GÜZEL SÖZ SADAKADIR

       Güzel söz söylemek, Yüce dinimiz İslam’da övülmüş ve çok önemli bir konu kabul edilmiştir.        Allah Teala, Kur’an-ı Kerim’de güzel söz söylememizi şöyle emreder:       “İnsanlara güzel söz söyleyin.” (Bakara, 2/83); “Güzel bir söz ve bağışlama, peşinden gönül kırma gelen bir sadakadan daha hayırlıdır. Allah, her bakımdan sınırsız zengindir, halîmdir (hemen cezalandırmaz, mühlet verir).(Bakara,2/263); “Miras taksiminde (kendilerine pay düşmeyen) akrabalar, yetimler ve fakirler hazır bulunurlarsa, onlara da maldan bir şeyler verin ve onlara (gönüllerini alacak) güzel sözler söyleyin.” (Nisa, 4/8); “...Onlara öğüt ver ve onlara, kendileri hakkında etkili ve güzel söz söyle.”(Nisa, 4/63); “Allah, zulme uğrayanın dile getirmesi dışında, çirkin sözün açıklanmasını sevmez. Şüphesiz Allah, hakkıyla işitendir, hakkıyla bilendir.” (Nisa, 4/148); “Rabbin, kendisinden başkasına asla ibadet etmemenizi, anaya babaya iyi davranmanızı kesin olarak emretti. Eğer onlardan biri ya da her ikisi senin yanında ihtiyarlık çağına ulaşırsa, sakın onlara “öf!” bile deme; onları azarlama; onlara tatlı ve güzel söz söyle.” (İsra, 17/23); “Kullarıma söyle: (İnsanlara karşı) en güzel sözü söylesinler. Çünkü şeytan aralarını bozar. Çünkü şeytan insanın apaçık bir düşmanıdır.” (İsra,17/53)         Bütün bu ayet-i kerimeler, Yüce Rabbimizin bize insanlara ve özellikle anne-babamıza karşı güzel, tatlı dille ve yumuşak bir üslupla konuşmamızı, gönül yıkmaktan sakınmamızı emrettiğini göstermektedir.        Peygamber Efendimiz de (sav) bu konuda bize çok önemli tavsiyelerde bulunmuşlardır:“Güzel söz, sadakadır.”(Buhari, Edeb 34, Sulh 11; Müslim, Zekat 56);“ Allah’a ve ahiret gününe inanan kimse ya hayır konuşsun yahut sussun.” (Buhari, Edeb 31;Müslim, İman 74); “Kim bana iki çenesi arasındaki (dili) ile iki budu arasındaki (üreme) organını koruma sözü verirse, ben de ona cennet sözü veririm."(Buhârî, Rikak 23); “Müslüman, dilinden ve elinden müslümanların güvende olduğu kimsedir.” (Buhar, İman 4, 5;Müslim, İman 64, 65); “Kul, iyice düşünüp taşınmadan bir söz söyleyiverir de bu yüzden cehennemin, doğu ile batı arasından daha uzak bir yerine düşer gider".(Buhârî, Rikak  23 ; Müslim, Zühd 49, 50); “Kul, Allah'ın hoşnut olduğu bir sözü önemsemeksizin söyleyiverir de Allah onun derecesini yüceltir. Yine bir kul Allah'ın gazabını gerektiren bir sözü hiç önemsemeksizin söyleyiverir de Allah onu bu sözü sebebiyle cehennemin dibine atar."(Buhârî, Rikak 23); "Allah'ı anmaksızın çok konuşmayın. Allah'ın zikri dışında çok söz söylemek, kalbiz katılaştırır. Katı kalpli olanların ise, Allah'dan en uzak kimseler olduğu  kesindir." (Tirmizi, Zühd 62).         Bu hadis-i şerifler de güzel konuşmanın sadaka vermek gibi sevap olduğunu; daima faydalı, Allah’ın rızasına uygun sözlerin insanı cennete götürecek nitelikte bulunduğunu ifade etmektedir. Öte yandan faydasız, gereksiz ve zararlı konuşmalardan sakınmak gerektiği ve yeri geldiğinde susmanın da bir ibadet olduğu bu delillerden anlaşılmaktadır. Ancak halk arasında hadis diye bilinen ancak hiçbir hadis kaynağında geçmeyen, İmam Nevevi’nin Şerhu Müslim adlı eserinde (2/20) ve Kuşeyri’nin Risale adlı kitabında (s. 56) Ebu Ali ed-Dekkak’a ait kelam-ı kibar sayılan ve anlam bakımından dinimize uygun bir söz olarak naklettiği “Haksızlık karşısında susan, dilsiz şeytandır.” sözünde olduğu gibi haksızlık karşısında yapıcı bir dille konuşmanın gerekli olduğu da bilinmelidir. Nitekim yine Peygamber Efendimiz (sav) şöyle buyurmuştur:         “Cihadın en üstünü, zâlim sultana karşı doğruyu söylemektir" (Ebû Dâvûd, Melâhim 17).           Merhum Âkif de ,bu hadis-i şerife işaretle ne güzel  ifâde eder:          "Hakkı bir zâlime ihtâr, o ne  şâhâne          "En büyüktür" dedi Peygamber-i pâkîze nihâd!"                 O halde güzel konuşmaya, faydalı ve hayırlı sözler söylemeye, hiç kimseye elimizle ve dilimizle zarar vermemeye, kimsenin gönlünü incitmemeye özen gösterelim. Allah hepimizi sevdiği ve razı olduğu sözler söyleyen cennetlik kullarından eylesin ve cehennem azabından korusun.