Bakış açısı

Köşe hikâyelerine devam ediyoruz…

Bugün ki hikâyemiz camda ki kelebek…

Bir gün, hayatındaki engelleri aşamamaktan yakınan bir adam dostlarının da tavsiyesi üzerine kulübesinde yalnız başına yaşayan bir bilgenin yanına gelir.

─ Önüme çıkan engellerin hiçbirini aşamıyorum. Ne yapmam gerekir? diye sorar bilgeye.

Bunun üzerine bilge, adamı da yanına alarak pencerenin önüne kadar gelir.

Camda kanatlarını açmış, dışarı çıkmak için çırpınan bir kelebek vardır.

Kelebek yorulmaksızın dışarıya çıkmaya çalışmakta, devamlı olarak cama çarparak yere düşmektedir.

Bilge yavaşça, kelebeğin çıkışını kolaylaştırmak için camı açar.

Fakat bu da işe yaramaz.

Kelebek çırpındıkça çırpınıyor ve her defasında cama çarpmaya devam ediyordur.

Bunun üzerine bilge, yanındaki adama döner ve şunları söyler;

─ Kelebek dışarı çıkması için gerekli olan tek yolun, şeffaf oldukları için dışarıyı gösteren, ancak gerçekte kapalı olan camlar olduğunu sanıyor.

Oysa biraz geri çekilip, genel bir bakış açısıyla baksa, onun dışarı çıkması için kocaman bir açık pencerenin olduğunu görecektir.

Ne var ki, bütünü göremeyip sadece bir noktaya odaklandığı için, kendisini odanın içinde tutsak kalmaya mahkûm ediyor.

İşte bazen hayat da önümüze aşılmayacak engeller çıkarır ve yaşamı adeta bize dar eder.

Bu durumda yapılması gereken tek şey;

Bir iki adım geri çekilmek ve sakin bir kafa ile düşünerek, genel bir kavrama becerisi ve bakış açısıyla yeniden hareket ederek çıkış yolunu aramak ve bulmaktır…

İşte bazen hayat da önümüze aşılmayacak engeller çıkarır ve yaşamı adeta bize dar eder.

Bu durumda yapılması gereken tek şey; “Bir iki adım geri çekilmek ve sakin bir kafa ile düşünerek, genel bir kavrama becerisi ve bakış açısıyla yeniden hareket ederek çıkış yolunu aramak ve bulmaktır.

Evet, itiraf edelim hepimizin kendini camdaki kelebek gibi hissettiği zamanlar olmuştur.

O zamana kadar türlü badireler atlatmış ancak bundan sonrası için aynı şeyleri yaşamaktan korkup yıldığımız, çok yorgun olduğumuzu düşündüğümüz zamanlar. İşte bu düşündüklerimiz de bir bakış açısıdır.

Bundan sonra hayatımızın içinden çıkılmaz bir hal aldığını düşündüğümüz o anlarda parolamız; “Bakış açını değiştir, Hayatın değişsin!”