Ne Mutlu Günahlarını İdrak Edip Tövbeye Koşanlara!

Cenâb-ı Hakk’ın mükemmel bir şekilde yarattığı varlık olan insanoğlu, zaman zaman farkında olarak veya olmayarak hata, kusur ve günah olarak nitelendirebilecek türden davranış ve tutumlar sergileyebilmektedir. Bu hata ve kusurlar bazen yaratanına karşı bazen insanlara karşı olmaktadır.

Ancak bu hatalarının farkına varıp, yaptığı hatalarından dönüp, tövbe edip, tekrar etmemesi gayretiyle dünya ve ahiret mutluluğunu yakalaması mümkün olacaktır. İşte bundan dolayı Allah Teâlâ ayet-i kerimede, “Ey müminler! Hep birden Allah’a tövbe ediniz ki kurtuluşa eresiniz.”(Nûr suresi, 24:31.) diye buyurmuştur.

Diğer taraftan insanoğlunun yaratılışı gereği, günah işlemek, hata etmek, belki de insanı meleklerden ayıran özelliklerin başında gelir. Sevgili Peygamberimiz “Eğer siz günah işlemeseydiniz, Allah sizi helâk eder ve yerinize, günah işleyip, peşinden tövbe eden kullar yaratırdı.” (Müslim, Tevbe, 9, 10, 11) buyurmuştur.

Bilindiği gibi melekler nurdan yaratılmış olup, asla Allah’a karşı gelmeyen, günah işlemeyen varlıklardır. Yukarıda zikrettiğimiz hadisten de anlaşılacağı gibi, insan, günah ve sevap işleme özelliğinde yaratılmış bir varlıktır. Günah işlemek, insanı meleklerden ayıran bir özelliktir.

İslâm’da tövbe etmek herkes için gereklidir. Tövbe, dönmektir; dönüş yapmaktır. Günahlardan, Allah’a isyandan vazgeçip Allah’a itaate dönmektir. Bu durum, kulun isyandan itaate yönelişi Allah’ı razı ve hoşnut kılmaktadır. Sevgili Peygamberimiz,  Allah’ın bu hoşnutluğunu çok güzel bir benzetme ile dikkatimize sunmuştur.

 “Kulun tövbe etmesi sebebiyle Allah’ın sevinmesi çölde bineğini kaybettikten sonra onu bulan kişinin sevincinden daha fazladır.” (Müslim, Tevbe, 2674.) Rabb'imizin bize olan merhamet ve şefkati böylesine çok ve kapsamlıdır. “Allah Tealâ gündüz günah işleyen kul gece tövbe etsin diye gece sabaha kadar; geceleyin günah işleyen de tövbe etsin diye gündüz akşama kadar rahmet elini uzatıp bekler.” (Müslim, Tövbe, hadis no. 29.)

Tövbe, günahtan sevaba geçiş, şerden hayra dönüş demektir. Tövbe, Hakk’a dönüş ve karanlıktan aydınlığa çıkıştır. Tövbe pişmanlık duymak ve yapılan yanlışı bir daha işlememek üzere ondan tamamıyla vazgeçmektir. Tövbe, insanın günahına pişmanlık duyması ve Allah’tan af dilemesidir. Allah Teâlâ, kendisine samimiyetle açılan elleri, yönelen gönülleri asla boş çevirmeyecektir.

Tövbe, günah kirlerinden arınma ve bir daha işlenmeyeceğine dair Mevlâ’ya samimi olarak söz vermedir. Ayrıca hem Hakk’a hem halka karşı işlenen günahlardan da tövbe etmek gerekmektedir. Tövbe, pişmanlıktır ve her pişmanlık bir tövbedir. Tövbe kalpte samimi bir pişmanlık duygusunu hissederek, samimi bir itirafta bulunmaktır. Tam nedametle, işlenen günahlardan uzaklaşıp bir daha asla yapmamayı taahhüt etmektir.

Tövbe, bir arınış ve günahlarla kirlenen insanın tek kurtuluş ümididir. Allah Teâlâ’nın tövbe kapısı açıktır. Bu kapının açık olması kişiyi günaha sevk etmemelidir. Bu kapının açık olması kullarına olan sonsuz merhametini, onların ebedî kurtuluşa ermesini arzu ettiğini bütün açıklığı ile göstermektedir.

Tövbe, kulun yaptığı yanlışın farkına vararak bu yanlıştan dönmesi, bozulan mânevî hayatını yeniden düzene koymasıdır. Yüce Rabbimiz Kur’an-ı Kerim’in birçok ayetinde bizlerden günahlarımız için tövbe etmemizi istemekte, yapılan hatalar için yapılan tövbelerin geçerli olduğu bildirilmekte, yapılan tövbelerin neticesinde Allah’ın ve insanların razı olacağı bir hayat sürdürüldüğü takdirde cennet müjdesi verilmektedir. Konumuzla ilgili ayetler ve bu ayetlerin anlamların şöyledir.

“Ey iman edenler! Allah’a samimiyetle tövbe edin!”(Tahrim, 66/8.)

“Hepiniz Allah’a tövbe edin, ey mü’minler! Belki böylece korktuğunuzdan kurtulur, umduğunuzu elde edebilirsiniz.”(Nur, 24/31.)

“Rabbinizden bağışlanma dileyin, sonra da O’na tövbe edin ki sizi belirlenmiş bir süreye (ömrünüzün sonuna) kadar güzel bir şekilde yararlandırsın ve her fazilet sahibine faziletinin karşılığını versin. Eğer yüz çevirirseniz, ben sizin adınıza büyük bir günün azabından korkuyorum.”(Hud, 11/3.)

“Ancak tövbe ve iman edip iyi işler yapanlar başkadır. Allah onların kötülüklerini iyiliklere çevirir. Allah çok bağışlayıcıdır; engin merhamet sahibidir.”(Furkan, 25/70.)

“Ey kendilerinin aleyhinde çalışarak haddi aşan kullarım! Allah’ın rahmetinden ümit kesmeyin. Çünkü Allah bütün günahları bağışlar.”(Zümer, 39/53.)

Günahlardan tövbe etmeyen kişi zamanla alışkanlık haline getirip, günahları işlemeyi normal görmeye başlar ki bu durum imanı tehlikeye sokabilir. Tövbeyi de geciktirmemek gerekir ki ölüm gelir de tövbeyi gerçekleştirmeye vakit kalmayabilir…

Ne mutlu günahlarını idrak edip tövbeye koşanlara! Yüce Rabbimiz yapmış olduğumuz günahlarımızı, hatalarımızı, isyanlarımızı, kusurlarımızı affeylesin.

Gönülden Muhabbetlerimle…