BİR VALİNİN BİLİNMEYENLERİ

Güne biraz tatsız bir konu ile başlamak zorundayız.

Böylesine güzel güneşli bir günde “TATSIZ” konu niye? Derseniz açıklamaya çalışayım.

Farkında mısınız çevremizde insanlar nasıl arka arkaya hayatlarını kaybediyorlar.

Herkes hasta.

Sosyal medyaya biraz dikkatçe bakın hep vefat haberi.

Hep hastanelerde yoğun bakım ve dua istekleri.

Bilim adamları ile hekimlerimizle sohbet ediyorum.

Konu zıkkım virüs ise en çok onlar tedirgin.

“Duyduğun rakamları on ile çarp” diyorlar,

Bu çarpma işlemi hiç işime gelmiyor.

Beş ile çarpsak dahi Allah muhafaza.

Olay sadece zıkkım virüs değil ki dolaylı dolaysız virüs, panik, ruh halimiz.

……………….

Çok sevdiğim gönül dostu İsmail Nükte abimizin o değerli babaları da coronaya yakalanmıştı.

Tam hastalığa atlattı derken amcamız bu kez düşmüş kalça kemiğini kırmış.

Yani bunu demek istiyorum bir şeyler, bir şeyleri tetikliyor ve hastane sağlık paradan sonra ikinci yaşam konumuz olarak içimizde dolaşıyor.

………..

İşte bu gelişmeler doğrultusunda sağ iken kıymetini bilmediklerimizi kaybedince birden onları kahraman yapıyoruz.

Bizde buna güzel bir söz vardır.

“Ölür badem gözlü olur”

……………..

Konya’nın bildiği, sevdiği, saygı duyduğu spor camiasının efsanelerinden, siyasetin dünyasının mütevazi ismi Mehmet Oktut’u kaybettik.

Mehmet abimizin vefatının virüs ile bir alakası yok.

Yıllardır rahatsız idi ve hayatını kaybetti.

Yıllardır merhumu ziyaret etmeyenlerin cenazedeki durumları, sosyal medya paylaşımları inanın çıldırttı.

Bu kadar sahte samimi olmayan gözyaşına neyin nesi idi ki?

Yakınlarından öğrendiğimize kadar sık sık gelip sürekli kendisini gören üç kişi vardı.

YUSUF GENÇ, MEHMET KÖSEOĞLU VE HALİL İBRAHİM KAPLAN.

Birde Mehmet abimiz sadece annesi yanına geldiği zaman yüzünde güzel bir tebessüm oluşuyormuş.

Artık denilecek tek bir şey var;

“Güzel hayatının son dört yılında yakalandığı amansız hastalık nedenleri ile çektiği çileler kefareti olsun inşallah. Nur içinde yatsın. Mekanı Cennet olsun”

……………….

Yakın zamanda çok değerli bir valimizi toprağa verdik

ATİLLA ARİF OSMANÇELEBİOĞLU.

Geçen hafta idi merhumu Cihanbeyli’de toprağa vermiştik.

Atilla Arif Osmançelebioğlu’nun oğlu Fatih Osmançelebioğlu’nun sosyal medya hesabından yaptığı paylaşımda babası ile ilgili hatıralarını kaleme almış.

İzninizle ders niteliğindeki hatıralar ve paylaşımından bir bölümü sizlere sunmak istiyorum

………………….

“Son beş gün içinde yurdumun her köşesinden gelen baş sağlığı dileklerinde paylaşılan anılar babamdan bana kalan gerçek mirası gün yüzüne çıkardı. Bu duygular içinde ben de sizlerle iz bırakan birkaç anıyı paylaşmak istedim.

YEŞİL KALEM

Yıl 1981 Erzurum Tortum, ilkokul öğrencisiyim, evde ödevimi yapmaya çalışıyorum iki ucu açılmış minnacık kalemim elimin içinde yok olmak üzereyken birden aklıma babamın başucundaki hazine gibi kırtasiye stoğu geldi gizlice odaya süzüldüm ve komidin çekmecesini açtım lastikle birbirine bağlı bir düzüne pırıl pırıl parlayan yemyeşil kalemlerden birini tam çekmiştim bir anda kapıda babam belirdi donup kalmıştım.

Beni yanına çağırdı elimden kalemi aldı ve üzerindeki DMO logosunu göstererek;

“Oğlum bak bunlar devletin kalemi ve sadece devlet işlerinde kullanılır sen dokunamazsın kalemin bitince bana söyle alırız” dedi.

O çekmeceye bir daha dokunmadım ve o logoyu hiç mi hiç unutmadım.

VATAN TOPRAĞI

Yıl 1989 Tunceli, Olağanüstü hal dönemleri Ankara’da üniversite öğrencisiyim, yaz tatilinde ailemi ziyarete gittim.

Sabahın beşinde odamın kapısı çalındı. Babam ‘Fatih kalk çabuk hazırlan yola çıkıyoruz.’

Apar topar arabaya bindik babam direksiyonda ben yanındayım annem ve kız kardeşim arka koltukta, şoför yok koruma yok, eskort araç hiç yok düştük yollara…

Bana doğru döndü ve şöyle dedi

“Hakkari Çukurca’ya gidiyoruz doğusundan batısına vatanın her karış toprağı aynı değerdedir. Oraları bir gör bir ayak bas bakalım”.

Hakkari’ye ulaştık ama tam o sırada Çukurca teröristlerin füze saldırısı altındaydı orayı göremedim.

Yolda yapılan kontrollerde polislerin ve jandarmaların yüzlerindeki şaşkınlığı halen hatırlıyorum.

ÇİFTE DOLAP

Yıl 2003 Mersin, aile ziyareti bunaltıcı nemli sıcak bir yaz, mutfakta buzdolabını açtım soğuk bir soda şişesini kaptım elimde şişe babamla yüz yüze geldik,

“Şişeyi yerine geri koy o dolap bizim değil soldakini kullan ailemizin buzdolabı o diğeri özel idarenin ona dokunma.”

KOLTUK DEDİĞİN

Yıl 2007 Konya, yapılan bazı kanun değişiklikleri nedeniyle görevini layığı ile yerine getiremeyeceğine karar vererek prensiplerinin dışına çıkıp inandığı yoldan sapmamak için önceden verdiği sözünü tuttu ve kendi isteğiyle makamı geride bırakıp koltuğunu terk etti.

A KASA VECTRA

Yıl 1991, ilk ve son şahsi arabası Beyaz Opel Vectra.

43 yaşındayken severek aldığı arabasını iki yıl sonra bana bırakmıştı. 2019 yılında güzel anıları tekrar canlandırmak yüzünde bir tebessüm görebilmek için baştan aşağı restore ettiğim ilk günkü haline dönen emaneti ona geri götürdüm.

Bu kez direksiyonda ben babam yanımda…

Ankara sokaklarında turladık çok mutlu oldu.

Son yolculuğuna giderken kardeşim ve beni yine aynı otuz yaşındaki (ARF 07) Konya’ya ulaştırdı, uçarcasına.

TOPRAKTAN TOPRAĞA

Kerpiç evli bulduk köyünün tozlu toprak yollarından koşarak gittiği ilkokulundan mezun olup yıllar sonra aynı yere Vali olarak hizmet verdi.

Son olarak üstüne sarılı Şanlı Türk Bayrağı ile sevdiklerinin omuzlarında, güzel evlere ve sokaklara kavuşmuş olan köyünde çok sevdiği anne ve babasının yanı başına uzanıp aynı toprakla son kez buluştu.

SON DERS

Sevgili babam benim için son dersimi gittikten sonraya bırakıp akrabaları, dostları ve elini uzattığı insanlar aracılığı ile aramızda olmasa bile iletmeyi başardı.

‘GERÇEK MİRAS BANKADAN DEĞİL GERİDE KALANLARIN KALPLERİNDEN DEVREDİLİR.’

Bana tertemiz ve yüce bir mirası bıraktın.

En parlak ışığımı kaybettim hissettiğim acı ve boşluk SONSUZ ama aynı anda duyduğum gurur ve onur tarifsiz.

Işıklar içinde huzurla uyu babam, İnşallah bir gün buluşmak üzere,”

Oğlun

Fatih Osmançelebioğlu”

……………….

Sayın Valim için yürekten Allah’a yalvarıyorum.

Mekanı cennet olsun inşallah.

Çünkü siyasetin en şaşalı döneminde o dik duruşu ile imzayı çakıp kendi isteği ile emekliye ayrılmıştı yaaa.

Ben şahidim Allah’ım.

Her babayiğit o duruşu yapamazdı.

GÜNÜN OKKALI SÖZÜ

Devir tilki ile plan yapan, kurt ile avlanan sonra oturup koyun ile yas tutanların devri olmuş

NE ZAMAN ADAM OLURUZ?

Karatay sanayii içerisinde arabanın lastiklerini öttürerek araç kullanmadığımız zaman daha iyi ADAM oluruz.