KONYA’NIN İLK MİNARESİNİN 900 YILLIK TUĞLALARINA DOKUNMAK

Haftanın ilk gününde bu satırları yazarken hem mutlu hem de çok heyecanlıyım.

Çünkü bir insanın ömrü boyunca hayal dahi edemeyeceği şeyleri yaşamak bizim bu çile mesleği gazeteciliğin en güzel yönü olsa gerek.

Hani İstanbul’da yaşayıp da denize görmeyen insanlara garip garip bakar sonra da kendi kendimize “Allah Allah bu nasıl iş?” deriz ya.

Ben hep empati yaparım.

Şimdi hadi hep birlikte kendi kendimize soralım.

Konya’da yaşayıp da Hazreti Mevlana Türbesini, İnce Minareyi, Karatay Medresesini Koyunoğlu müzesini hepimiz gördük mü?

Peki kaçımız ailesini Meke gölüne götürdü?

Beyşehir’e giden insanlarımız Eflatun Pınar’ına giderler mi?

Şuracıkta burnumuzun dibinde ki Çatalhüyük’ü biliyor musunuz?

…………….

Kimse kusura bakmayacak.

Daha şunun şurasında muhteşem Kelebekler vadisine gitmeyen on binlerimiz var.

Onun için bu şehir iyi yada kötü derken önce şehir ile ilgili bilgi sahibi olmalıyız.

Bizim mesleğin en güzel yanı da budur.

Mesela Dr. Mustafa Çıpan hocanın bana yaptığı öyle bir iyilik vardır ki ömür boyunca Mustafa Çıpan’a minnettarım.

Bu beden son nefesini verinceye kadar kendisine duacıyım.

………………

Oysa Kültür Müdürlüğü döneminde türbe ile ilgili olarak falanca tarihi turistik yer ile ilgili olarak onlarca olumlu olumsuz yazı yazmıştım.

Mustafa hocam ile de hiçbir samimi olduğumuz dahası birlikte hareket ettiğimiz bir alan yoktu.

Bir bürokrata karşı yazdığım yazılar yüzünden de sempatik olmadığımı biliyordum.

Ramazan ayı içerisinde idik.

Mustafa hoca aradı saatte yanılabilirim.

Ama diyelim ki “saat 24 de türbede bir buluşalım. Türbenin altına girdik. Çalışmalar var. Sizde ne yaptıklarımızı bir görün” dedi.

Zaten oruçta pek iyi sayılmam. Birde gece yarısı Türbede ne işim vardı ki?

Neyse hocanın çağırdı saatte türbeye gittik.

Selam sabahtan sonra işçilerin türbenin herkesin dolaştığı dua ettiği yerin bir kat altından daha derinlere indik.

Mustafa hoca elime bir tahta verdi ve “Sizde bunları yerleştirin. Yerleştirin ki Hazret’e hizmet etmiş olun”

…………

O anda anladım ki Mustafa hoca beni çok sevdiği için milyonlarca insanın göremeyeceği ve nasip olmayacak bir güzellik için beni çağırmıştı. 

Sahur vaktine kadar türbede idik.

O heyecan bu duygu inanın hala yazılarak ifade edilemez.

…………..

Şimdi gelelim bugüne.

Bir okurumuz yazmıştı.

Hoca Hasan Mescidi 400 günde yapılmak üzere ibadete kapanmıştı.

400 gün geçmiş.

Üzerine bir 300 gün daha geçmiş.

Mescit açılmamıştı.

Okurumuzun bize yazdığını bizde bu sütunlarda paylaştık.

Ve hemen Vakıflar Bölge Müdürü Nurullah Osmanlı Bey aradı.

Tabi ki kendilerine sormadan yazdığımız için biraz da sitem etti.

Nurullah Osmanlı Konya Büyükşehir Belediyesi’nin 3 dönem Büyükşehir Belediye Başkanlığı yapmış Sayın Tahir Akyürek beyin KARA KUTU larındandır.

Bende cahilim.

Hoca Hasan Caminin belirtilen tarihlerde ibadete açılmadığını yazıyorduk da burası neresi idi ki?

Bu mescit bizim 40 yıllık zaferin ortasında ki mescit imiş.

Ben burayı cami diye bilirim.

Nurullah Beyde bir saat verdi ve Zaferde buluştuk.

Mescit ile inanılmaz bilgiler aldım.

Hiç duymadığım şeyleri dinledim.

Ama Nurullah Bey intikamını çok acı aldı(!)

Önde kendisi arkasında ben ve benim de arkamda Vakıflarda görevli biri bayan iki mühendis ya da görevli ile 10 santimlik iki demir iskeleler üzerinde minarenin en tepesine kadar çıktık.

Çıktık ama ayaklarım titriyor her yerim terliyordu.

Durumlu fark eden Nurullah Bey sık sık “Abi sakın aşağıya bakma” diyordu.

Ve çektiğim fotoğrafların yanı sıra 900 yıllık tarihi tuğlalara dokunuyordum.

Bu minare Konya’nın ilk minaresi idi ve ben ayaklarım titrerken korkudan her yerim terden sırılsıklam olmuş iken 900 yıllık tuğlalara değiyordum.

Teşekkürler sayın Müdürüm.

Sizi de o anıda ölünceye kadar unutmayacağım.

Allah sizden razı olsun.

…………..

Mescitte yapılan çalışmalarda inanılmaz yeni bulgulara rastlanmış.

Bazı duvarlar yazılar gün yüzüne çıkartılmış. Ve de yeni bir sanduka bulunmuş.

Konya’nın Konyalının ve Konya’da yaşayan insanların Zafer meydanında ki bu mescidin önünden bölgenin ilk minaresine 900 yıllık mescide bu tarihi iki cümleyi bilerek bakmasını rica ediyorum.

TARİH, KONYA, KENDİ DEĞERLERİMİZ

HAZRETİ MEVLANA DERKEN

Malum geçtiğimiz hafta Konya ve Hazreti Mevlana’yı anma törenleri ile özdeşleşen Ömer Tuğrul İnançer’i kaybettik.

Sayın Cumhurbaşkanımız bile rahmetlinin cenaze törenine katıldı değil mi?

Peki Konya’da rahmetlinin vefatı ile ilgili olarak ne yapıldı?

Cenaze törenine Konya’dan katılan yüksek seviyedeki bürokratlar siyasiler atanmış seçilmişler var mıydı?

Kıs kıs güldüğünüzü görüyorum.

Biz buyuz beyler.

Biz iyi gün dostuyuz.

Etli ekmek varsa, arabaşı çorbası varsa, su böreği varsa biz hep orada oluruz.

Ama Konya için ömrünü vermiş bir değer vefat etmiş kimin umurunda?

Ahhhh Konya ahhh.

Ah benim güzel Konyalım ahhhh.

…………..

Cenaze törenini canlı yayında izlerken daha sonraki fotoğrafları tararken gördüğüm Kültür ve Turizm Bakanlığı Güzel Sanatlar Genel Müdürü Ömer Faruk Belviranlı bey ile Konya Türk Tasavvuf Müziği Topluluğu sanatçılarından bir kaçını görebildim.

Çok kalabalıktı.

Ancak yakın plan çekimlerinden seçilemiyordu.

Cenaze katılan şehirden ünlü makam sahibi atanmış seçilmiş katılmış ise özür dilerim.

Haklarını helal etsinler.

Biz gittik vardık desinler yazalım.

Olur mu?

BU MEZAR TAŞI ÇOK ANLAMLI

Efkarlandık yaaa.

İzin verin bugün buralarda dolaşalım.

Bir gönül dostum çekmiş göndermiş

Hacı Fettah Mezarlığından bir mezar taşı.

…………..

Anlayan anlasın diye.

GÜNÜN OKKALI SÖZÜ

Büyükannem derdi ki ”tencerenin senden daha parlak olmasına izin verme”

NE ZAMAN ADAM OLURUZ?

Düğün konvoylarında sürekli korna yapan sürücülerin biraz vicdan sahibi olmalarını sağlayabildiğimiz zaman daha iyi ADAM oluruz.