Her Türlü Faziletin Kaynağı Aile

Cenâb-ı Hakk, insanoğlunu kâinatın en şerefli varlığı olarak yaratmış ve yeryüzünün halifesi payesini vererek her şeyi, semada ve arzda ne varsa, onun emrine ve hizmetine vermiştir.

İnsanın diğer yaratıklara göre bu üstünlüğü sebebiyledir ki O, yeryüzünde Allah Tealâ’nın iradesini temsil etme gibi üstün bir görevle de görevlendirilmiş, yerde ve göklerde olan her şey onun emrine amade kılınmış ve hizmetine verilmiştir. İnsanoğluna bu üstün görevin verilmiş olduğunu ifade eden ayet-i kerimede şöyle buyrulmuştur:

 “Hatırla ki, Rabbin meleklere: Ben yeryüzünde bir halife yaratacağım (ve ona kendi irademden bazı yetkiler vereceğim) demişti. Melekler: Orada bozgunculuk yapacak ve kan dökecek birisini mi yaratacaksın? Oysa biz seni överek tesbih ediyor ve seni takdis ediyoruz. Dediler. Allah ta onlara: Biz sizin bilmediklerinizi bilirim. Dedi.” (Bakara Suresi, 30.)

Böylesine Allah’ın üstün bir yaratığı olan insan tek başına değil, toplum halinde yaşar. İnsanoğlunun içinde yaşadığı toplumun en küçük parçası hiç şüphe yok ki ailedir. Aileler birleşerek toplumları meydana getirir. Bu çekirdek topluluk aynı zamanda her çeşit faziletin de kaynağıdır.

İnsan sevgisinin kaynağı da ailedir.   Ailede huzur, karşılıklı iyi ahlâkla sağlanır. Sağlıklı nesiller de bu yuvada yetişir. Ailenin meyvesi olan Çocuk, yaratılışla ilgili gelişmesini de ahlâk terbiyesini de önce buradan alır. Kadın ve erkeğin, birbirlerine iyi davranmaları, çocuklar tarafından örnek alınır.

Aile karı ile kocadan oluşur. Bu da evlilik sözleşmesi ile gerçekleşir. Evlilik olmadan aile kurulamaz. İnsan her şeyden önce eşinden destek alır. Ona güvenir ve onunla birlikte hayatın güçlüklerine göğüs gerer. Bunun için dinimiz evlenmeyi teşvik etmiştir. Allah’ın en seçkin kulları olan Peygamberler de evlenerek örnek olmuşlardır.

Evet, aile nikâhla kurulur, evlenmeyen kimse bu kurumdan yoksun kalır. Evlenmemeyi ve aile kurmamayı fazilet saymak yanlıştır. Peygamberimiz (s.a.v.)’in sünnetine aykırıdır. Nikâh, her ne kadar medeni bir sözleşme ise de bir yönü ile ibadettir.

İnsan aile ortamında huzur bulur. Neslin devamı bu kurumla sağlanır. Pek çok kötülüklere karşı en önleyici vasıta ailedir.

Bir gün Efendimiz (s.a.v.)’i dinleyen Sahabe-i Kiram, şunları işittiler. Buyurdu ki: “Hayırlı aile reisi olunuz!” Dediler ki: “Ya Rasülüllah! Hayırlı aile reisi nasıl olur? Şöyle buyurdu: “Siz eve gelince hanım seviniyor, çocuklar koşarak sizi karşılıyorsa, hayırlı aile reisisiniz. Şayet siz kapıdan girerken sinirleri geriliyor, “Yine geliyor” diye söyleniyorsa, çocuklar da köşe bucak kaçıyor, sizden uzaklaşma ihtiyacı duyuyorlarsa bilin ki hayırlı aile reisi olamamışsınız.”

Hanımlar için de şöyle buyurdu: “Siz de hayırlı hanım olunuz evinizde.” Dediler ki: “Hayırlı hanım nasıl olunur?” Şöyle buyurdu: “Hayırlı hanım, kocası yüzüne bakınca huzur duyar, rahatlık hisseder.” “Hayırsız hanım nasıl olur?” “Kocası yüzüne bakınca huzuru kaçar, evinden uzaklaşma hissi duyar.”

Bir milletin sahip olduğu bütün özellikleri bir ailede görmek mümkündür. Ailede sevgi ve muhabbet hâkim olmalıdır. Bir toplulukta aile ne kadar sağlam olursa o aileden meydanagelen toplum o nispette sağlam olmuş olur.     Birbirine saygılı, birbirini koruyan ve iyi anlayan eşler, dünya nimetlerinin en yüksekliğine ulaşmış sayılırlar.

Bunun içindir ki dinimiz aileye büyük önem vermiştir.

Peygamberimiz (s.a.v.): “Dört şey peygamberlerin sünnetlerindendir: Kına yakınmak, koku sürünmek, misvak kullanmak ve evlenmek.”buyurmuştur. 

Gönülden Muhabbetlerimle.