Bencillik!

Benim 20’li yaşlarda oynadığım bir oyun vardı. Kimsenin bilmediği kendimle oynadığım. 2O’li yaşların verdiği özgüven, sonunu düşünmeden attığım adımların. Hayatın hep böyle bir oyun olarak devam edeceğini düşünürdüm. Yaş 30’lara geldiğinde adımlarımın biraz küçüldüğünü fark ettim. Vurdumduymaz tavırlarım, geri adım atmaz inadım derken, 40’lı yaşlar. Biriktirebildiğim sevaplarım haricinde hiçbir şey elde edemediğimi fark etmem gecikmedi.

Yolun yarısı denilen yaşlarda başkalarını mutlu etmeye devam ettiğimin farkına vardığımda aslında yaşamadığımı anladım. Neden başkaları? Neden kendimi hep öteledim. İş işten geçti mi? Bu gece kendime demlenmem lazım. Koyu mu olmalı, açık mı? hangisi alır dertlerimi. Kaç saat içmeliyim. Olur olmadıklara çok kafa katmadan bu geceyi kendimle atlatabilir miyim?

Ya da başkalarına, öncelik vermeden yaşayabilir miyim? Evet ama bu gece buna niyetliyim. Artık sadece kendimi dinleyeceğim, kendimi mutlu eden şeyler yapacağıma eminim. Çünkü artık kendimi bulmuş, bu zamana kadar hep başkalarını mutlu etmek için yaşamışım. Ve elime aldığım bir yudum içkiyle işte kendi kendime kalmıştım. Artık hiç kimse olmayacak kendimi dinleyecek mutlu olacaktım…

Peki nemi oldu?

Mutlu muyuz?  Zaman nasıl da geçiyor! Kendim için yaşıyordum… Çok mu bencilim! Ve hiçte öyle olmadığımı düşünsem de, biraz egoistim...

Kişi kendini fark ettiğini, boşuna çırpındığını fark etse de alışkanlıklarından öyle kolay vazgeçemiyor. İllaki düşünecek ot çöp ediniyor kendine. Kendine değer vermek! öncelik olarak düşünmek bencil insanlar harici kişilerin harcı değilmiş. Evet, a dostlar… Ben hayatımı başkaları için yaşadım ve bitiriyorum. Ama kimse kimsenin umurun da değil. Ne anne babanın, ne çocukların ne kardeşlerin Herkes kendi çıkarı kadar, tanıdık akraba vs vs… Evet, dedim ya dostlar ben yaşantımı başkaları için harcadım. Ama değdi mi? derseniz, kimse için hiçbir şeye değmiyor. Günahıyla, sevabıyla size bahşedilmiş bu hayatı kendiniz için yaşayın. Siz doldurun. Her anı size ait dolu dolu bir yaşam sürün. Hatası, günahı, sevabı ile… İş işten geçtikten sonra çok dövünürsünüz ama geriye dönüşü olmaz. Tek kişilik hayat bahşedilmiş insanlara kendi hayatınızı da adayıp, çift kişilik hayat lüksü yaşatmayın. Kendinizi sonra ararsınızda, kimin hayatında olduğunuzu bulamazsınız.

Sağlıkcakla kalın