Konya’ya Mavi Yakışırmış! GÜZELE NE YAKIŞMAZ Kİ?

Virüs alabildiğine yayılıyor Konya’da On beş güde yüz binde doksan bir iken, yüz binde yüz elliye çıktı. On beş günde yüzde kaç artmış varın siz hesaplayın.

Vaka sayılarının yüz binde oranıyla ve renk koduyla belirlenmesiyle illerin foyası meydana çıktı. Şöyle iyiydik. Nereden çıktı bu yüz binde vaka sayısı ve renk kodu. Vallahi yuvarlanıp gidiyorduk.

Konya kırmızı falan değil, Konya deyimiyle “GIPGIRMIZI”…

Şimdi bazı yetkililerimiz Konya’ya Mavi yakışır diyor. Bende güzele ne yakışmaz ki dedim. Mavi yakışır demekle mavi olunmuyor. Çaba gerek ilgi gerek.

“Gez dünyayı, gör Konya’yı” denilen bir şehirde yaşıyoruz. Sözü söyleyenin kim olduğu hakkında birliktelik yok. Bu sözler bizi ziyadesi ile memnun eder. Bu sözü söyleyenler, şimdi Konya’yı görse ne derdi? Onu da merak ederim.

Bu arada Hz. Mevlana’nın şu sözlerini de hiç unutmam. “Konya altın tas.” İçini yazmaya kalemim varmadı. Siz tahmin edin, araştırın. Bende Konya’lıyım kendimi soyutlamıyorum.  

 Bazen atasözlerine hayran olurum. “Lafla peynir gemisi yürümez” demişler. Lafla hiçbir şey olmuyor.

Zamanında olmayan bazı işler için “Geçti Bor’un pazarı, sür eşeği Niğde’ye” veya “Atı alan Üsküdar’ı geçti” gibi. Bu söylemleri virüsle ilişkilendire bilirsiniz.

BENİM DERDİM KENDİM DEĞİL!

Benim derdim insanlar, toplum yani canlar. Ben köşe yazarı olarak üzerime düşeni yaptım. Ne mi yaptım? Bakın virüs çıktığından beri her fırsatta yazıyorum. Virüsle nasıl mücadele edeceğimizi yazıyorum.

Maske, mesafe ve temizlik. Şu üçünü uygulayamadık. Kalabalık ve havasız yerlerden kaçınmak.

Maske takmayıp, taşıyıcı olup, başkasına virüs bulaştırıp, ölümüne sebep olanlara “Katil” dedim.

Daha ne kadar ağır laf söyleyebilirim. Yetkililere seslendim, lütfenle virüsle mücadele edilmez dedim. Herkese anlayacağı dilden konuşulmalı dedim. Sakalımız yok ki…

Netice ortada. Şimdi bir Konya’lı vatandaş olarak soruyorum, bu kıpkırmızılığın sebebi ne? Sorumluları kimdir?

İşte burada kendimi soyutluyorum. Sebebi kesinlikle ben değilim. Maske mutlaka takarım, yerine göre iki üç maske değiştiririm. Tek kullanımlık eldiven kullanırım. Mesafeme dikkat ederim. Sadece bu kadar mı?

Girdiğim yerlerde maskesiz varsa uyarırım. Mesafe için uyarırım. Yeri gelir görevlileri telefonla haberdar ederim. Topluluktan ve topluluk oluşturmaktan kaçınırım. Ben bu işleri “Allah rızası” için yaparım.

Acaba insanlar kendilerine sormazlar mı? Hani derler ya “Bugün Allah Rızası için ne yaptın?”. Bende diyorum ki “Bugün Virüsle Mücadelede Ne Yaptın?”.

Evet bu virüs henüz kendi kendine ortadan kalkmıyor. Kimse kusura bakmasın, elini taşın altına koyması gerekenler, parmaklarının ucunu bile koymadılar.

Bu kalem her seferinde yazıyor. İl il vaka, hasta, ağır hasta ve vefat sayılarını her gün açıklayın diye.

Hatta bu dediğimi sosyal medyada da paylaşmıştım. Birisi, öğrensek ne olacak? diyor. Eğer rakamları öğrenseydik, bu kadar kızarmazdık. Etkisiyle, yetkisiyle, vatandaşıyla topyekün mücadele ederdik.

Bu rakamları saklayarak ne elde ettiler onu çözemedim. Ama geldiğimiz noktada, bu rakamları bilmemenin vurdumduymazlığı var.

Mesela bir toplu ulaşımdaki kalabalığı gideremedik. Yoğun saatlerde ilave araçlar hizmete sokamadık. Ben dahil herkesin bir vicdan muhasebesine ihtiyacı var.

UŞAK İLİMİZ NİYE BÖYLE?

Uşak ilimiz doğu ve güneydoğu hariç MAVİ olan ender ilimiz. Yüz binde on sekiz olan rakam, yeni açıklamalarla yüz binde onlara düştü. Bizler kıpkırmızı olurken onlar MASMAVİ oldular.

Emeği geçen herkese selam olsun. Bana göre ilin yetkilileri Uşak’ta ki meslektaşlarını arayıp, bu işi nasıl başardınız demeli. Bakanlıklarda bu kadar düşük vaka sayısının sebebini diğer illere örnek olacak şekilde açıklamalıdır. Bu başarının sırrını bizde bilelim.

İllerin renk kodlarının oluşamasın da bazı şeyler var. Mesela Konya neden bu kadar kızarmış.

İşte bu noktada iki şeyi vurgularım. Kırmızı olmasında bazılarının emeği olduğu için kırmızıdır. Bazılarının da emeği olmadığı için kırmızıdır. Bilmem anlatabildim mi?

Efendim kırmızı olsa ne olur olmasa ne olur dersiniz. Kazın ayağı öyle değil. İlimiz ekonomik olarak zor durumda. Her taraf kiralık ve satılık. Çarklar dönmüyor. İnsanlar büyük sıkıntıda. Kurallara benim uymamla bu iş çözülmüyor. Herkes uyacak veya uydurulacak.

Virüsle mücadele TOPYEKÜN mücadeledir. Yöneticilerin organizesi ve yoğun kontrolü ile bu işten sıyrılabiliriz.

Aksi halde maviyi ancak sulu boya takımlarında görürüz.

Haydi Konya! Layık olduğun yere bir an önce ulaş! Esen kalın.