BÜYÜK DEPREM FELAKETİ

Ülkemizde 100 yılın 2. Büyük deprem felaketi.

10 ilde..

Yüzlerce ilçede,

Binlerce mahallede,

Binlerce mezrada,

Yıkılan on binlerce bina,

Yarısından çoğu yok olan büyük ilçeler,

Buralarda yıkılın yeni ve eski binalar.

Yıkılan ya da hasar gören çok sayıda kamu binası.

Büyük deprem felaketinin yaşandığı il, ilçe ve mahallelerde yıkılan ya da hasar gören on binlerce iş yeri.

On binlerce iş yerinin yok olmasa ya da hasar görmesiyle sonlanan ekmek kapıları. Yok olan ekmek kapılarının ne zaman faaliyet göstereceğinin bilinmemesi.

Bunlardan çok daha önemlisi kaybolan hayatlar.

Binlerce insanımızın hayatını kaybetmiş olması ve daha ne kadarının kaybedeceğinin meçhul olması. Tahmin edilen sayının düşünülmesi bile insanı büyük bir dehşete düşürmekte.

Kışın soğuğunda kar ve yağmur altında göçük altında kalan insanları kurtarma çabaları.

Deprem bölgesinden yürekleri dağlayan ve göz yaşlarını sel olup akıtan görüntüler.

“Yardım edin” çığlıkları.

Kan donduran kareler.

Bu felaket, ülkenin 1999 yılında yaşadığı felaketten çok daha büyük bir felaket.

Üstelik bir gün mutlaka geleceği bilim adamları tarafından ısrarla bir biçimde son yıllarda dile getirildiği halde, gerekli önlemlerin alınmadığı bir felaket.

Eski binaların yanında yıkılan yeni binalar, deprem konusundaki bilim insanları doğrulayan binalar olmalı. Doğrulardan birisi olmalı.

Felaket denilen melanet tam da böyle bir şey olmalı.

Felaketin adı, deprem felaketi.

Bu felaket, koca bir ülkenin 100 yılda yaşadığı 2. Büyük felaket.

Ayrıca yaşanıp bitmeyecek bir felaket.

Yaşandığı anlarda olduğu kadar, yaşandıktan sonrada bir dizi felaketlere sebep olabilecek mahiyette bir felaket. En başta ekonomide ve hayatın tüm diğer alanlarında.

Acımız sonsuz.

Elden de fazla bir şey gelmiyor.

Kelimeler kifayetsiz.