SEVGİ RUHUN GIDASIDIR

Sevgi ihtiyacı anne karnında başlar ve insan hayatının sonuna kadar devam eder. Mutlu bir aile ortamında hamilelik geçiren bir annenin çocuğu, her gün çatışmaların yaşandığı bir aile ortamında hamilelik geçiren annenin çocuğuna göre daha şanslıdır. Çünkü çocuk anne sevgisini henüz dünyaya gelmeden yani anne karnında hissetmeye başlar.

Her insanın bir sevgi deposu vardır. Bu depo biz henüz annemizin karnındayken dolmaya başlar. Bazı insanların sevgi deposu tamamen dolu iken; kiminin yarıya kadar doludur. Bazılarının sevgi deposu ise boştur.  Öyleleri de vardır ki bu depo tamamen delik deşik olmuştur. Sevgi deposu boş veya delik deşik olmuş bir ergenden sağlıklı davranışlar beklemek, ondan başarı beklemek boş bir beklentiden öteye geçmez.

Sevgi deposunu nasıl doldurabiliriz?

1.Çocukların duygusal besinlere ihtiyacı vardır:

Evimizin önündeki bahçemizin rengarenk çiçeklerle dolu olmasını istediğimizde, onun toprağını havalandırıp gübresini, suyunu kıvamında vermemiz gerekmektedir. Çocuklar da çiçeklere benzerler. Anne babanın sıcak duygusal ortamıyla beslenen çocuklar, olgunlaşmalarını daha sağlıklı tamamlarlar. Yalnız burada üzerinde önemle durulması gereken nokta anne babanın çocuklarının duygusal beslenmelerini sağlayabilmeleri için, birbirleriyle olan ilişkilerinin sağlıklı olması gerekir. Çünkü sağlıklı aile ortamında büyümeyen çocukların duygusal beslenmeleri de sağlıklı gerçekleşmez.

Duygusal beslenmelerini tamamlayan çocukların ergenliği de sağlıklı bir gelişme gösterir. Duygusal besin ihtiyacı karşılanmayan çocuklar sağlıklı ilişkiler geliştiremez. Onlar da bu ihtiyaçlarını yanlış yerlerde karşılamaya çalışacaklardır. Bunun bedeli de bazen çok ağır olabilir.

2.Çocukların önemsenmeye ihtiyacı vardır:

Çocuklar ailenin bir ferdi olarak anne babası tarafından fark edilmek ve onlar için önemli olduğunu hissetmek ister. Çocuklarını önemseyip sevgilerini göstermede cimri olmayan anne babalar onlarla daha kolay iletişim kurar. Anne babalar çocuklarına sevgi gösterirken tüm samimiyetlerini hissettirmelidir. Sunulan sevgi karşılıksız ve tüm yapmacık davranışlardan uzak olmalıdır.

 “Seni sevmem için benim çocuğum olman yeterli, ben seni kendi canımın bir parçası olduğu için seviyorum. Bazen kabul edemeyeceğim davranışlarda bulunabilirsin, fakat senin gibi bir çocuğum olduğu için kendimi yine de mutlu ve şanslı hissediyorum.” duygusunu çocuklarına yansıtan anne babalar, çocuklarıyla sağlıklı ilişkiler geliştirmenin yolunu keşfetmiş demektir. 

Biz büyükler bile birbirimize karşı istemediğimiz davranışlarda bulunabiliyoruz. Çocuklarımız da bazen bizim istemediğimiz şekilde davranıp hata yapabilirler. Bu davranışlarını onaylamasak da kendilerinin yanında olduğumuzu bilmeleri onlara güven verir. 

3.Çocukların anne babaya bağlanma ihtiyacı vardır:

Çocukların duygusal bağlanmalarını gerçekleştirebilmeleri için anne babanın varlığı gereklidir. Anne babalarıyla duygusal bağlanmalarını tamamlamayan çocuklar sağlıklı davranışlar geliştiremez. 

Çeşitli nedenlerle anne veya babadan uzun süre ayrı kalmış çocukların bağlılık duygusu tahrip olduğu için ruhsal gelişimleri de yavaş olur. Anne babalar çocuklarıyla ne kadar çok nitelikli zaman geçirirse duygusal bağlılık da o derece kuvvetli olur.