerim.
Halil
27-09-2024 14:50Güzel kızım, küçücük kalbinle o kadar duygu yoğunluğu işlemişsin ki şu dar zamanda bizi geçmişten günümüze kadar gelen, duygu yoğunluğu olan gezinye çıkardın. Şimdi bir kenarda bu gezinin verdiği anlam yoğunluğunun yorgunluğu atmaya çabalıyorum.
Asuman
27-09-2024 13:09Yüreğine, kalemine sağlık Melek Nazcım,Ne kadar güzel ve derinden ifade etmişsin duygularını.Gerçekten herkeste var olan ama çoğumuzun dışa vurumda zorlandığımız, baskıladığımız hatta daha da kötüsü göstermekten imtina edip inatlaştığımız duygular, keşkelerimize ve geri dönüşü imkânsızlaşan pişmanlıklara dönüşebiliyor. Pişmanlık yaşamamak için, özlediğimizi, sevdiğimizi, özürlerimizi, teşekkürlerimizi, insana ve hayata dair güzel olan ne kadar duygumuz varsa tümünü hayata geçirmenin tam zamanı.Bu yazıyı okuyan herkes harekete geçmelidir. Kucak dolusu sevgilerimle...
Aynur yıldız özer
27-09-2024 13:08Muhteşem başarılar diliyorum
Aslı
27-09-2024 12:38Çok güzel bir makale kaleminize sağlık başarıların devamını dilerim.