Hıristiyanlığın Kısa Tarihçesi (4)

Başlangıç yıllarında Hz. İsa ve Havarilerin ellerinde Tev­rat’tan başka kutsal kitap yoktur. Hz. İsa’nın kısa süren pey­gamberlik döneminde de, İsevîlikle ilgili tek kelime yazılma­mıştır. Hıristiyanlık umdeleriyle ilgili ilk bilgileri Pavlus (ken­disi Havari değildir, Hz. İsa’yı görmemiştir) etrafa gönderdiği mektuplarda bahsetmeye başlamış, daha sonra başta havari Petrus olmak üzere, Havarilerin kaçtıkları yerlerde İncil adı altında nüshalar yazılmaya başlanmıştır.(1)

 Bu İnciller yazılın­caya kadar Hıristiyanların kullandığı, hükümlerinden faydalan­dığı Tevrat bablarına “Eski Ahid”, Havarilerin ve onlardan son­ra­kilerin yazdığı İncillere de “Yeni Ahid” denmiştir. Ama bu dö­nemde yazılan yani havarilerin yazdığı İncillerin hiçbirisi (Barnabas İncili hariç) bugün mevcut değildir, orijinal nüshaları kaybolmuştur. Bugün eldeki İnciller bu dönemde, yani havarile­rin kaçtıkları yerlerde yazılanlardan kopya edilen İnciller olduğu söylen­mektedir.(2) Fakat havarilerin yazdığı İnciller ile, bugün eldeki kopyalarının yazılma zamanları arasında nerdeyse 2 asra varan bir zaman farkı olduğu, değişik metotlarla ispat edilmek­tedir. 

İznik’te toplanan Konsüle gelinceye kadar binlerce hatta bazılarının değerlendirmelerine göre üst üste yığılsa Mısır Pira­mitlerinden daha büyük tepeler oluşturacak kadar tür ve çeşitte, birbirini tutmayan, değişik inanç ve itikat bilgileri içeren İnciller yazılmıştır.(3) Tabi bu İnciller bugünkü anlamda kitaplar gibi düşünülmemelidir.

 İslâm’ın zuhuru esnasında bile doğru dürüst yazı malze­mesi olmadığı için Kur’an ayetleri tahta parçaları, deriler, yassı taşlar, develerin kürek kemikleri… Gibi malzemeler üzerine yazılmıştır. İslâm’dan 570 sene önce gelen Hz. İsa dönemini takdir ve tahmin etmek her halde zor olmasa gerek. Bu İnciller deriler ve parşömenler üzerine yazılmış, elden ele dolaşan, parça parça materyaller halindedir.

Birbirini tutmayan hatta bir birine çok zıt fikir­ler ihtiva eden binlerce risâle ve mektup sağa sola gönderilmiştir. Dini inanç ve ya­şayış husu­sunda çok farklı anlayış ve uygulamalar ortaya çıkmış, bundan dolayı din ve mezhep kavgaları yaşan­maya başlanmıştır. Aslında ve özünde olmayan Teslis,(4) vaftiz, parayla günah çıkarma, şaraba ekmeği batırıp kutsal gün­lerde Hz. İsa’nın kanı ve eti diye yeme, büyük paralar karşı­lığı cen­netten arsa ve emlak satma vb. mantık dışı kurallar Hıristiyanlı­ğın içine girmiştir. Bunları bilahare maddeler halinde izan ede­ceğiz.

 İmpa­rator Kostantin bu keşme­keşi ve dejenerasyonu önle­yebil­mek için M.S. 325 de İznik’te bir Konsül(5) toplayarak, binlerce İncil’in teke indiril­mesini istemiş ise de; bu mümkün ol­mamış, yaşanan büyük mücadele ve münakaşalardan sonra Matta, Markos, Luka ve Yuhanna İncil­leri olmak üzere ancak 4’e indirilebilmiştir. Diğer bütün İncillerin okunması, yazılması, evlerde bulundurulması yasaklanmış ve bu kurallara uymayan kişiler, değişik şekillerde idam edilmiştir. Bunla­rın da kendi aralarında, hatta her İncilin kendi içinde bile bir birini nakzeden (yalan­layan, zıt) fikirler ve yorumlar vardır.(6)

Doğu Roma İmparatoru Kostantin’in Hıristiyanlığı res­men M. 313’de kabul etmesinden sonra;  M. 380 yılında da Batı Roma İmparatoru l.Theodosias’da Hıristiyanlığı res­men kabul edince, bu imparatorluk toprakları üzerinde Hıristiyanlık hızla yayılmıştır.

Kiliselerin etki, yetki ve menfaat bölüşümü nedeniyle baş­lattıkları mezhep savaşları, Ortaçağ ve Yakınçağ dö­nemlerinde bütün hızıyla ve korkunçluğuyla devam etmiş, asırlarca süren bu kavga ve kıtallerde milyonlarca Hıristiyan, bir birini öldür­müş­tür.(7)

Fransa kıralı 9. Charles bütün Protestanların yakılmasını öldürülmesini istemiş ve şöyle demiştir:  “Hepsini öldürün ama hepsini yok edin ki, bunu yüzüme vuracak bir tek Protestan kal­masın.”(8)  

Macar Tarihçi Sandor Takats (1860-1923) Macaristan Türk Âleminden Çizgiler isimli eserinde şunları söylemiştir: "Hıristi­yan Almanya İmparatorluğunda mezhep harplerinde kan göv­deyi götürürken, Müslüman Türk idaresinde bütün dinlere saygı vardı ve mezhepler yan yana yaşayabiliyorlardı. Ortodokslar gibi Protestanlar da Osmanlılara çok şey borçludurlar. Çünkü Pro­testan mezhebinin kurucusu Martin Luther, Katolik zulmü karşı­sında Kanuni Sultan Süleyman’a mektup göndermiş ve yardım isteyip şunları yazmıştır: "Putperest Katoliklere, Papa denilen ve Hz. İsa'yı tanrı yapan dinsizlere ve onları destekleyen Alman İmparatoru Şarlken'e haddini bildiriniz ve bize yardım­larınızı sürdürünüz..."(9)

Dipnotlar:

1-İslâm Ansiklopedisi, TDV Yay. c. 17, s. 345.

2-Yaşayan Dünya Dinleri, Komisyon, DİB Yay. Ank. 2010, s. 78.

3-İncilin insan yazması olduğu Kaliforniya Üniversitesi Eski Ahit

      Profesörü Friedman Who Wrote teh Bible   (İncili Kim Yazdı) adlı

      kitabında İncillerin Hz. İsa’dan çok sonra yazıldığını çeşitli metotlar 

      kullanarak ispat etmiştir.  Zafer Dergisi, 1988, sayı133, s. 38. 

4-Fransa’nın dünyaca ünlü aylık Science et Vie/ Bilim ve Hayat

     Dergisinin yazı işleri müdürü Hz. İsa çarmıha geri­lerek öldürülme­miştir. 

     O kesinlikle Allah’ın oğlu da değildi diyor. Yine bu konuyla ilgili,

     “Tanrılaşan İnsan? L’Homme Qui Devint Dieu” adıyla bir eser yazan

     Gerald Messadie Hz.İsa’nın kesin­likle Allah’ın oğlu olma­dığı ve çarmıha

     gerilerek de öldürülmedi­ğini ispat ediyor. Haftalık L’Expresse dergisi bu

     yazarla bir söy­leşi yapmış ve büyük baskı­lara rağmen yayınlamıştır.

     Za­fer Dergisi, 1989,sayı 145, s.11.

5-Konsül: Kelime anlamı, herhangi bir amaçla yapılan toplantı demektir.

      Ancak kilise tarihinde özel bir anlam daha taşımaktadır. Buna göre Kon

      sül; Kilise ile alakalı meseleleri görüşüp-tartışmak ve bunlar hakkında

      kararlar almak maksadıyla yapılan dinî toplantıla­rıdır.

6-Protestan Alman tarihçilerden Strauss: (Ö.1874); İncil Bilgini ve

      Muallimi Nortin (Ö.1786) , Thomas Hartwell (Ö.1822) ve daha birçok

      Müsteşrik Yahûdîlerin Hristiyanlık içine ilk dönemlerde birçok yeni

      fikirler soktuklarını kabul edip yazmaktadırlar. Harputlu İshak Efendi,

      a. g. e. s. 41-47. 4

      İnciller arasında görülen tenakuzlar. Bkz: Harputlu İshak Efendi, a. g. e.

      s. 60, 78, 82; İncil hâlâ değiştirilmeye devam etmektedir. 16. 03. 2005

      Tarihli Milliyet gazetesinde verilen habere göre: “ABD li ve İngiliz 15

      bilim adamı, Hristiyanların kutsal kitabındaki tam 45 bin ifadeyi “Yeni

      nesil yanlış anlıyor” gerekçe­siyle değiştirdi. Böylece İncil’in %7’si  yeni

      den yazılmış oldu” de­nilmektedir. Kur’an-ı Kerim’in metninde hiçbir

      zaman değişiklik olmamış ve olamaz. Ancak onun tefsirlerinde

      değişiklikler ve yo­rumlar yapılabilmektedir. Ama İncil’in bizzat

      metninde, hem tarihte tahrifatlar yapılmış, hem de günümüzde

      değişiklikler yapılmakta­dır. Bkz: Aydoğan Vatandaş, “Apokrifal”, Timaş Yay. İst. 2008, s.99.

7-Geniş bilgi için bkz: Yılmaz Öztuna, “Büyük Türkiye Tarihi”, Ötüken Yayınevi, İst. 1971, c. 6. s. 63-69, cesetlerin bile asılması c. 6, s. 70.

8-Yılmaz Öztuna. a. e. g. e. 7, s. 178.

9-Sandor Takats (1860-1923), “Maca­ristan Türk Âleminden Çizgiler”, MEB Yay. 1000 Temel Eser, İst. 1970.