YORGUN ÜMİTLER

21 Ağustos 2019, Çarşamba 08:55

A+
A-

Her sabah aksatmadan Hükümet Meydanı’nda bulunan gazete bayisinin önüne gelir ve dev çınar ağacının gölgesinde onlarca gazete ve dergiyi tek tek eline aldıktan sonra, 20-25 dakikada incelerdi.

Gazete bayisinin sahipleri Kırmızı Kütüphanenin ve aynı zamanda Yeni Konya Gazetesinin de sahipleriydi. Kendisini yakından tanıyorlardı ve dolayısıyla onun çok sayıda gazete ve dergiyi tezgahtan alıp ayaküstü incelemesine alışmışlardı ve en ufak bir tepki de göstermezlerdi. Bayide çok sayıda gazete ve dergiye baktıktan sonra, en az on gazetenin parasını öder, koltuğunun altına sıkıştırır ve oradan ayrılırdı. Sonra aldığı gazetelerde önemli bulduğu haberleri ve köşe yazılarını fırsat bulduğu ilk yerde daha dikkatli bir şekilde okurdu. O yıllar, henüz 1970’li yılların başlarıydı.

İyi bir Türk milliyetçisi ve ülkücüydü. Ankara Hukuk’ta okurken rahmetli Türkeş’in dikkatini çeken isimlerden birisi olmuştu. Hukuk öğrencisi olmasına rağmen dönemin ünlü psikiyatristi Prof.Dr. Recep Doksat’ın bazı derslerine misafir öğrenci olarak katılmıştı ve Doksat Hoca ondaki tıp merakına ve zekasına hayrandı. Ama o bir hukuk öğrencisiydi ve doğduğu memlekete dönüp avukatlık yapma düşüncesi vardı. Şayet Türkeş ve Doksat’ın önerdiği yolda bir hayat yolculuğunu tercih etmiş olsa, o günümüzde İstanbul ve Ankara’daki büyük üniversitelerde isim yapan çok ünlü hocalardan birisi olabilirdi.

Biz onu o yıllarda yani Kırmızı Kütüphanenin önündeki gazete bayisinde tanıdık. Çünkü bizde oralara takılıyorduk. Bizden yaşça büyük bu genç adam, bilge tavırlarıyla dikkatimizi çekiyordu. Günün birinde oturup tanıştık. Bana kitap tavsiyelerinde bulundu. Peyami Safa, Reşat Nuri Güntekin, Halide Edip Adıvar, Yahya Kemal Beyatlı ve Ahmet Hamdi Tanpınar’ı, Cemil Meriç’i, Nurettin Topçu’yu mutlaka okumam gerektiğini söyledi.

Birinde de bana 1972 yılında Yahya Kemal’in bir kitabını imzalayıp verdi. Sözkonusu ettiği yazarlardan bazılarıyla da özel dostlukları vardı.

Sağ/sol ayırt etmeden okuyan, dünya edebiyatını ve dünyadaki siyasi gelişmeleri takip eden, milliyetçi-ülkücü olmasına rağmen sol’un ileri gelen isimleriyle mesela Uğur Mumcu ile Ankara yıllarında özel dostlukları olan bu genç insan yılların birinde bizim Ortaokul ve Lise’de hocamız oldu ve Türkçe gibi, Edebiyat gibi derslerimize girdi.

Sonraki yıllarda ünlü bir avukat oldu. Aynı zamanda köşe yazıları ve şiirler yazdı.

Yazdığı şiirleri “Saat Sana Kaç Var” ve “Yorgun Ümitler” adlı iki ayrı kitapta yayınladı.

Yalnızlık, hüzün, aşk, acı ve hayat üzerine yazdığı şiirler büyük ilgi gördü.

Yazdığı şiirlerde kelimelerle dans etti. Şiire tefekkürü, sabrı getirdi. Şiirin derin bilgi gerektiren, hayat tecrübesi gerektiren önemli bir sanat dalı olduğu gerçeğini ortaya koydu. Onun duygu bulutlarıyla yüklenen şiirleri çoğu zaman fırtına oldu, yağmur, kar, dolu oldu. Hayatı yordu, hayatın saçlarını ağarttı ve döktü.

Buraya kadar avukat, şair, kültür, fikir ve sanat adamı Ali Uğur Gündem’in pek bilinmeyen yönlerinden söz ettik.. O kendisini anlatmayı hiç sevmeyen sessiz adam yoğun bir şekilde okumaya devam ediyor. En son birkaç gün önce karşılaştığımızda bana Oğuz Atay’ı okuyup- okumadığımı sordu. “Tutunamayanlar”ın yazarı, Oğuz Atay’ın dünyada ses getiren olağanüstü farklı romanlarını okuduğumu söyleyince mutlu oldu ve dedi ki “Türk edebiyatında Ahmet Hamdi Tanpınar ne kadar önemliyse, Oğuz Atay’da o kadar önemli. Oğuz Atay’ın romanlarını okumak bambaşka bir şey.”

Avukat, şair ve bu ülkenin gerçek anlamda entelektüeli olan Ali Uğur Gündem’in birkaç şiirini paylaşalım şimdi de sizinle..

Tabi önce “YORGUN ÜMİTLER”den bir şiir..

Hülyaların yalnızlığı dolaşır damarlarımda

Bozar aydınlığını sürgün acıların

En masum dilekler solur dualarda

Öfkesidir yürüyen gecelere

Kinlerin nefretlerin

Bir çığlıktır gözlerindeki rüzgar

Dağıtır bakışlarını yorgun ümitlere

Hayatın yalnız kelimelerde vicdanı var

Hüzün belki bestesi ömrümüzün

Akar gönülden gönüllere