KONYASPORLU YÖNETİCİLERİ SEVİYORUM SAYIYORUM AMA ONLARA ÇOK ÜZÜLÜYORUM

Hani bizde bir söz vardır “Davulun sesi uzaktan hoş gelir” diye.

Çok doğru ve yaşanmış bir sözdür bu.

Bu biz gazeteciler içinde geçerlidir, iş adamları içinde, belediye başkanları içinde, valiler, bürokratlar, vekiller içinde ….

Yani kısaca toplumun önündeki herkes için bu kural geçerlidir.

O davulun sesi bize size hoş gelir ama birde çalan davulcunun halini düşünsenize.

Davula her tokmağı vuruşunda kulakları bile duymaz çünkü dünyası kararmıştır artık.

…………

Dün bir grup Konyasporlu yöneticiler ile birlikte idik.

Kulübün 2. Başkanı Serhat Güler, Basın Sözcüsü Mahmut Güzel, Basketbol Şube Sorumlusu Ali Camgöz, alt yapı sorumlusu İsmail Yazıcı…

………..

Bu isimleri belki bizler ve kamuoyu Konyaspor yöneticisi olarak biliyor ve tanıyorlar.

Aslında bu isimlerin dününe bugününe baktığınız zaman hepsi kendi alanlarında kendi sektörlerinde başarı anlamında tarih yazmışlar.

Bu isimlerin 20 yıl öncesine gittiğiniz zamandan bugüne gelişleri tırnakları ile alın teri ile mücadele ile zirvedeler.

……………..

Yalnız sizlerin affına sığınarak bir acı gerçeği paylaşmak istiyorum.

Zaten bunların bir kısmını Serhat Güler beye ilettiğim zaman “UĞUR ABİ HAYALLERİMİZİ BİLE FAKİRLEŞTİRME” diye sitem ediverdi.

Onlar kendi açılarından yüzde yüz değil yüzde bin yüz haklılar.

Ama coğrafya nasıl kader ise Konya’da bizim hepimiz için bir kader.

Hem de acı kader(!)

…………….

Siyasiler söyleyebilir.

Bürokratlar diyebilir.

Vekiller bize ve vatandaşa bu konuda hep su serpebilirler.

AMA HİÇ KİMSE HİÇ KİMSE BANA BU ŞEHRİN YANİ KONYA’NIN BİR SPOR ŞEHRİ OLDUĞUNU SÖYLEMESİN.
hele hele bunu hiçbir şekilde tez olarak bana savunmasın.

Bunu savunanlar ve bu yönde mücadele edenler Konya’nın kirli tarihine gömüldüler mevta oldular.

………………….

Söyleyeceklerim sadece bugün için geçerli değil.

Yani bu sözlerimizden bu yorumumuzdan ne bugünkü yönetim kurulu üyeleri alınsınlar ne siyasiler bürokratlar ne taraftar grupları ve ne de benim güzel meslektaşlarım.

…………….

Bu şehirde SPOR adına gönüllü olarak elini cebine atacak, yüreğini koyacak işini eşini ihmal edecek insan sayısı sağdan saysanız 100 soldan saysanız 100’dür.

Peki bu şehrin nüfusu kaçtır?

2.5 milyon.

Bu yüz rakamı son 45 yıldır hiç değişmedi.

Haaa azaldı ama çoğalmadı.

Değerli yöneticimiz Ali Camgöz nasıl taraftar gruplarından bugüne geldiğini 2-3 yıl öncesine kadar yönetici olmadan Konyaspor maçlarını kale arkasından seyrettiğini gururla söyledi.

Değerli eğitim ve yöneticimiz İsmail Yazıcı Bey Konyaspor maçlarını izleyebilmek için pazar günleri nasıl ilçeden kalkıp Konya’ya geldiğini ifade etti.

Serhat Güler’in bırakın Konyaspor’u bir kenara amatör spor için verdiği parayı ben bilirim ben.

Mahmut Güzel

Muhteşem bir insan.

Başarılı bir iş adamı.

Amenna.

Güçlü, akıllı, vizyonlu.

Amenna.

Ama Konya doğumlu olmamasına rağmen fabrikasını yeşil-beyazlı renklere boyayan bir fanatik güzel insan.

………………

Sonuç?

Belli bir süre sonra bu isimlerde mevtalar listesine dahil olacaklar.

Verdikleri paralar, işlerinden, eşlerinden, çocuklarından ayırdıkları zamanlar heba olup gidecek.

Niye?

Niye?

………….

Söyledim, yine söylüyorum yine söylüyorum yarın yine söyleyeceğim.

KONYA SPOR ŞEHRİ DEĞİL.

Birilerinin üzerine biraz gitseniz “Ben topa para vermem ben camiye veririm” diyen bir şehrin insanlarıyız biz

Haaaa yine üç beş inanan insanın dışında artık camiye filanda para veren yok.

Örnek mi?

…………

Alın size en baba örnek.

Şehrin yarısının karşı çıktığı, oraya gereği yoktu, bu gösteriş için yapıldı diye hedef camimiz olan Millet Bahçesi’ndeki camiye kim kaç kuruş para verdi?

Gidin Başkan Uğur İbrahim Altay’a bir sorun bakalım.

Bu caminin bugüne gelmesinde kimlerin çimento, demir, saç, bağış yaptığını biliyorum.

Açmayın kutuyu söyletmeyin kötüyü.

………………….

Şimdi tekrar sadede gelelim.

Avronun doların tavan yaptığı ve Allah muhafaza bu tavanın dahada yükselmesinin beklendiği ülkemizde spor kulüplerinin geleceği kararmıştır.

Hele hele Anadolu kulüplerinin geleceği kapkaradır.  

Bu işin maddi boyutu.

…………..

Ya mesela bizim Konya için işin manevi durumu nasıl?

Felaket…Felaket…

Konyaspor taraftarı bile maça gelmiyor.

Sezon başı.

Mangal saati değil.

Namaz ya da yatış saati değil.

Hafta içi değil.

Hafta sonu gündüz de değil.

Cumartesi akşamı saat 21’de püfür püfür esen saatte Antep maçını gördünüz değil mi?

…………..

Bir dakika.

Bazı basın mensubu arkadaşlarımda dahil hiç kimse “biletler pahalı” demagojisine girmesin.

Yahu bu şehirde dolmuşun ücreti belli, etliekmeğin fiyatı belli.

Bir kombine bin TL ise pahalı mı?

Geçin oradan Allah aşkına.

Ülkede şu yaz sıcağında domatesin, karpuzun, kavunun fiyatı ortada.

Kimse bana bin TL çok demesin.

Benim meslektaşlarımda bu gaza gelmesin.

……………..

Peki o vefakar, cefakar Konyaspor taraftarı nerede?

Bir; taraftar gruplarına dahil olmayanları yine tribüne getirebiliriz.

Çünkü Antep maçında eşi kucağındaki oğlu sarı-kırmızı forma ile de olsa üç çocuğu ile tribün kapısını bana soran üzerinde yeşil-beyaz forma olan babayı da gördüm.

İlk kez maça geliyordu.

Böyle bir kesim yine var.

Burada gerçek sorun taraftar grupları.

BUNUN İÇİNDE FATİH ÖZGÖKÇEN BAŞKANLIĞINDAKİ AKILLI YÖNETİM(!) TARAFTAR GRUPLARININ KÜSLÜĞÜNÜ GİDERMEK YENİDEN O ÇOŞKULU BİRLEŞİMİ SAĞLAMAK İÇİN TRİBÜNDE OLAN AMA İŞ ADAMI KONUMUNDAKİ BİR İSMİ DEVREYE SOKMUŞ.

İşte o isim bu kapının maymuncuğu(!)

Başarılı olacağına da inanıyorum.

………………….

Dünkü toplantının çok ama çok önemli gerçeklerine burada değinmeyeceğim.

KONYA POSTASI’nın spor sayfasında ve haber sitemizde, internette, sosyal medyada bunları tüm detayları ile göreceksiniz.

……………

Sonuçta Konyaspor’un şu andaki görevli fedakar, iyi niyetli, temiz, pırıl pırıl yürekli yöneticilerine üzülüyorum.

Vallahi üzülüyorum.

Serhat Güler’in dediği gibi “Hayallerini bile fakirleştirmek istemiyorum”.

Ama yaş ortalaması 45 bile olmayan bu yönetimdeki değerli dostlara 43 yıldır Konya için yazan çizen mücadele eden bir kardeşiniz olarak gerçekleri söylemeye çalıyorum.

…………

Durun durun.

Bilmeyenler için farklı bir basın mensubu olduğumun çok küçük bir detayını vereyim hadi.

Selçuk Üniversitesi Konyaspor ve TORKU Konyaspor Basketbol takımlarında bir fiil yöneticilik yaptım.

Hiçbir gazetede bir televizyonda yönetici olarak demeç vermedim.

Ve biz görevde iken basketbol takımımızı iki defa şampiyon yaptık, bir defa da birinci ligden düşürdük.

Bütün bu mücadelenin sonunda ne mi oldu?

62 yaşındayım.

77’den beri gazetecilik yapıyorum.

Bugüne kadar ömrümde evime bir kere haciz geldi.

O da basketbol takımının borcu yüzünden.

İyi mi?

BİR DAHA BU ŞEHİRDE SPOR ADINA YÖNETİCİ OLANIN TAAAAA…….   (TABİ Kİ KENDİ ADIMA)

GÜNÜN OKKALI SÖZÜ

VERMEK KATMAKTIR, BAŞKASINA KATARKEN ÖZÜMÜZE KATMAKTIR. KATMAKSA, DURAN BİR VARLIĞA BİR ŞEY EKLEMEK DEĞİL, O VARLIĞI DEĞİŞTİRMEKTİR. ANCAK BU ANLAMDA VEREN KENDİNİ AŞAR

NE ZAMAN ADAM OLURUZ?

Yazır bölgesindeki sayılı trafik ışıklarında kırmızı ışıkta 30 saniye durup beklemeyi becerebildiğimiz zaman daha iyi ADAM oluruz.