HEPİMİZİN HAYATI RİSK, PEKİ RİSK NEDİR?

Özel hayatımda sağlıklı ve özgür olduğum için sürekli olarak halime şükrederim.

Belki gönlüme göre gazetecilik habercilik yapamıyorum ama sonuçta çok sevdiğim bir işi yapıyorum.

Ve inanıyorum ki Allah’ın sevdiği bir kulum.

Hâla ana baba duası almaya çalışıyorum.

Her gün en az bir kişi Allah razı olsun diyor.

Kimseye de muhtaç değilim o zaman benden iyisi yok değil mi?

Peki bu kadar mutluluğun içerisinde kendi iç dünyamda yalnız kaldığım zaman ya da birileri ile çok samimi bir sohbete daldığım zaman ise vicdan azabım beni öldürüyor.

Kanımı emiyor.

Damarlarım çekiliyor.

Ne yaptım da böyle bir vicdan azabı çekiyorum?

Son 45 yılda Türkiye’nin kaderi dolaylı olarak da zaman zaman sınır ötesine taşan haberlere bir vesile ile imza attık.

Elbette bu haberleri kendi hünerimiz ile yapmadık.

Devletin emrinde yaptık.

Ama bugünün Türkiye’sinde bu haberlerin vicdan azabını çekiyorum.

…………

Şimdi haftanın ilk yazısına niye böyle bir giriş yaptık?

Dün sabah genç iş adamı çok sevdiğim saydığım inandığım zor günüm olduğu zamanda yanımda olacağına inandığım ÖMER ATİKER Bey sosyal medyada 3 saniyelik bir hikaye paylaşmış

RİSK NEDİR?

………..

Gazeteye geldim bu hikayenin gerçeğini öğrenmeye çalıştım.

Gelin önce bu hikaye değil yaşanmış gerçek hayat hikayesini birlikte okuyalım.

RİSK

Yıllardır gerçek olup olmadığını hepimizin merak ettiği bir olay var.

Bir sınav esnasında hoca öğrencilerine ‘risk nedir?’ diye sorar

Bir öğrenci boş kağıda sadece ‘risk budur’ yazarak sınavı geçer.

Peki bu olay gerçekten yaşandı mı?

Yaşandıysa bu efsanenin oluşmasına sebep olan kahramanlar kim?

Buyurun gerçekler:

Olay tam olarak nasıl gerçekleşmişti?

ODTÜ İşletme Fakültesi’nin Stratejik Yönetim dersinde hoca tek soruluk bir sınav yapmaya karar verir.

Tam da dersin adının hakkını vererek tahtaya ‘what is risk?’ yazar.

Bütün öğrenciler canhıraş bir şekilde kağıtlarını doldurmaya çalışırlarken içlerinden bir tanesi sınav kağıdına sadece ‘this is risk’ (Bu risk) yazar.

Tahmin ettiğiniz gibi bu zeka dolu cevaptan sonra sınavdan bir tek bu öğrenci en yüksek puanla geçer not alır.

Daha sonraki sınavda aynı hoca aynı soruyu aynı sınıfa yine sorar.

Bir önceki sınavdan yüksek puan alan kahraman öğrenci yine aynı cevabı verir.

Fakat bu sefer kendisi dışında herkes sınavdan geçer.

Şaşkın bir şekilde hocaya bunun sebebini soran öğrenci hocanın verdiği cevapla sarsılır:

“AYNI KOŞULLAR ALTINDA AYNI RİSKİ İKİ KERE ALAN APTALDIR.’

…………….

Olayın kahramanlarını iyice merak ettiniz değil mi?

Efsane hoca: Prof. Dr. Muhan Soysal

ODTÜ İşletme'nin en sevilen hocalarından biri olan Muhan Soysal maalesef 2006 yılında aramızdan ayrıldı. Onun verdiği derslerle ilgili anlatılan efsaneler ise hala dilden dile dolaşıyor.

Efsane öğrenci: Mehmet Ali Berkman

O zamanın zeka küpü öğrencisi şu anda Aksa Holding'in yönetim kurulu başkanı olan Mehmet Ali Berkman.

Gerçekten de öğrenciyken büyük adam olacağı sınavda verdiği cevaptan belliymiş.

Olayın gerçekliğine Muhan Soysal'ın biyografisi olan 'Muhan Hoca' adlı kitapta da yer verilmiş.

Muhan Hoca'dan ilginç bir ders konusu daha

Muhan Soysal bir dersinde de yukarıdaki Picasso tablosunu tepegözle yansıtıp sınıfa gösterir.

Ünlü ressamın resimlerini anlamak normal zamanlarda zaten zorken bir de ders konusu olunca öğrenciler iyice afallar. Uzunca bir süre tabloya bomboş bakarlar.

Daha sonra hoca bu ikinci resmi yansıtarak sınıfa gösterir.

Bu tablo da ünlü ressam Diego Velazquez'e ait 'Las Meninas'tır.

Öğrenciler dikkatli bakınca Picasso'ya ait olan birinci resmin bu son gördükleri resme bir gönderme olduğunu fark ederler.

Çünkü tabloda kullanılan ögeler aslında aynıdır, sadece iki farklı ressam tarafından yorumlanmıştır.

Sınıfın şaşkınlığı geçtikten sonra Muhan Soysal işte bu efsane hayat dersini verir öğrencilerine :

'Hayatta hiçbir şey Meninas resmi kadar belirgin ve net değildir.

İş hayatı, gerçekleri size Picasso'nun resmindeki gibi şekil değiştirmiş olarak gösterir.

Picasso'nun resmine bakıp Meninas'ı görebilenleriniz başarılı olacak, diğerleri kübik şekillere bakıp yanlış anlamlar çıkartmaktan gerçekleri hiç göremeyecek.

……………….

Sabah sabah biraz okuyup kendimce felsefe yaptım.

Konya adına hayal kuruyor olabilirim.

Konya için belki yanlış isimlere güveniyorum.

Şekil değiştirmiş huyları ahlakları karakterleri görmüyor olabilirim.

Ama sonuçta ben kimim ki?

Benim etim budum nedir ki?

Bir acı Türkiye gerçeği var mı?

VAR

İktidarı gücü yazmadığım zaman beni oyarlar mı?

OYARLAR.

Zaten bugüne kadar delilli ispatla oydular mı?

OYDULAR.

Elbette Cenab-ı Allah’a inancımız sonsuz.

Rızkımız Allah’tan.

İktidar bize ekmek vermiyor.

Ama ekmeğimizle oynuyor mu?

OYNUYOR.

………….

Şimdi gel RİSK al.

A-la-mam.

Alanın da taaaaa …. kendi payına

…………..

Biraz dünya biraz ahiret vicdan ile gerçek arasında kalmış durumdayız.

…………

O zaman gelelim birkaç Konya konusuna.

BU ŞEHİR

BAŞARIYI SEVİYOR

Biraz ilgilenenler kendi aralarında yıllarca tartışır durur.

Buna bende dahil.

KONYA SPOR ŞEHRİ MİDİR?

Ben genel anlamda buna hala inanmasam da şehrimizde yapılan basketbol Türkiye Kupası maçlarında bir kez daha gördüm ki KONYALI rahatını seven, rahat hayat yaşayan, sıkıntıya zora gelemeyen Konyalı sadece başarıyı ve güzeli seviyor.

Türkiye kupasının ilk maçı için internetten tam 8 bin bilet bir günde satılmıştı.

Düşünsenize maç Pınar Karşıyaka-Efes,

Yani Fenerbahçe-Beşiktaş maçı bile değil.

Bu şehirde 8 bin İzmirli ya da İstanbullu mu var?

Bilet için millet birbirini kırdı geçirdi.

Ve maçları ekrandan izlerken gördüm ki Konyalı başarıyı büyüğü seviyor.

Ha diyeceksiniz ki 10 bin kişilik salonda bilet yok ama boş koltuklar vardı.

Evet onlarda davetiyeleri aldıkları halde maça gelmeyenlerdi.

Neyse sonuçta dört dörtlük bir basketbol şovu oldu.

Konya’yı Türkiye dünya izledi.

Bana kızmayın ama bu işin görünmeyen iki kahramanı vardı.

Birrrrrr; finallerin Konya’da olması teklifini getiren ve başkana götüren iş adamı spor adamı Basketbol Federasyonu Yönetim Kurulu üyesi Alper Arıkoğlu.

İkiiiii; Bu teklifi hemen kabul ederek bütün sorumluluğu üstüne alan Büyükşehir Belediye Başkanı Sayın Uğur İbrahim Altay.

Konya geçtiğimiz hafta kupa için spor basınının gündemine dört dörtlük geldi.

Ama bu iki isimsiz kahramana şehir adına teşekkür borçluyuz.

RİSK DEDİK YA

GÜNÜ RİSK İLE KAPATALIM

O ZAMAN

Genel seçimlerin ardından ne kadar iş adamlı sanayici varsa samimi gördüklerime adeta yalvardım.

“Ne olursunuz yeni yatırımlara girmeyin

2024 ve 25 çok sıkıntılı geçecek”

……………

Malum bu şehrin sermayesi AK Partili.

Ama hepsi konuyu açtıkça bana hak veriyordu.

Biz sermaye ile hala aynı görüşteyiz.

Bu yıl da gelecek yıl da yandık.

……………

Aynı sıkıntılı durumu başta kendi evimde ya da belediye işçisi ile elektrikçi çeşmeci, hurdacı ile konuşuyorum.

Bu insanların durumları benden daha karanlık.

Bu kesime yokluğu ve geleceğin daha da kötü olacağı konusunda bir türlü kabul ettiremiyorum.

Parası olmayan daha rahat daha cesur.

Diyorum ki bu cahil cesareti .

Ama asla gerçeği kabul ettiremiyorum.

Karı koca çalışanların evine bugün 60-80 bin TL girse bile güvenmesinler.

Bu gidişatta Türk ekonomisini kurtaracak tek bir babayiğit yok.

Siz asla ev alamayacaksınız, araba alamayacaksınız.

Çocuklarınızı iyi okutabilirseniz halinize şükredin.

Hastalandığınız zaman özel hastaneyle gidebiliyorsanız en şanslı sizsiniz.

…………

Bunları kafadan yazmıyorum.

Hayal kurmuyorum.

Her satırı belgelerim.

Son acı örnek.

Yıllarca berberlik yapmış Ilgınlı erkek kuaförü abim iki ay önce dükkan sahibinin yaptığı dükkan zammına karşı dayanamadı dükkanı kapattı.

İki aydır ne yapıyor biliyor musunuz?

Benim tanıdığım bir inşaatta inşaat bekçiliği.

Gel de bu Türkiye’de şimdi RİSK al öyle mi?

GÜNÜN OKKALI SÖZÜ

İster kıymetin bilinsin isterse bilinmesin senin yüreğin güzelse sen her yerde güzelsin.

NE ZAMAN ADAM OLURUZ?

Acı gerçekler karşısında sabırlı olmayı ve dayanmak için mücadele etme gücünü kaybetmediğimiz zaman daha iyi ADAM oluruz.