HİÇ SORDUK MU?

Eğri oturup, doğru konuşmak gerek artık. Hep kadınlar dedik ama hiç erkeklere de sormadık neden diye. Hep çaresiz kadınlar dı. Yaralı, kırgın, incinmiş. Bu erkekler bu kadınlardan ne istedi diye. Kadın hakları var da neden erkek hakları yok. Oysa ki çok görüp, duyuyoruz. Dayak yiyen, psikolojik şiddet gören, eli kolu çalışsa da kıymet değer görmeyen adamları. Erkeklerin bir yanı çocuktur aslında çoğu hemcinslerim o çocuğa dokunamadılar. Belki de o çocuğun gözün de yaş olduğunu bile  fark edemediler. Ama erkek çocuklarını hep sarıp sarmalarken çocuklarının  babalarını unutuverdiler sanki. İşi gücü bahane edip güler yüzü çok gördüler. Tatlı dil yerine ağız dalaşını sevdiler. Sonra yavaş yavaş geri adımlarla kaçıp, tatlı dillilere yalan sevgilere kucak açtı bazı adamlar. Sonra biz de seyrettik başımıza gelenleri hiç empati yapmadık mesela yani hep haklıydık. Şimdi diyeceksiniz siz de kadınsınız. Ben de şöyle söylüyorum kendime bile.

Nasıl konuşursanız öyle cevap alırsınız. Nasıl değer verirseniz öyle değer görürsünüz .Yani alma verme dengesi. Karşılıksız hiçbir şey yok.

Sevgililer günün de hep kadınlar bekler ilgi, sevgi, hediye. Peki karşında ki erkek sevgilin değil mi? Çoğu zaman neden ona yok .

Kadın der ben ona çocuk verdim. Bende sorarım. Tek başına mı?  verdin.  Güzeller güzeli altını çizerim bazı hatunlar. Babalarınız  erkek, kardeşleriniz erkek, çocuklarınız erkek bu kadar acımasız olmasak mı?

Kadınız haklıyız da soralım kendimize aslında ne kadar haklıyız.

   _Eğer bir kimseye secde edilmesini emredecek olsaydım. Allah, kadınlara karşı erkeğe bir hak verdiği için ona secde etmelerini emrederdim.

       (Ebû Dâvûd, Nikah, 40; Tirmizi, Radâ 10)