Kural Tanımazlara Kuralları Kim Tanıtacak?

Yıllar önceydi. Ankara’da işyerinden bir arkadaş gecekondusunu kat karşılığı müteahhide veriyordu, dört daire aldılar sanırım. “Güle güle otur” sözüme hem teşekkür etmiş hem de ekleme yapmıştı  yarı şaka yarı ciddi  “belli olmaz, belki başka bir bölgeye gecekondu yaparım”. O zaman öğrenmiştim yıllar önce hazine arazisine yaptıkları gecekondunun zaman içinde tapu tahsisler, tapularla kendi malları haline geldiğini. Büyük kentlerin gerçeğiydi bir zamanlar, hazine arazisine gecekondu yapanlar mülk sahibi olurken yap(a)mayanlar mülk sahibi olmak için affedersiniz debeleniyorlardı.

Gene yıllar önce. Adrese dayalı kayıt sisteminin olmadığı yıllar, ikametgahınızı muhtarlıktan aldığınız belge ile kanıtladığınız günler. Bölgesel okul kaydı uygulaması çıkmıştı, iş bilir(!) vatandaşlar başarılı kabul edilen okul bölgesinden tanıdık bulur, muhtarlıktan alıverdikleri o bölgede ikamet ettiğine dair belgeyle çocuklarının kaydını yaptırırlardı. Kayıt sonrası servis şirketine uğranılarak servis kayıtlarının yapılmasıyla işlem tamamlanırdı. Okul yetkilileri hatta Milli Eğitim yetkilileri dahil hiç kimse de “herkes bu bölgede oturuyorsa uzak adreslere giden servis araçları ne ola ki?” diye düşünmez ve sormazdı. İşini uydurmaya tanık olan o çocuklar bugünün 30 yaş üzeri erişkinleri.

Kuralsız toplum olmaz. Yasalara uymak hepimizin olmazsa olmazı olmalı. Biz tabuları yıkma adına örf, adet, gelenekleri yıktık; özgüvenli çocuk yetiştirme adına saygı toplumu olmaktan uzaklaştık, çocuklara söz söyletmeyen, kurallara uymamalarını ar etmeyen, “kimse söz söyleyemez, verdiği zarar varsa biz öderiz” diyen ebeveynler dönemine geçtik. Pederşahi aile döneminin evlatları, evlatşahi aile döneminin pederleriyiz biz. Bugünün küçükleri maalesef öğretmenlerine dahi saygıdan uzak yetişiyor genelde. Özellikle özel okullarda “paranızı annem/babam ödüyor” nesli gündemde. Tanık oldukları kuralsızlıklar ve kurallara uymayanların toplumda kurallara uyanlara üstün gelmeleri hep kötü örnek yarınlarımız için.

Raconu kendi kesenlerin dünyasını anlatan ve kahraman gösteren TV dizileri günlerinin  çocukları bugünün gençleri, erişkinleri. Aile terbiyeleri müsait olanlar sokaklarda adam dövüyor, sokaklarda silahlar konuşuyor, sokakta darp ve kaçırma eylemi gerçekleştirenler yakalansa da serbest kalıyor, sağlıkçı saldırıları artık günlük  rutin vakalar. En mutlu günlerinde düğün konvoyları yolları kesiyor, silahları ateşliyor, insanları seyahat hakkından mahrum ediyor, itiraz eden dayak yiyor, onlar “Allah mutlu etsin” yerine “Allah belanızı versin” bedduası alıyor belki ama galip gelen kuralsızlar oluyor. Daha dün Esenboğa yolunda yolları kesen düğün konvoyları sahipleri ambulansın seyrini engelledikleri için araç başı biner lira ceza aldılar, oysa ambulansı engellemek cana kasıttır. Bazıları o kadar pervasız ki kadın cinayeti işlerken, adam döverken, trafikte draft yaparken, hız limitini aşarken, hatta konvoyla yolları keserken video çekip yayınlayabilecek kadar vurdumduymaz, duyarsız ve kanun tanımazlar.

Kuralları devletimiz koyuyor. Takip edilmesi de gerek. Her uyulmayan ve uymayanın yanına kalan kuralsızlık aslında devletimizin zaafı gibi algılanıyor. Bayram önü konvoy halinde seyahat ediyoruz. İki şeritli kavşak  yola dönüşüne üçüncü hatta dördüncü şeritten araç burnunu uzatanlar, önünüze kıranlar var, bunalıyorsunuz ama sabrediyorsunuz mecburen. Kavşak noktasında trafik ekibini görünce rahatladım ve işaret ettim. Ne yaptılar biliyor musunuz “”bizi durdurup onlara yol verdiler.

Binbin denilen elektrikli scooterlar yeni baş belamız. Güya 18 yaş altına ve kasksız kullanıma yasak. Yaya kaldırımlarında, ters yollarda, kasksız her yaşta kullanılıyor. Müdahale eden yok. Uyarmanız kavga nedeni. Trafikte önünüzü kesenler, meskun mahalde silah atanlar gayet mutlu. Çöplerini dışarı atanlar, araç içinde içtikleri sigara izmaritini sokağa fırlatanlar, piknik alanlarına çöp bırakanlar, plakasız araçla sözde kağıt toplayanlar serbest dolaşımda.  Yurt dışında araç kullanan TIR sürücülerimiz, yurt dışında yaşayan vatandaşlarımızın hepsinin Kapıkule içinde ve dışında araç kullanmaları farklı. Yurt içinde kural tanımayanlar yurt dışında çok daha dikkatli. Orada yakalanma algısı ve ceza fazla zira. Yurt dışı düğünlerde konvoyla yol kesmek cesaret ister. Flaşör yakınca aracınızı her yere parketme özgürlüğü de yok. Yaya yoluna veya bisiklet yoluna araçla Hollanda’da girin, bakın neler oluyor?

Toplum kuralsız olmaz. Namuslular namussuzlar kadar cesur olmalı sözü rahmetli İsmet İnönü’nün. Kurallara saygılılar kurallara saygısızlar kadar cesur olamıyor maalesef. Onlarla aynı dili konuşmuyorlar zira. Onlarda beyzbol sopası, çivili tahta, hatta silah; saygılı vatandaşlarda tırnak makası bile yok. O zaman kurallara saygılıları kurallara saygısızlardan korumak ve kural tanımazları kurallara uydurmak asayiş güçlerinin görevi. Bu acilen sağlanmalı toplum düzeni için. Bugünden başlayarak sevgi, saygı, kurallar toplumu olmak için küçüklere eğitimi ön plana almalıyız en azından gelecek nesli kurtarmak için.