BAYRAK SEVGİSİ (1) 

Bayraklar, milletleri temsil eden sembollerdir. Hâkimiyet alâmetleri­dir. Hangi milletin bayrağı ise, o milletin şerefi, onuru, namusu, kutsal ka­bul ettiği her şeyin alâmet-i fârikasıdır. Bu sebeple bayrağa hakaret, sahibi olan millete hakarettir. Bayrağa yapılan saygı ve ihtiram, o millete yapılmış sayılır. Maddî açıdan bakınca, yarım metre bezdir ama, manevî değeri ve fazileti çok büyük, ulvi ve kutsal olduğu için ona paha yetmez. Onun için ölünür, canlar feda edilir. Çünkü o bir milletin topyekûn özü, cevheri ve mayası kabul edilir.

Orta­çağda kulla­nılmaya başlanan bayrak,  Türkçe bir kelimedir. Di­van-ı Lüğati't Türk de “Batrak” olarak geçer. Peygamber Efendimizin ilk bayrağı,  Hicret esnasında Medine’ye girer­ken, sarıktan bozup yaptığı  be­yaz bir bez olmuş,  daha sonra çeşitli renk­leri kullanmıştır.

Genel manada dünyada üç çeşit bayrak vardır:

1-Hilâl dediğimiz ay ve yıldız motifleri ile süslenmiş bayraklar. Umumi­yetle Müslümanların bayraklarıdır. Bugün Azerbaycan, Türkme­nistan, Özbe­kistan, Doğu Türkistan, Pakistan, Tunus, Cezayir, Moritanya gibi birçok Müslüman devletin bayraklarında olduğu gibi.

2-Üzerine Haç işareti olan, veya teslisi (ekanim-i selâse) üçlü bir inanç sisteminin tezahürü olan üç çizgili, üç renkli bayraklar. Bu bayrak­ları da Hı­ristiyanlar kullanmaktadır. Çoğunluğu Avrupa’da olmak üzere 16 bay­rakta Haç vardır, 25 ten fazla bayrakta da üç renk veya üç çizgi vardır.

Malum olduğu üzere AB bayrağı mavidir ve üzerinde 12 yıldız var­dır. Bu yıldızlar Hz. İsa’nın 12 havarisini, aynı zamanda Hz. Meryem’in tacını simgeler.(1)

3-Bu iki dinin mensuplarının dışındaki milletlerin kullandıkları bay­rak­lar. Bunlarda değişik renkler ve figürler içerir.

Görüldüğü üzere Haç, Hıristiyan âlemini, Hilâl’de, İslâm âlemini sem­bolize etmektedir. Tarihte bu iki gücün kavgası hiç bitmemiş, günü­müzde devam ediyor, her halde kıyamete kadar da sürecektir.

Şanlı bayrağımızdaki ay;  şekliyle değil, ismiyle rumuz olmuştur. Şek­liyle olsa, en parlak olduğu dönem olan dolunay şeklini benimseme­miz gere­kirdi. Hatta bazıları; “Türkler bitmek, tükenmek üzere olan ayı yani Hilâli sembol almışlar. Bu da devletlerinin bitmek üzere olduğuna delildir” gibi mesnetsiz fikirler ortaya atmaktadırlar. Ay eskiyince küçü­lür ama, bizim be­nimsediğimiz “Hilâl” yeni aydır. Taze, genç, dinç, güçlü, kuvvetli, büyümeye müsait ay’dır.

Türkler tarihte 16’sı büyük, yüzlerce de küçük devlet kurmuşlardır. Ayın ahvâlinde olduğu gibi birisi batarken, başka bir Türk ve Müslüman devleti tarih sahnesine çıkmıştır. Arap atasözünde denir ki; “Her kemâlin bir zevali var” Devletlerde böyledir. Kemale erince zevali başlar. Önemli olan batıp çıkabilmektir. Hilâl gibi yeniden ve daha güçlü, daha gürbüz doğabilmektir. Temeli takva ile atılan Osmanlı Devlet-i, “Devlet-i ebed-müddet” felsefesiyle kıyamete kadar devam edecek bir devlet düşünce­siyle kurulmuş, Osmanlı küçülmüş zevali yaklaşınca, yerine yeni ve bü­yümeye elverişli Türkiye Cum­huriyeti Devleti kurulmuştur.

Hilâl kelimesi ile, Allah kelimesindeki harfler aynıdır. İkisinde de  harflerinden müteşekkil, hiç ilâve yapmadan Allah da, Hi­lâl de yazılabilir.

Bu harflerin Ebced hesabıyla(2) değerleri de yine aynıdır. Her ikisin­deki harflerin toplamı 66 tutmaktadır.

Demek ki; Allah=Hilâl.

Peki yıldız ne manaya geliyor? Bir rivayete göre bir gün Peygamber Efendimiz, Cebrail’e “yaşın kaç?” diye sorar. Cebrail bir yıldızı göstere­rek: “Ben yaşımı bilmem ama, şu yıldız her 70 bin senede bir parlar. Ben bu yıldı­zın binlerce defa parladığını gördüm” buyurur. Bunun üzerine Pey­gamber Efendimiz: “O yıldız benim” der. Hz. Peygamber bir hadi­sinde ashabının da her birinin bir yıldız gibi olduğunu buyurmuştur.(3)

Keza Necm Sûresinde üzerine yemin edilen yıldızın da Hz. Peygam­ber olduğunu, onu remz ve sembolize ettiğine, Hasan Basri Çantay ve Ömer Nasuhi Bilmen gibi âlimler işaret etmişlerdir.

Dolayısıyla; Hilâl’in Kelime-i Tevhidi anlattığını, yani Allah ve Re­sû­lünü temsil ettiğini söyleyebiliriz.

Dipnotlar:

1- Banu Avar, “Hangi Avrupa”, Truva Yay. İst. 2008, s. 321.

2- Arap Alfabesindeki her harfe, Aritmetik bir kam verilip, ona göre hece ve kelimelerden

      tarihler ve manalar çıkarılması uygulamasına denir. Fazla bilgi için bkz: İskender

      Papa, “Ansiklopedik Divân Şiiri Sözlüğü”, Kapı Yay. İst. 2007, s. 128.

3 - Zafer Dergisi, sayı: 145, s. 26.