SURİYELİLER KONYA?YA GELİNCE BAKIN NELER OLDU?

Neler olmadı ki..

Bazı semtler Suriyelilerin nüfus yoğunluğuna girdi.

İnsanın zor oturacağı evler prim yaptı. 10 kuruşluk kiralar 100 liraya çıktı.

Ucuz iş gücü geldi 20 kuruş işçi ücretleri 10 kuruşa düştü.

Konya avnta kazancı pek sevdi.

AVM servis arabaları Suriyelilerin hizmetine sunuldu. Üzerinde AVM’lerin ismi yazan bu arabalar el değiştirip Suriyelilerin eline geçti!

Suç oranı arttı, bizi korumak ve kollamakla görevli emniyetimize angarya ilave iş düştü.

 Emniyetimiz bizden çok Suriyelilere bakar oldu.

Kavga, hatta cinayetler arttı.

Kültür ve eğitim seviyemize, gelenek ve göreneklerimize bir hal oldu…

Trafik ışığını pek ipleyen kalmadı.

Suriyelilerin altlarında bir elektrikli bisiklet, ne trafik kuralı, ne ışık hiçbir şeyin önemi yok.

Her taraf dilenci doldu. Adeta dilenci patlaması oldu. Yerli dilenciler bu işe çok bozuldular.

Cuma namazı çıkışları camiler adeta Suriyeli dilenciler tarafından parsellendiler. Cemaati kalabalık olan camiler vakit namazlarında da dilenci akınına uğradılar.

Evlatlarına eş bulamayanlar, Suriyeli kızlara yöneldiler.

Bazı parklar, (Örneğin; Şems parkı) Suriyeli ve kobanililerin istilasına uğradılar. 8-10 yaşlarındaki çocuklar ebeveynlerinden uzak gruplar halinde dolaşmaya başladılar.

Diğer illerde çocuklarını 20-100 lira arasında kiraya veren Suriyeli aileler çıktı.  Bu çocuklar örgütler tarafından dilendirildiler.

Trafik ışıklarından mendil satıcısı görüntülü Suriyeli dilenci çocuklar türedi.

Eğitim ve okuldan uzak büyüyen Suriyeli çocuklar, geleceğin potansiyel suç makine görüntüsü çizdiler.

Vatanları uğruna canlarını feda etmekten kaçan Suriyeli gençler ülkemizde gasp ve adam kaçırma olaylarına karıştılar.

Numunelik dostlar alışverişte görsün diye Suriyeli çocuklar için 4-5 okul açıldı.

Sanayideki çaycılar bayram yaptı. Eleman bulamamaktan şikayetçi idiler, şimdi ise 8-10 yaşlarında çocuk çalıştırıyorlar.

Sigortasız Suriyeli çalıştırmak moda oldu. Devletimiz vergi kaybına uğradı.

Gelelim en önemli konuya.

Devletimizden hiçbir iş yapmadan para yardımı alan Suriyeliler nüfus artışına yöneldiler.

Ekmek elden, su gölden birde Türk vatandaşı çocuklar yapmak eeeh…

Kadınların hepsi yüklü hale geldi. Daha yeni yürüyen çocukları varken, arkasını getirdiler.

Bu konuda Suriyeliler çok çalışkan çıktılar.

Doğum doktorlarımız harıl harıl çalışmaya başladılar.

Çocuk arabası satışları patladı.

Bir şey değil, adımız Suriyeli Üretme Çiftliği (SÜÇ)’ne çıktı.

Bazı Konyalı vatandaşlarımız Suriyelilere imrenmeye başladılar.

Öyle ya devlet bizlere zam yaparken 3’mü olsun 3 buçuk mu hesabını yapıyordu.

Yine devletimiz Suriyelilere verdikçe verdi. 3’le, buçukla onları oyalamadı.  Onlarda karşılığını verip nüfusumuzu artırdılar.

Siyah kumaş satışları arttı. Zira Suriyeli kadınlar hep siyah giyiyorlardı.

Entarilik kumaş satışları da arttı. Zira Suriyelilerin yaşlı erkekleri entari giyiyorlardı.

Özgür Suriye ordusu nerede derseniz? Konya’da derim, Baksanıza bütün Suriyeliler Konya’da özgür özgür dolaşıyorlar.

Kendi vatanlarını korumaktan kaçan Suriyelilerle doldu benim ülkem.

Suriye’de savaş bitti sayılır.

Suriyelilere ‘haydi Abbas vakit tamam, savaş diyordun, işte oldu barış’ deyip ülkelerine göndermek lazım.

Daha onlarca bizleri rahatsız eden şeyleri sayabiliriz.

Bir evde 20 kişi kalan ve sürekli gürültü yapan Suriyeliler yüzünden psikolojisi bozulan bir ağabeyim evini yok pahasına sattı.

Eğitimsiz, kültür farkı olan insanları halkın içine saldıhız, halkı ruh hastası yaptınız.

Sizler gene huzur içinde devletimizin sağladığı imkanlarla yaşamaya devam edin, Suriyelileri bize bırakın.

Ama şunu unutmayın, yardımsa ettik, bu kadarı fazla. Artık benim vatandaşımın hakkını yemeye başladılar.

Bizler ilahi adalete inanırız ve biliriz ki, keser döner sap döner, gün gelir hesap döner.

Kalın sağlıcakla.