MARKETTE ÜRÜN FİYATLARI

TORKU’nun özelleşmeyen tek marketi Meram Eski Yolda’da, eski Süt ve Yem Fabrikasının köşesinde bulunan küçük bir market.

Bir ara sık aralıklarla alış veriş yaptığımız o markete epey zamandır gitmiyorduk. On gün kadar önce gittim. Nöbetleşe çalışan iki çalışandan birisi bizi tanıyordu. Selam verip girdik içeriye. Sonra, “sizde satıldınız mı?” diye, sordum. “Yok abi biz aslı gibi duruyoruz” dediler.

Aslı gibi. Yani satılmamışlar. Özelleştirilmemiş TORKU’nun her kesimden insanın gelerek alış veriş yaptığı  ama daha çok da Meram civarlarında oturan varlıklı aile eşlerinin lüks arabalarla gelip alış veriş yaptıkları o market. Yeni yönetim orayı satmak zorunda kalmaz inşallah.  Satılanların geçmişteki popülerliğini büyük ölçüde kaybettiği iddia ediliyor çünkü.  

Raf fiyatlarına bakalım.

Birkaç örnek.

O gün TORKU’da bir kilo tereyağının fiyatı 60 liraydı..

Tereyağı, un, bulgur, olgunlaştırılmış beyaz peynir, kaşar, bir kangal sucuk, yoğurt, iki kilo toz şeker aldık. Bazıları birkaç taneydi aldığımız ürünlerin. Aldıklarımızı iki poşete doldurduk ve 760 lira ödeyip çıktık oradan.

TORKU’nun aynı marketine hafta başında tekrar uğradım. Tereyağının fiyatını sordum sadece. “Abi 90 lira “ dediler. Diğer ürünlerin fiyatını hiç sormadan “Hadi ben gidiyorum. Size hayırlı işler” deyip,  ayrıldım marketten.

Üç gün önce kilo fiyatı 60 lira olan tereyağının fiyatı, üç gün sonra 90 liraya çıkmıştı. Zam orana yüzde 50. Diğer ürünlerde  aşağı yukarı aynı oranda zamlanmış olmalı.

Önceki gün alış veriş için büyük bir Migros’a gittim.

Migros’ta, TORKU’nun bir kiloluk tereyağının fiyatı 92.00 liraydı.

Rafta bazı ürünlerin fiyatını düşük görünce görevlilerinden birisini çağırıp “Bunun fiyatı ne kadar?” diye sordum.

Görevli “Bir saniye” dedi.

Elinde bulundurduğu cihaza ürünün kodunu yükleyip fiyatı söyledi.

Etiket fiyatı ile görevlinin söylediği fiyat farklıydı.

Görevliye sorup öğrenmemiş olsak, bu sefer kasada farklı fiyat çıkacaktı karşımıza.

Anladım ki her gün gelen zamlardan sonra binlerce ürünün fiyatını yazarak değiştirmekten bıkıp usanmış market çalışanları.

Market çalışanları bu işten, işi gereği yoruluyor olabilir ama vatandaş ne yapsın?

Vatandaş çok daha yorgun.  Hem vaka-i adiye haline gelen zamlardan. Hem de karamsarlık ve belirsizlikten. Daha kötü olanı da bu olmalı yani belirsizlik.

Raflar yanıyor.

Raflar ateş pahası.

Elini hangi ürüne uzatırsan uzat, yakıyor insanın elini.

Aynı ürünün fiyatı  her markette, farklı. Aradaki o fark küçük bile olsa rahatsız ediyor vatandaşı.

Öyle ki uygun fiyatla ürün sattığı bilinen zincir marketlerdeki ürün fiyatları bile farklı ve ateş pahası.

Öte yandan gıda ürünlerinde daralma söz konusu. Bu konuda bir örnek verelim. Gıda sanayicileri, üretimlerinin en temel maddesi olan şekeri bulmakta zorlanmaya başladı. TÜRKŞEKER’den  üretim için ihtiyacı olan şekeri alamayan gıda sanayicileri özel sektörden yüzde 30 pahalıya şeker almak zorunda kalıyor. Bu durumda üretim daralırken maliyetlerde artıyor. Benzer örnekler diğer ürünlerde söz konusu. . Kötünün en kötüsü gıda darlığı. Hiç değilse bu olmaz inşallah.