ÇOK AĞLAYAN ÇOK GÜLER

Size bir iyi birde kötü haberim var.İyi haber her şey zıddını var eder. Kötü haber ise her şey zıddını var eder.

Evet yaptığımız her eylemin hareketin tavır davranışın  hayatta ki zıddını; tam o an, o salise içinde var etmiş oluyoruz. Ve denge yasası  gereği bu terazi bir gram şaşmıyor.

Bütün sistem, evrenin en küçük yapı taşı olan atomun yapısı üzerine inşaa edilmiştir. Yani artı ve eksiler birbirine eşit ve birbirini zıt kutupta var eden  bir matriks içinde yüzüyoruz.

Eskilerin  deyimi ile “çok gülme çok ağlarsın” sözünün hakikatte gerçekten karşılığı vardır dostlar. Hatta   çok gülen insanların denge gereği içlerinde derin bir  hüzün taşıdıklarına genellikle  şahit oluruz.   Aslında işin özü ağlamak ve gülmek zıtmış gibi görünsede aynı şey biri varken diğeri anında beliriyor çünkü gülmeyi tanımlamamız için zıddı olan ağlamayı bilincin görmesi gerekiyor. Yani otomatik olarak biri diğerini oldurmuş oluyor.O zaman hakikatte ağlama ve gülme eylemi bir bütün! Ayrı değiller insan oğlu kusurlu bilinç yapısı ile ve bu dünya ya uyumlanmak için taktığı gözlüğü gereği bütünü ancak parça olarak tanımlayabiliyor.

Bu ikisi aynı ise ve bütün eylemler özünde  bir bütünün dualitesi ise, geriye ne kalıyor?  Tarihte bütün aydınlanmış  bilinçler  zaten yüzyıllardır buna cevap veriyor. Peygamberlerden evliyalara, azizlerden, keşişlere, büyük alimlerden dervişlere hepsi “HİÇ”lik üzerine uzun uzun düşünmüş çalışmış ve yoğrulmuş. Evet koca bir sıfır evren sıfırla dönüyor yani yüksüz, dengede ve aşkta. Buradaki aşk Allah aşkı, bütünün aşkı, sebepsiz sonuçsuz ve yüksüz olanı. Beşeri olan aşk ise feleği şaşırtan bir aşk, aşırı yüklerle ve anlamlarla dolu ama Allah’a, sıfıra, “Hiç”teki güce ulaşmak için bir yakıt ve bir merdiven olabiliyor. Ki çoğunluklada insanı bütüne götürmek için bir kırılma noktası beşer boyutta ilahi yasa gereği saklanır.

Evet her şey zıddını var ediyor ise yaptığımız her eylem, tavır veya davranışın diğer ucunu da yaşarız .Yani al nefes ver nefes. Ağla ve gül. Konuş veya sus. Uyu veya uyan. Sev veya nefret et. Fakirlik veya zenginlik. Takdir topla veya aşağılan. Biri bizi aşağı çekerken birisinin desteği. Her biri zıddını var ediyor. Ta ki bizler uyanana her birinin aynı şey olduğunu görene ve olana anlam yüklemeden dengede kalabilene dek. Bunu için ise bilinçle çalışmaya vakit ayırmak gerekiyor.

Denge de kalkabilmek  gerçek bir yaşam, sonsuz bir tatmin, yüksüz bir hayat ve her alanda yüzde yüz başarı ile ödüllendirmek oluyor. Zıtlıkları görmek bütünü görmek demek. Ve bütün onu görene sunulur.

http://eminebaransifamerkezi.com/

https://www.selcukikolonya.com/