DOĞALGAZ ALTINDA BUZAĞI ARAMAK

Altmış yıldır petrol arama sevdası olan bir ülkeyiz.

 Bu sevdamız  TPAO’nı kuran merhum Adnan Menderes’le başladı. Bir sonraki dönemde başbakan Süleyman Demirel aynı sevdanın peşine takıldı. Daha sonrada az ya da çok her iktidar  petrol bulma sevdası ile yaşadı.

Karada ve denizde petrol aradık. Karada,özellikle Güneydoğu’nun bazı illerinde  petrol kaynakları bulduk.Lakin denizlerde başarılı olamadık. Hora adı verilen bir sondaj gemisini petrol bulmak umuduyla denizlerde yüzdürdük.Bu gemi TPAO’nındı. Sevdasına  vasıl olamadan Hora tarih oldu. O arada ülkemizin denizlerde petrol bulma sevdasıda tarih oldu.

 Petrol dünyada krallığını sürdürürken doğalgaz dünyaya geldi.

Doğalgazda çok önemliydi. Konutlarda, sanayide, elektirik üretiminde ve bazı ulaşım araçlarında kullanılan doğalgaz petrolün krallığını sarsmaya başladı. Elinde doğalgaz kaynakları bulunan ülkeler bir anda  çok önemli ülke statüsü elde etti. O ülkeler düyaya doğalgaz satarak zenginliklerine zenginlik kazandırdı. Avrupa’nın, Almanya gibi ekonomileri en gelişmiş ülkeleri başta olmak üzere, az gelişmiş ülkeler elinde doğalgaz kaynakları bulunan ülkelere muhtaç hale geldi. Türkiye olarak bizde  muhtaç olduk.Son verilere göre yılda 50-55 milyar metreküp doğalgaz kullanıyoruz ve karşılığında da 13 milyar dolar ödüyoruz. Doğalgazda tam olarak dışa bağımlıyız ve ithalatçı bir ülkeyiz. Konunun daha iyi anlaşılması bakımından örnek verecek olursak: Rusya ya da İran herhangi bir sebepten  dolayı yapılan anlaşmalara rağmen “Size doğalgaz vermiyorum” derse, önümüzdeki kış ısınamayız. Sanayimizde üretim durur. Konutlarımızda elektirik enerjisi ihtiyacı az da olsa riske girer.

 Petrol  çok önemli bir stratejik silahtı. Doğalgazda çok önemli stratejik bir silah oldu.

Rusya, doğalgazda 50 trilyon metreküp rezervi ile dünyanın  en büyük ihraçatcısı.

Avrupa  ülkeleri Rusya ve Putin’e ne kadar  kızarsa kızsın, Rusya’nın elinde bulundurduğu doğalgaz silahından dolayı üzerine gidemiyor. Çünkü Avrupa, Rusya’nın elinde bulunan doğalgaza muhtaç.

 İran’da, 35 trilyon metreküp doğalgaz rezervi ile bu alanda önemli olan bir ülke.

 Azarbeycan, Katar ve Cezayir gibi ülkelerde doğalgaz rezervini gerektiğinde silah gibi kullanan ülkeler arasında bulunuyor.

Suud rejimleri, Körfez Şeyhlikleri, Rusya, İran ve Venezuela ellerinde bulundurdukları petrol ve doğalgaz zenginlikleri ile dünyada söz sahibi ülkeler arasında yer alıyor.

Bu genel bilgi ve değerlendirmelerden sonra bizim doğalgaz arama sevdamıza geçelim.

Ülke olarak  son derece gerekli ve faydalı bir sevdanın peşine düştüğümüzü söylememiz lazım.

Karadeniz’de doğalgaz bulduk.Bu sevda büyük umutlarla geldi bize.Sevdamız karşılık buldu. Önce Karadeniz’in soğuk ve  derin sularında gece gündüz demeden yalvarırcasına ellerimizi açarak kilometrelerce mesafe  aldık. Karşı tarafın uzaktan ellerini açtığını görünce bu sefer  iki yana doğru kollarımızı açtık ve koşar adımlarla kucaklaşmak üzere bir birimizin üzerine geldik.  Önce  sevdamızla parmak uçlarımız birbirine dokundu. Sonra göz göze geldik ve bakıştık. Karşılıklı tebessüm ettik. Anlaştık. ‘Tamam, bu iş oldu’ dedik.

Karada bulamadığımızı denizde bulduk.

Sevinmemek mümkün mü?

Hayır! Sevinmemiz gerekiyor.

Enine, boyuna, çapına ve hacmine bakmadan, kıl, kılçık aramadan sevinmemiz gerekiyor.

Lakin sevinmesini pek bilmeyiz ve illa ki bir buzağı  arama illetimiz önemli olaylar karşısında vücut bulur ve ortaya çıkar.

Ve.. Başlar  muhalif sözler..

Neymiş?

-Bu kadar bir şeyle eksen değişmesi söz konusu olamazmış,

 -Bu kadarcık şey Türkiye’ye lig atlatamazmış,

-Bu kadarcık şey Türkiye’yi enerji ihracatcısı ülke yapamazmış,

-Dışa bağımlılıktan kurtaramazmış,

-Türkiye’nin cari açığını sorun olmaktan çıkartamazmış,

-Türk milletini fayda sağlamaktan uzakmış..

-Rezervi çıkarmak için para lazımmış,

-Para nerden bulunacakmış,

Yahu bırakın bu hastalığı. Sevinin.. Mutlu olun. Gurur duyun.

Sevinmek bu kadar zor mu?

Karadeniz’de bulunan doğalgazın rezervi 320 milyar metreküp.Bunu  bütün dünya biliyor. Ama olay önemli.

Ayrıca bu miktarın altında ya da üstünde aynı bölgede doğalgaz rezervi bulunma ihtinmali de çok yüksek.

Türkiye’nin yıllık doğalgaz tüketimi  45-50 milyar mütreküp.

Yeter mi? Yetmez.. Ama bu gibi büyük işlerde önemli olan başlangıç değil mi? Devleti yönetenlerin bu çerçevede umutlanarak daha büyük arama ve sondaj faaliyetlerini gündemine alacak olması değil mi? Bugün 320 milyar metreküp rezervi olan doğalgazın  farklı bölgelerde yapılacak olan sondaj çalışmaları ile artacak olma ihtimalini neden düşünmüyoruz? Millet olarak neden böyle bir umut ve milli hedefimiz yok? Milli haslet ve mefkurelerimizi  nasıl oldu da kaybettik? Sizin anladığınız ulusalcılık, halkçılık, millilik, yerlilik, bağımsızlık ve  özgürlük nasıl bir şey?

Biliyorsunuz..  En uzun yolculuklar atılacak ilk adımla başlar.

Karadeniz’de  bulunan ve 320 milyar metreküp rezerve sahip doğalgazı da ilk adım olarak görmek,  ülkenin ve ülke insanlarının  geleceği adına önemli.

Enerji Bakanı Fatih Sönmez 320 milyar metreküp doğalgaz rezervenin  ülkemize pozitif katkı sağlayacağını söyledi. Bazılarının hiç değilse ülke çıkarları söz konusu olunca, buzağı arama huyunu terk etmesi gerekiyor. Bugün Karadeniz’de doğalgaz bulan  siyasi irade yarın Akdeniz’de petrol  bulursa ne diyeceksiniz?

 Her şey bir yana.. Denizlerde petrol ve doğalgaz arayan bir ülke olduk. Kendimizçe ait gemilerle sondaj yapıyoruz. Teknik donanım edindik. Fatih, Yavuz, Oruç  Reis, Barbaros Hayrettin Paşa gemilerimiz denizlerde sondaj yaparak petrol ve doğalgaz arıyor.

Altmış yıllık sevdamızla hemhal olmak için önümüzdeki engelleri tek tek geçiyoruz.,