İyiliğin Kapsamı Geniştir ​​​​​​​

Lütuf ve kerem sahibi olan Cenâb-ı Hakk, insanoğlunu yeryüzünün halifesi kılarak onu hiç yalnız bırakmamış, ilk insan ve ilk Peygamber Hz. Âdem (a.s.)’ den itibaren gönderdiği Peygamberlerle, dünyada ve ahirette mutlu olmanın yollarını göstermiştir.

İnsanoğlunun yaşadığı hayat bir iyilik yolculuğudur. İnsanları hayır yapmaya teşvik etmek, iyiliği emredip kötülükten menetmek, doğru ve güzel işler yapmak, kötü, yanlış, çirkin ve zararlı işlerden kaçınmak yüce dinimizin bir esası olup, bunlara engel olmak insan olmanın en temel görevidir. Cenâb-ı Hakk, “İyilik ve takva hususunda birbirinizle yardımlaşın. Günah ve düşmanlık hususunda birbirinizle yardımlaşmayın. Allah’tan korkun, çünkü Allah’ın cezası çetindir.” (Mâide S. 2) buyurmaktadır.

Kutsal kitabımız Kur’an-ı Kerim’den öğrendiğimize göre iyiliğin kapsamı çok geniştir. Bu konuda Kur’an şöyle buyurur:

“İyilik, yüzlerinizi doğu ve batı tarafına çevirmeniz değildir. Asıl iyilik, o kimsenin yaptığıdır ki Allah’a, ahiret gününe, meleklere, kitaplara, peygamberlere inanır, Allah’ın rızasını gözeterek yakınlara, yetimlere, yoksullara, yolda kalmışlara, dilenenlere ve kölelere sevdiği maldan harcar, namaz kılar, zekât verir, antlaşma yaptığı zaman sözlerini yerine getirir. Sıkıntı, hastalık ve savaş zamanlarında sabreder. İşte onlardır iddialarında samimi olanlar ve işte onlardır her türlü fenalıktan korunan takvalılar.” (Bakara S. 177)

Görüldüğü gibi bu ayeti kerimede İslâm’ın inanç, ibadet ve ahlâk esasları toplanmaktadır. Onun içindir ki sevgili Peygamberimiz (s.a.v.), şöyle buyurmuştur:

“Kim bu ayete göre hareket ederse imanını kemale erdirmiş olur.”

İyilik, insanı insan kılan değerlerin tamamı olup, iyi bir kul, iyi bir evlât, iyi birer anne-baba, iyi bir komşu, iyi bir dost, kısaca iyi bir insan olmak dinimizin bizlerde görmek istediği en mühim özelliktir.

Peygamber Efendimiz (s.a.v.)’in ahlâkını kendilerine örnek kabul eden İslâm büyükleri de öyle idi. Ne hazindir ki günümüzde iyilik; kötülük kadar insanlığın gündeminde yeterince yer bulamıyor. Kötülük gün geçtikçe dünyamızı kuşatıyor. İnsanoğlu her geçen gün vicdan, adalet, şefkat ve merhamet gibi yüce değerlerini yitiriyor. Cüneyd-i Bağdadi’nin dayısı ve üstadı olan büyük mutasavvıf Sırrı Sakatî (Ölümü: 253/867) yaşadığı bir olayı şöyle anlatıyor:

“Bir bayram günü idi. Yolda Ma’ruf-u Kerhi’yi gördüm. Baktım ki, hurma tanelerini topluyor. “Bunları ne yapacaksın?” diye sordum. Dedi ki: “Demin yolda birtakım çocukları gördüm. Yeni elbiselerini giyinmişler, ellerindeki oyuncaklarıyla oynuyorlar. Bir de baktım ki, bir kenarda çocuğun biri ağlıyor. Niçin ağlıyorsun? Diye sordum. Bana şu cevabı verdi: Ben hem öksüzüm, hem de yetimim. Ne babam var ne de annem. Ne öteki çocuklar gibi yeni elbisem var ne de oyuncağım. Topladığım bu hurmaları gidip satacağım, parası ile o çocuğa oyuncak ve elbise alacağım ki, o da oynasın, sevinsin, o da gülsün.” Ma’ruf-u Kerhi’den bu sözü işitince şimdi bu, bana terettüp eden bir vazife oldu diyerek gidip o çocuğa hem elbise aldım hem de oyuncak.”

Günümüz dünyasında iyiliği hâkim kılmak ve kötülüğe engel olmak hepimizin ideali olmalıdır. Zira elimizle, dilimizle ve kalbimizle kötülüğe dur diyebilmek, imanımızın gereğidir. Unutmayalım ki “İyilikler kötülükleri yok eder.”(Hûd, 11/114.)  İhmal ettiğimiz her bir iyiliğin yerini ise kötülük işgal eder.

Yazımızı bitirirken, Rabbimize şöyle niyaz edelim: Ey Rabbimiz! Bizleri, kalplerimiz arasında iyilik ve merhamet köprüsü kurabilen bahtiyar kullarından eyle! Rabbimiz! Bizlere dünyada ve ahirette iyilikler ihsan eyle ve bizi cehennem azabından koru!(Bakara, 2/201.)

Rabbimiz! Hesap gününde bizi, annemizi, babamızı ve bütün müminleri bağışla!(İbrahim, 14/41.)  Gönülden Muhabbetlerimle…