İyilik ve Kötülük

Yaşlı Kızılderili reisi kulübesinin önünde torunuyla oturmuş, az ötede birbiriyle boğuşup duran iki kurt köpeğini izliyorlardı.

Köpeklerden biri beyaz, biri siyahtı ve on iki yaşındaki çocuk kendini bildi bileli o köpekler dedesinin kulübesi önünde boğuşup duruyorlardı. Dedesinin sürekli göz önünde tuttuğu, yanından ayırmadığı iki iri kurt köpeğiydi bunlar. Çocuk, kulübeyi korumak için bir köpeğin yeterli olduğunu düşünüyor, dedesinin ikinci köpeğe neden ihtiyacı olduğunu ve renklerinin neden siyah ve beyaz olduğunu anlamak istiyordu artık. O merakla dedesine sordu.

Yaşlı reis, bilgece bir gülümsemeyle torununun sırtını sıvazladı ve “Onlar benim için iki simgedir evlat.” dedi. “Neyin simgesi?” diye sordu çocuk.

Dedesi: “İyilik ile kötülüğün simgesi. Aynen, şu gördüğün köpekler gibi, iyilik ve kötülük içimizde sürekli mücadele eder durur. Onları seyrettikçe ben hep bunu düşünürüm. Onun için yanımda tutarım onları.” Çocuk, sözün burasında; “mücadele varsa, kazananı da olmalı” diye düşündü ve her çocuğa has, bitmeyen sorulara bir yenisini ekledi “Peki” dedi, “Sence hangisi kazanır bu mücadeleyi?”

Bilge reis, derin bir gülümsemeyle torununa baktı ve “Hangisi mi evlat? Ben, hangisini daha iyi beslersem!” dedi.

Bilge dede az konuşarak torununa büyük bir dersi vermiş bile. Eee buda bilgelik ister iki cümle ile konuyu özetlemek derinine inmek herkesin harcı değil. Dede torununa iki köpekle iyiliğin ve kötülüğün her zaman yanımızda olduğunu ve bunların sürekli mücadele içinde olduğunu anlatmış. Anlattıklarının içinde en güzeli de mücadeleyi kazananın kim olacağı sorusuna verdiği cevap olmuş. Ben hangisini iyi beslersem o kazanır. İnsanlar içinde bu durum öyledir.

Hepimizin içinde maalesef iyilik ve kötülük duygusu mevcuttur. Ve her zaman bir mücadele içindedir. Bu mücadeleyi kazanan taraf her seferinde bizim iyi beslediğimiz taraftır. Yani iyi düşünüp iyiye doğru yol alırsak iyiliği kötüyü düşünüp kötüye doğru yol alırsak kötülüğü yaşarız. Davranış ve düşüncelerimiz bizim elimizde. Mayamızda olan iki duyguyu ölçüp tartıp doğruyu karar verirsek zaten iyiliği yaşamış ve yaşatmış oluruz. Umarım bir gün herkes içindeki iyiyi keşfedip onu beslemenin bir yolunu bulur. Ve insanlık iyilikle ayakta kalır. İçinizdeki iyiliği keşfetmeniz dileğiyle hoşçakalın…