Nerede o eski adetler…

Eski zamanlarda ne güzel adetlerimiz vardı. Teknolojinin gelişmesiyle çocuklar, gençler evlerden çıkmaz oldu. Adetler, gelenekler yobaz görünmeye başladı. Ben bu geleneklerin içinde büyüdüm. Şimdi çocuklara anlatıyorum şaşkın şaşkın bakıyorlar suratıma. Biraz düşündüm ve araştırdım eski gelenekleri. Bakalım sizler de şaşkın bir şekilde mi bakacaksınız yoksa güzel bir anımsa mı yaşayacaksanız…

Kadının ilk doğumunda, akrabaları eve çocuk görmeye giderler. Buna "Doğuya gitme" denir. Giderken hediyeler götürülür ve uygun şekilde verilir. Maddi durumu yerinde olan bireyler erkek çocukları için sünnet düğünü yaparlar. Askere gidecek kişinin evine akrabalar ve komşular gider. Evde gelenlere yemek ikram edilir. Askere gidilecek akşam dua edilir, vedalaşılır ve helalleşirler. Evlenecek kişiler için "kız isteme" töreni yapılır. Düğünden önce nişan yapılır ve yüzükler takılır. Eskiden görücü usulü evliliklerde nişanlı kalma süresince gelin ve damat birbirlerini tanırlardı. Hacca giden kişiler hacıdan dönerken hurma, zemzem getirir. Getirdikleri hurma ve zemzemi geldikten sonra kendilerine "hoşgeldiniz" demek için gelenlere ikram ederler. Bir evde bir kişi öldüğü zaman o eve tanıdıkları yemek götürür. Ölümün 40. gününde mevlit okunur. Ramazan ve Kurban Bayramlarında gelenlere şeker, kolonya ikram edilir. Büyüklerin eli öpülür. Küçüklere hediyeler verilir. Kandil gecelerinde, kandil simiti dağıtılır. Bayramlarda büyüklerin elini öpmek. Bu tarz gelenekler hala biliniyor tabii. Bu geleneklerden ziyade bilinmeyen yeni nesle absürt gelen daha niceleri var. Günümüzde bakıyoruz da geleneklerimiz göreneklerimiz nasıl da unutulmaya yüz tutuyor. Oysa biz Türk milleti ne kadar özel bir toplumuz. Gençlerimiz şimdi Amerikalıya Avrupalıya özeniyor, ama asıl onların bize özenmesi gerekir. Biz çok özel bir milletiz çünkü çok özel ananelerimiz var. Bizim hamurumuz saygı ile sevgi ile vefa ile şefkat ile yoğrulmuş. Sevgili gençler; unutmayın bu gelenekleri. Bizim Avrupalıdan, Amerikalıdan, Çinliden, Japon’dan farkımız, geleneklerimiz. Bu adetler çok güzel adetler ve terk edilmemeli. Bir kere el öpmeye gittin diye bir daha gitmemezlik etme ayrıca. Biz hafta sonları mutlaka akraba ziyaretleri yapardık. O insanların yüzünü güldürmenin değeri inanın hiçbir şeyle ölçülemez. Hafta sonu kahvaltılarınıza, yemeklerinize, arkadaş toplantılarınıza yine gidin ama aile ziyareti, ana baba, akraba ziyaretlerini asla ihmal etmeyin. Onların hayır dualarını almayı ihmal etmeyin. Kaybettiğinizde çok ararsınız unutmayın. Arasanız da onları bir daha getiremezsiniz. Bir gün siz de yaşlanacaksınız unutmayın. Bu hayatta ne ekiyorsa onu biçiyor insan. Şimdi gidin büyüklerinizin elini öpün ki; siz yaşlanınca el öpenleriniz çok olsun. Bir gün sizin de ziyaretçiniz bol olsun. Toplum olarak bu büyük sorunun kaynağını hep birlikte çözüme kavuşturup geleneklerimizi ve göreneklerimizi yaşatmaya gayret gösterip, çocuklarımıza ve gelecek nesillere aktarmak ümidiyle sevgi saygı ve muhabbetlerimi sunuyorum…