Nasıl bakarsan öyle görürsün

İnsan yük gördüğü şeyi ağır görür. Yük görmediğinde ise o işi zevkle, şevkle yapar. Bütün mesele Hz. Ali’nin (ra) dediği gibi, “Nasıl bakarsan öyle görürsün” sözünde düğümleniyor.

Bir gün New York’ta bir grup iş arkadaşı yemek molasında dışarıya çıkarlar, gruptan biri Kızılderili’dir. Yolda yürürken, insan kalabalığı, siren sesleri, yolda çalışma yapan işçilerin ve araçlarının çıkardığı gürültüler, araçların korna sesleri arasında Kızılderili, kulağına cırcır böceği sesinin geldiğini söyler ve aranmaya başlar. Arkadaşları bunca gürültünün arasında bu sesi duyamayacağını, kendisinin öyle zannettiğini söyleyip yollarına devam ederler.

Aralarından bir tanesi inanmasa da Kızılderili ile birlikte kalır. Kızılderili, bulunduğu caddede geriye doğru gider ve karşı caddeye geçer. Arkadaşı da arkasından takip eder ve o binaların arasında bir kaç tutam yeşilliğin arasında gerçekten bir cırcır böceği bulurlar. Arkadaşı Kızılderili’ye ;

– Senin insanüstü güçlerin var bu sesi nasıl duydun.

Diye sorar,

Kızılderili ise bu sesi duymak için insanüstü güçlere sahip olmaya gerek olmadığını söyleyerek arkadaşına kendisini izlemesini söyler.

Kaldırıma geçerler ve Kızılderili cebinden çıkardığı bozuk parayı kaldırımda yuvarlayarak atar. Bozuk para sesini duyan bir çok insan bir anda yere bakarak düşen paranın kendi parası olup olmadığını kontrol etmeye başlar.

Kızılderili arkadaşına dönerek,

– Gördün mü ? Önemli olan nelere değer verdiğin ve neleri önemsediğindir. Her şeyi ona göre duyar, görür ve hissedersin’ der.

Değer verdiklerimizin değerini ölçmeyiz hiçbir zaman. Ama değerlilik sırasını değiştirebiliriz bazen Önemli olan da bu sıralama değilmidir.