2021’DEN, 2022’YE GEÇERKEN

Son gün ve son saatler.

Yılın son günü.

2021 yılının kısa bir değerlendirmesini yapalım. Yılın muhasebesi de diyebiliriz buna.

 2021 yılı çok zor ve dramatik bir yıl oldu.

Çok sarsıntılı dönemler yaşandı yıl içerisinde.

Canımızı sıkan nice olaylar oldu, neredeyse hayatın her alanında.

Kızdık.

Öfkelendik.

Üzüldük.

Kırıldık.

Küstük.

Yıldık.

Yıkılanlarım ve kaybedenlerimiz oldu.

Umutsuzluğa düştük.

Bu acıları hayatında hiç tatmayan ve yaşamayanlarda vardı elbette. Muktedirler, tuzu  kuru olanlar ve her devrin, her daim insanları gibi. Sağlık, servet ve statüleri  korktukları  tek endişeleri olmalıydı onların.

2021’in en olumsuz olayı, kovid salgını olmalı.

Kovid çok şey alıp götürdü insanların hayatından.

Can kayıpları oldu.

Hak mahrumiyetleri oldu bu sebepten.

İnsanların değerli zamanları kısıtlandı.

Kovid ekonomik faaliyetler  başta olmak üzere sosyal münasebetlere de büyük darbe vurdu.

2021 yılında ekonomi kötüye gitti.

Görülen yoksulluk arttı.

Büyük finansal krizler yaşandı.

İnsanların çok büyük bir kesimi  önceki yıllardaki standardının altına düştü.

Devletin iyileştirme çabalarının yeterli olmadığı görüldü, beklenmeyen sürpriz gelişmeler karşısında.

Siyasetin iki bloğunda da önemli tercih hataları görüldü.

Siyasetin muhalefet  kanadının bazı söylemleri ile zıvanadan çıktığı da görüldü.

İyi ya da kötü her ne icraat varsa, çok daha kötü ve köpürtülerek kamuoyunun önüne atıldı.

Ülkede vatandaşlar arasında umutsuzluğun körüklenmesi ise başlı başına  acı ve düşündürücü bir muhalefet eylemiydi.

Toplumda umut tüketilmemeli, her kim yaparsa ve ne sebeple olursa olsun.

Umut yaşatılmalı.

Ülkede ortam ve şartlar her ne olursa olsun; umudun yaşatılması iktidarın, muhalefetin, muvafığın, medyanın, sivil toplum örgütlerinin hiçbir zaman vazgeçmeyeceği vatan görevi olmalı.

Bir ülkede asıl felaket umudun kaybedilmesidir, çünkü.

Son gün ve son saatler.

Saatler sonra, 2022’ye gireceğiz.

Herkese hayırlı yıllar olsun.

Umutla girelim yeni yıla.

Atalım üzerimizden yılgınlık, karamsarlık ve tüm negatif birikim ve enerjileri.

Mehmet Akif Ersoy, umutsuzluğa düşenlere umudun önemini hatırlatır iki ayrı şiirinde. Hadi okuyalım o satırları.            

İlki şöyle.”. Ye’s öyle bataktır ki; düşersen boğulursun.

Ümide sarıl sımsıkı seyret ne olursun”

İkincisi de şöyle.. “ Atiyi karanlık görerek azmi bırakmak…

Alçak bir ölüm varsa, eminim budur ancak..”