İbadetlerimiz Her Daim Olsun

İbadet, bizi yoktan var eden, bize namütenahi nimetler bahşeden Cenâb-ı Hakk’ı tazim amacıyla yapılan kulluk görevidir. İbadetten maksat Allah’a kulluk, amaç ise,  iyi bir insan, mükemmel bir insan ortaya çıkarmak, elinden ve dilinden insanların zarar görmediği bir insanı yetiştirmektir.

İbadet, Cenâb-ı Hakk’a karşı gösterilen saygı ve hürmetin, en yüksek derecesini ifade eder. İbadet, inananlara Allah katında değer kazandırır, ibadet görevini yerine getirmeyenler bu nimetten mahrum kalırlar. Kutsal Kitabımız Kur'an-ı Kerimde bu konuda şöyle buyurulur: "Ey Muhammed! De ki: İbadetiniz olmasa Rabbim size ne diye değer versin? "(Furkan S. 25/ 77.)

İbadette sabırlı olmak ve az da olsa devamlı yapmak esastır. Allah Teâlâ şöyle buyuruyor: “O, göklerin, yerin ve ikisi arasında bulunanların Rabbidir; öyleyse O’na ibadet et ve bu ibadette sabırlı ol. Hiç O’na benzeyen bir şey bilir misin? İnsan, ‘Ben öldüğümde mi diriltileceğim?’ der. Bir insan kendisi önceden bir şey değilken onu yaratmış olduğumuzu hatırlamaz mı?” (Meryem S. 66-67)

Bu dünyaya gelmekten gaye yalnız yiyip-içmek ve geçici ve nefsi zevkleri tatmin etmek değildir. İnsan buraya daha yüksek bir gaye ve ebedi bir hayata hazırlanmak için gelmiştir. İnsan olarak yaratılışımızın hikmetini, dünyaya gelişimizin gayesini yüce Mevlâ, Kur'an-ı Kerim'de şöyle bildirmiştir: "Cinleri ve insanları ancak Bana kulluk etmeleri için yaratmışımdır."(Zâriyât S. 51/56.) Demek ki bu âyete göre, dünyaya gelişimizin asıl gayesi Allah'ı bilmek ve O'na ibadet etmektir.

İbadet, kalbimizde Allah sevgisi ve saygısının yerleşmesini temin ederken, birey ve toplum hayatında ahlâki dönüşümü sağlamaktır. İbadet topyekûn insanın Allah’a teslimiyeti, sadece O’na boyun eğmesi, kulluğudur. İbadet, aynı zamanda îmanın olgunlaşmasını ve güçlenmesini sağlar. Yüce Rabbimiz, , "Ben insan ve cinleri ancak Bana ibadet/kulluk etsinler diye yarattım."(Zariyat, S. 56.) buyurarak bizi Allah katında değerli kılan şeyin, kulluk ve ibadet olduğunu vurgular.

İbâdet, Allah'a ta'zim ve saygı göstermek, emirlerine itaat etmek demektir. İbadet, saygı ve itaatin en yüksek derecesidir. İbadet, ölene kadar sürmesi gereken bir olgudur. Zira Yüce Allah, peygamberine ve onun şahsında hepimize şu emri vermiştir: "Sana yakîn/ölüm gelene kadar Rabbine ibadet/kulluk et."(Hicr, 99.)

Ameller niyetlere göredir. Amellerden beklenen ecir ve sevabın alınabilmesi, ibadetin yapılmasından daha çok, niyetin ihlaslı ve katıksız ve samimi olmasına bağlıdır.

İnsan, beden ve ruhun birleşmesinden meydana gelen bir varlıktır. Bedenimizin yemeye, içmeye ihtiyacı olduğu gibi, ruhumuzun da gıdaya ihtiyacı vardır. Ruhun en önemli gıdası sağlam bir iman ve ihlâsla yapılan ibadettir.

Adamın biri, gözleri görmeyen bir dervişin evine misafir olmuştu. Evde, rahlenin üzerinde bir Kur’an olduğunu gördü ve hayret etti. Çünkü, derviş yalnız yaşıyordu, âmâ idi ve evde kendisinden başka kimse bulunmuyordu. Üzerinde durmadı ve sebebini de sormadı. Fakat merak etmedi de değil. Gece yarısı olduğu zaman Kur’an sesiyle uyandı. Baktı ki, âmâ olduğu için gözleri görmeyen ev sahibi rahlenin başına geçmiş Kur’an okuyor. Öyle ki, okuduğu yerleri parmağıyla da takip ediyordu. Dayanamayarak sordu:
– Sen, gözleri görmeyen bir adamsın. Nasıl oluyor da Kur’an’a bakarak okuyabiliyorsun? Üstelik parmağınla da takip ediyorsun.
Derviş cevap verdi:
– Allah isterse her şey olur. Ben Kur’an okumayı çok seviyorum. Fakat gözlerim görmüyor. Allah’a dua ettim. “Ya Rabbi, Kur’an okurken benim gözlerimi aç ki Kur’anı elime alıp okuyabileyim” dedim. Allah benim bu duamı kabul buyurdu. Ne zaman okumak için Kur’an’ın başına oturursam gözlerim açılır ve ben Kur’an’a bakarak okurum.(Ali Eren,Dini Hikayeler.S.28)

İbadet, ruhumuzu yüceltir, kalbimizi kötü düşüncelerden, organlarımızı günah kirlerinden arındırır. Davranışlarımızı düzelterek bizi ahlâken olgunlaştırır. Böylece Ahirette cezadan kurtulmamıza ve ebedî mutluluk yurdu olan cennet nimetlerine kavuşmamıza vesile olur. Gönülden Muhabbetlerimle…