Harun Reşit İle İhtiyar

Harun Reşit Veziri ile birlikte tedbili kıyafet dolaşırken bahçesinde hurma fidanları diken bir ihtiyar görür. Selam verir ve aralarında şu konuşma geçer:

- Kolay gelsin, ne yapıyorsun böyle?

- Hurma fidanları dikiyorum.

- Peki bu diktiğin hurma fidanları ne zamana kadar büyür ve meyve vermeye başlar?

- Kim bilir belki on, belki yirmi sene sonra yetişir ve meyve vermeye başlar.

- Peki onların meyvelerini görebilecek misin?

- Bu yaşlı halimle belki göremem. Ama bizden öncekilerin diktikleri ağaçların meyvelerini biz yedik. Biz de bizden sonrakilerin istifadeleri için bu hurma fidanlarını dikiyoruz.

Bu cevap Harun Reşid’in hoşuna gider ve bir kese altın verir. İhtiyar, Allah’a hamd eder ve:

- Diktiğim ağaçlar hemen meyve verdi.

Bu söz üzerine Harun Reşid bir kese daha altın verir ve ihtiyar yine Allah’a hamd eder ve:

- Herkesin diktiği meyve ağaçları yılda bir defa mahsul verir, benim diktiğim fidan hem hemen meyve verdi hem de senede iki defa ürün vermeye başladı.

Niyeti iyi olanın sonu iyiye gider. Yukarıda küçük bir örnek ile dile getirmiş olalım. Hikayede ki ihtiyarın niyetinde para kazanmak altın sahibi olmak yoktu. Niyeti iyi idi vefa borcu ile kendinden sonraki nesle kendinden önceki neslin yaptığını yapmaktı. Ama beklenmedik bir karşılaşma ile bir kese altın sahibi oldu. Hatta yetmedi niyetinin iyiliği ve zekasının keskinliği ile ikinci kese altını da almış oldu.

İşin özüne bakmak gerekirse demek istediğimiz iyi niyetin önemi. İyiler kazanmıyor, iyiler kullanılıyor diye söylemleri hepimiz duymuşuzdur. Hak verdiğimiz durumlarda elbette olmuştur. Günümüz maalesef iyilikten maraz doğar modunda ilerliyor. İyilik yapan kötülük de buluyor. Bunlar insanları hem kırıyor hem öfkelendiriyor. Ama başarabilirsen iyi olmak ve en önemlisi iyi kalmak en iyisi. Neden derseniz kalbinizin kin ve öfkesini siz yük edersiniz. Ama kalbinizde kin öfkeye yer vermezseniz huzuru kendinizde bulursunuz. Hepimizin huzura kavuştuğu günler olması dileğiyle….