Üç konuk, üç anı ile Konya izlenimleri
17 Ocak 2025, Cuma 00:41Ülkemde de dünyada da gezilecek çok özel yerler var, ülkemde de tüm dünyada olduğu gibi turizm destinasyon merkezleri arasında rekabet var. Konya turizm potansiyeli olarak sayısız avantaja sahip her ne kadar değerlendirme başarımız tartışılsa da. Pek çok kültür ve medeniyetin beşiği olmuş bir kentiz. İnanç turizmi, kültür turizmi, geleneksel el sanatları ve folklorik değerlerimiz, saray mutfağı olmamızın ön plana çıkardığı gastronomi değerlerimiz, kadim başkent olmamızın getirdiği tarihi eserlerimiz, Hz. Mevlana ve Nasrettin Hoca gibi dünya çapında bilinirliği olan şahsiyetlerimiz, doğa turizmi, av turizmi, sağlık turizmi, kongre turizmi, mağara turizmi, jeotermal turizm önemli potansiyellerimizden. Özellikleriniz kentinize destinasyon planlanmasında etken olabilir ancak turizmde asıl önemli olan konu daha fazla turist çekmekle beraber konaklama gün sayısını artırmada ve konuğu tekrar getirmede gösterdiğiniz başarıdır. Destinasyon sadakatı denilen unsuru başarmada kentinizin fark oluşturması gerekir, bunu başarmada konuk memnuniyeti ve algıladıkları mutluluk hissi önemlidir. Kentinizin özellikleri yanı sıra bence konuk memnuniyetinde en önemli unsur kentiniz insanlarının konuklarla kurduğu iletişim becerisidir. Bu anlamda tur rehberinizin, taşımacılığınızı üstlenen profesyonellerin/kaldığınız otel görevlilerinin/ yemek yediğiniz mekan çalışanlarının/ziyaret ettiğiniz müze vb ören yerleri görevlilerinin/bölge esnafının tavırları ve davranışları sizin ziyaret ettiğiniz kent ve bölge insanları hakkındaki fikirlerinizi oluşturur, sizin memnuniyet derecenizi dolayısıyla destinasyon sadakatinizi ve başkalarına tavsiye edip etmeyeceğinizin kriterlerini belirler. Bazen bir kişi bile çok kişidir, bir kişinin davranışı kentinize sempati de kazandırır, antipati de.
Üç saygın konuktan üç anı ile kentime konuk bakışını paylaşmak istiyorum. Sn. Ahmet Yaşar Kınalı çok değerli bir dost ailenin yeni tanıştığım Artvin’li aile büyüğü; reisi. Artvin’in ilk profesyonel futbolcularından; ilk klasmana çıkan ve TFF 7035 lisans numarası ile 7 yıl klasman hakemliği yapan spor adamı , emekli bürokrat. Kendi adıma tanıma onur ve mutluluğu yanında geç tanıma burukluğu da yaşadım. 1990-91 sezonunda hakemlik mesleği nedeniyle ilk kez geldiği Konya’dan mutlu anılarla ayrılmış, 35 yıl sonra bile güzel konuştuğunu duymak çok güzeldi. Efendim yıllar bizi nereden nereye getirmiş; bugün benzerini kentimde yapacak dolmuş sürücüsü çıkar mı bilemiyorum; hocamdan “konuk ve hoca olması” nedeniyle dolmuş ücreti almamışlar. Konya’mın isimsiz turizm elçisine teşekkür borçluyuz.
Diğer anım iki yıl öncesine dayanır. Ankara’da yaşayan , iki evladı Hacettepe Üniversitesi öğrencisi dört kişilik aile Antalya’daki yazlıklarından dönüşlerinde benim de yönlendirmelerimle Tropikal Kelebekler Bahçesi ziyareti yapmak isterler, amaçları kentimde konaklamaktır üstelik. Belediyemizin gişe görevlisi, öğrenci bileti vermek için iki evlattan belge ister, telefondan belgeyi gösterirler, reddedilir; matbu evrak görmek istemektedir görevli; e-devletten belge sunmak isterler ancak çözüm olmaz; öğrenci yerine tam bilet alarak içeri girerler ancak keyifleri kaçmıştır haksızlığa uğradıkları düşüncesiyle; konaklamaktan vazgeçip Ankara’ya dönerler. Antalya seyahatleri günümüzde de devam etmektedir ailenin yılda en az iki kez maalesef Konya’da mola vermeksizin hatta olabildiğince kent içine bile girmeksizin. Belediye gişe görevlimizin bir bilet ücreti fazla alma çabasının .kentime kaybettirdikleri malum. Olumsuz örnek beni yıllar öncesi Yunan adaları gezimizdeki müze ziyaretine götürdü. “3 tam bilet “ dedim, kızım İlknur düzeltme yaptı “1 öğrenci” dedi; gişe görevlisi “nerede öğrencisiniz?” diye sordu ; “Bilkent /Türkiye” cevabını duydu, “hoş geldiniz” diyerek bir bileti öğrenci bileti olarak verdi. Elin yabancısının elin pek de dost ülke kabul etmedikleri ülke vatandaşına gösterdiği anlayışı benim gişe görevlimin benim vatandaşıma göstermemesi ne acı.
Üçüncü örneği ben yaşadım. Yıllar önce bir yakının ani hastalığı nedeniyle iş çıkışı programsız bir İstanbul yolculuğuna çıkmıştım. Gece 22 civarı, yağmurlu bir havada Sapanca yakınında sol arka lastik patladı; güvenli durdum; stepneye el attım, inikti. Çaresiz yoldan gelip geçenlere umutsuzca el edip yardım isteme umutsuzluğundayım, kul sıkışmayınca Hızır yetişmezmiş; ikinci araç durdu, yardımcı oldu, 500 metre ilerideki akaryakıt istasyonuna giriş yaptık; yardımcısı lastiği götürdü, tamir ettirip getirdi; hesaplaştık, helalleştik Tekirdağ’lı sürücü ile. Ayrılırken “sizin Konyalı olduğunuzu bilsem asla durmazdım” dedi, şaşırdım ne yapmış olabilirdik ki Tekirdağlı vatandaşımıza. Sadece konuk değil aynı zamanda müşterimizmiş, çok iyi motor ustaları olan Konya’ya ayda en az iki sefer motor rektefiyesi için motor götürürmüş, zaten aynı amaçla yaptığı yolculuktan dönmekteymiş. “yahu sabahtan akşama kadar dükkanda oturur işin bitmesini beklerim, sabahtan akşama kadar çay içen mi çay içen mi derler daha bir kere etlekmek yen mi diye sorduklarını duymadım, kendileri etlekmek yerler sana buyur demezler, etlekmek sadece size mi özel?” dedi ve ekledi “bak sen de çay içirdin”
Kente de kentliye de sempati kazandıran, olumlu imaj sağlayan, konuklarınızda tekrar gelme isteği uyandıran konu kentinizin sunduğu imkanlardan çok insanlarınızın konuklarla iletişim becerisi ve konukseverliğidir. Bu konuda eksiklikler görürüm. Ben kentimi yönetenlerin otellerde, havaalanlarında, otogarlarda, araçlarla gelenlere belli kent noktalarında hatta sanal ortamlar aracılığıyla konuk memnuniyeti hakkında anketler yapması gerektiğini düşünürüm hep. Yetmez, olası memnuniyetsizlik durumlarında acil müdahale için kent girişlerindeki billboardlarda, turistik mekanlarda acil telefon numaraları bildirilmesi gerektiği inancındayım; bu telefon Konya Büyükşehir Belediyesi Turizm Tanıtma birimi veya zabıta görevlileri irtibat telefonu olabilir. Elbette otel görevlileri, taksi -dolmuş sürücüleri, yeme-içme sektörü çalışanları, bölge esnafına meslek odaları aracılığıyla iletişim ve tanıtım eğitimleri verilmesi de mutlaka yapılması gereken işlerden bence. Unutmayın, kentinizden mutlu ayrılan her konuk sizin tanıtım gönüllünüzdür, o halde kentin her yaşayanı da turizm elçisi gibi davranmalıdır. Kimse mutlu ayrılmadığı destinasyon noktasına tekrar gelmek istemez. Hz. Mevlana kentinin sakinleri olarak hepimize konuklarımızı mutlu etmek görevi düşer; Hz Mevlana’nın “ne olursan ol gel” sözünü davet için kullanabiliriz de Hazret “neyle karşılaşırsan karşılaş hoş gör gene gel” dememiş ki..
Yorum Yazın
E-posta hesabınız sitede yayımlanmayacaktır. Gerekli alanlar ile işaretlenmişdir.
Yorumlar
umur hazangil
17-01-2025 11:10Muhterem hemşehrim,her yazınızda ayrı bir hikmet ve değer bulmaktayım.sizi kutlarım.gayretinizin devamını ve başarılarınızın daim olmasını diler,saygılar sunarım.