Ruhumuzun derinlerinde hissettiğimiz sevgi

İlahi huzur ve aşk, insanın içinde derin bir şekilde kök salan, yeryüzündeki tüm dünyevi hırsların ötesinde bir anlam taşıyan, ruhu yatıştıran ve varlığımıza bir anlam kazandıran en kutsal hislerden biridir. Bu hisler, yalnızca bir inanç ya da ibadet anında değil, hayatın her anında, her nefeste, çevremizdeki her varlıkta kendini gösterir. Yeter ki gönlümüzü açıp bu derinlikli anlamı idrak edelim.

Modern dünyanın karmaşasında, ilahi huzuru bulmak çoğu zaman zor gelebilir. İşlerin peşinden koşarken, zamanla yarışırken, hayatın getirdiği zorluklarla baş ederken, içsel dinginliğimizi kaybetmeye meyilli oluruz. Ancak tam da böyle anlarda durup bir nefes aldığımızda, kendimizi evrendeki yerimizi hatırlamaya zorladığımızda, ilahi huzurun o sessiz ve derin nefesini içimizde duyabiliriz. Bir anlık sükûnet, zihnimizi ve ruhumuzu adeta bir aynaya dönüştürür; evrenle, Yaradan’la ve kendi özümüzle bağlantı kurarız. Bu bağlantı, bizleri günlük kaygıların ötesine taşır ve daha büyük bir amacın parçası olduğumuzu hatırlatır.

İlahi aşk ise, Yaradan’ın tüm yaratılmışlara sunduğu eşsiz bir bağ, karşılıksız ve sınırsız bir sevgidir. Bu aşk, bizi maddi sınırların ötesine taşır ve her varlığa karşı duyduğumuz sevgiyi derinleştirir. İlahi aşkı gerçekten anlamış bir insan, sadece kendini değil, diğer insanları, doğayı, hayvanları, hatta evrendeki en küçük varlığı bile farklı bir gözle görmeye başlar. Her şeyde bir hikmet arar, her varlığın bir amacı olduğunu bilir ve saygıyla yaklaşır. Bu ilahi sevgi, bizleri insanlığa daha bağlı, daha merhametli ve daha duyarlı bireyler yapar.

Hayatta kimi zaman hepimizin ihtiyaç duyduğu bir tür barış, huzur ve sevgi arayışı, işte bu ilahi duygularla gerçek anlamda karşılık bulur. Çünkü ilahi huzur ve aşk, insanın içinde adeta bir rehber gibi var olur ve ona yol gösterir. Yaradan’ın sunduğu bu sevgi ve huzur, bir çocuğun masum gülüşünde, doğanın saf güzelliğinde, dua ederken dökülen gözyaşlarında ya da sessiz bir gecede gökyüzüne bakarken hissedilir. Her biri, insan ruhunu derin bir teslimiyet ve minnetle saran, manevi zenginliği artıran anılardır.

Aslında hepimizin içinde bu huzur ve aşk saklıdır. Kimi zaman unuttuğumuz, koşuşturma arasında ertelediğimiz ama ruhumuzun derinlerinde hissettiğimiz bu hislere bir kez daha kucak açmak, hayatımıza bambaşka bir anlam katabilir. İlahi huzur ve aşk, bizi bütünleştirir; kendimizle, çevremizle ve Yaradan’la barış içinde yaşamamızı sağlar. Kendi içimizdeki bu sevgiyi keşfettiğimizde, dış dünyaya yansıttığımız sevgi ve merhamet de çoğalır ve güzelleşir. Bu yüzden, ilahi huzur ve aşkı aramaktan, onu yaşamaktan ve sevdiklerimize de anlatmaktan çekinmeyelim.