ÇOCUĞUMUZUN DUYGULARINA UYGUN TEPKİ VERMELİYİZ

Herkes korkusunun, endişesinin anlaşılmasını, kabul edilmesini ister. Bir başka deyişle yargılanmadan, suçlanmadan dinlenilmek ister. Uygun olmayan davranışının nelere yol açacağını paylaşabiliriz. Örneğin kalemi almak için kardeşinin saçını çeken çocuğa, “Saçını çektiğinde kardeşinin canı acıdı, onun elindeki kalemi canını acıtmadan başka türlü nasıl alabilirdin? diye sorarak, çocuğumuzun düşünmesini sağlayabiliriz. Duygularınızı uygun şekilde göstererek ona örnek olabiliriz. Şiddet içeren programlardan uzak tutabiliriz. Duygularını uygun şekilde gösterdiğinde onu takdir etmeliyiz.

Duygularını uygun şekilde gösterme becerisini kazandırmak için zamanlama çok önemlidir. Örneğin, kardeşini kıskanan bir çocuğa ”Onu kıskanmana gerek yok.” demekle çocuğun duygusu değişmez. “Kardeşini kıskanmanı anlıyorum. Sence böyle hissetmene neden olan şeyler nelerdir?” diye sorabiliriz.

Bu Durumda Nasıl Davranmalıyız? Önce dinleyip anlamalıyız. Duygusunun değil, davranışının doğru-yanlış olabileceğini unutmamalıyız. Çocuğun hissettiği duyguya uygun cevap vermeliyiz.

Çocuğun Başkalarını Anlamalarına Nasıl Destek Olabiliriz? Karşımızdakinin duygularını anlayabilmek için kendimizi onun yerine koyup düşünmemiz gerekebilir.

*Başkalarının duygularını belli ipuçlarıyla nasıl anladığımız konusunda örnek olabiliriz.

*Kendi duygularınızı ifade ederken nedenlerini de açıklayabiliriz.

*Karşı tarafın hissettiklerini anlaması için kendisini onun yerine koyarak düşünmesini sağlayabiliriz.

*Karşı tarafın hislerini nasıl anladığını sorarak anlamasını sağlayab.

*Başkalarının duygularını anladığını gösteren davranışlarda bulunduğunda takdir edebiliriz.

*Kitap okurken, tv seyrederken kahramanın ne hissettiğini sorabiliriz.

*Dergi, gazetelerden çeşitli yüz resimleri göstererek yüz ifadelerinin ne anlama geldiğini sorabiliriz.

Toplum içinde kendi davranışlarımızı kontrol edebilmeye  ve sonucunda ahlaki ve sosyal kurallara uygun davranmaya “iç denetim” diyoruz. İç denetim becerisini kazanmış bir çocuk, kendinden beklenilen şeyin mantığına inandığı için, sosyal ve ahlaki kurallara uygun davranır. Davranışlarının nelere yol açacağını, kime ne zarar vereceğini düşünür, duyarlı ve sorumlu olur.