KONYA STADI DOLUSU CENAZE(!)

Konya için bir yandan normal hayat usul usul başlasa da bugün için ASRIN FELAKETİ olarak nitelendirilen depremin ardından enkaz çalışmalarının kaldırılması, yeni çadır ve konteyner şehirlerin oluşturulması ve bunların alt yapılarının hazırlanması, deprem bölgesindeki insanlarımız için sağlıktan eğitime, psikolojik destekten ticari hayata yepyeni bir dönem için tarifsiz bir çalışma, tempo var.

Diğer yandan da ağızdan söylenirken bir çırpıda çıkan, yazarken tak tak yazılı verilen şimdilik 43 bin 556 kişi hayatını kaybetti.

Düşünemiyoruz.

Hayal dahi edemiyoruz.

…………..

Allah rızası için bir anlığına Allah’tan korkun ve 43 bin yan yana yatan hayatını kaybetmiş insanı bir gözünüzün önünde canlandırın.

Bu insanlar boydan boya yatar vaziyette değil, ayakta oturarak dursalar Konya stadı almaz.

Farkındasınız değil mi?

Bir stadyum dolusu insan elimizden kayıp gitti.

Aramızdan ayrıldılar.

………………

Ve bu insanlardan geriye kalan on binlerce insan “depremzede” olarak gördüğümüz, bildiğimiz, adlandırdığımız insanlar ya yıkılmış ya da hasar görmüş evlerinin, dükkanlarının etrafında, önünde, arkasında dolanıyorlar, ya memleketlerini terk edip yeni sığınabilecekleri bir arayış içerisindeler.

Bu insanların psikolojisini ise hayal dahi edemezsiniz.

Hele hele bu insanların çocuk yaştakilerini bir düşünsenize.

Ömür boyu atlatılamayacak acı ve derin travmalar.

……………

Evet bir stat dolusu insanımızı toprağa verdik.

Geride ise enkazdan çıkartılan ya da kendilerini yaralı olarak dışarıya atan tedavileri süren binlerce insanımız.

Siz biliyor musunuz hala ortak WhatsApp gruplarından her dakika şu fakültemizde, şu hastanemizde “acil kan aranıyor” bilgileri paylaşılıyor

…………………

ACI ÇOK BÜYÜK DEMEK İSTİYORUM.

YARA ÇOK DERİN DEMEK İSTİYORUM.

KAYIP ÇOK AĞIR DEMEK İSTİYORUM.

BUNDAN SONRA İŞİMİZ ÇOK DAHA ZOR DEMEK İSTİYORUM. 

…………

Diyorum… Diyorum… Diyorum daaa.

Daha bir de diyemediklerim, yazamadıklarım var.

Onları da siz hayal edin artık.

DOMATESTEN

SOĞANA

ARTAN FİYATLAR

VARMIŞ YAAA

Tabi ki bu göz yaşı acı felaket sırasında bazı uyanıklar yine deprem vurgunu yapabilme peşinde iken.

Devlet tüm gücü ile bu fırsatçılara, bu ganimet(!) avcılarına, bu ölü soyuculara göz açtırmama adına çırpına dururken.

Polisi askeri bu deprem hainlerini enselemeye devam ederken.

……….

Bunları derken de bir yandan yardım için çırpınan koca bir millet diğer yandan da her olayın ardından her fırsattan yararlanarak çalma çırpma peşindeki hırsız millet(!)i de göz ardı etmeyin derim.

Bize yine büyük vurgunları gösterip yani emlak, konut, dükkan fiyatları artıyor, devlette bunları yakalıyor derken naylon poşetlere doldurduğumuz domatesten soğana hiç kimse fırlayan etiketlerden söz etmiyor değil mi?   

Yahu böyle inceci(!) bir millete devlet ne yapsın Allah aşkına.

Bizim arkadaşlara bir araştırın dedik.

Sağ olsunlar araştırmışlar.

Sebep ve gerekçesi çok net.

Örtü altı ürünler böyle imiş.

“O ne demek?” dedim cevabı da açık “Sera ürünler” i dediler.

…………..

Ben zaman zaman üzülerek sizlere Konya’nın duyarsızlığından imalar yaparken bana kızıyorsunuz ama olay sadece ev, konut, arsadaki fiyat artışları filan değil ki.

Otomobil dünyasından tutun bilmem neye el atarsanız atın altları fokur fokur kaynıyor.

Yani iyisi-kötüsü, kim kime göre olursa olsun hepimiz para göz durumundayız.

Nereye bakarsak bakalım gözlerimizin önünde dolarlar uçuşuyor ellerimizde altınlar tınkırdaşıyor.

………….

Deprem olmuş.

On binlerce insan enkaz altında kalmış.

Yüzbinlerce insanın evi barka dağılmış yok olmuş.

Iııııııh ıhhhhhhhh.

Bizim derdimiz para.

……….

VURGUN.

FIRSATÇILIK.

SONUNDA DA HEP KAZANMAK KAZANMAK!

Kardeşim oyunda bile hep masa kazanır.

Bizim hepimizin böyle tek tek ya da iki üç ortak ile birlikte kazanma şansı var mı ki?

HİLMİ KULLUK

BAŞKANA SAYGIM

HEP ÇOK BÜYÜK

Neyse yine çok darlandım.

Hele hele içimde yazamadıklarım var yaaa.

Duyup da, görüp de, bilip de konuşamadıklarım var yaaa.

İçime ata ata vallahi karnım şişiyor.

Neyse bu kadar sıkıntılı anlarda kendimi hep dost bildiğim güzel insanların yanına atarak rahatlıyorum.

Önceki gün de böyle oldu.

Bölgeden gelen acı bilgiler.

İçerdeki insanlarımızın fırıldakları derken bir anda kendimi pek çoğumuzun Konyaspor Başkanı olarak bildiği ama benim 40 yıl öncesinden rahmetli Belediye Başkanı Yılmaz Kulluk’un oğlu her yönü ile kalite olan Mümtaz Kulluk Bey’in kardeşi mütevazi, samimi Hilmi Kulluk olarak tanıyıp bildiğim Hilmi abimizin yanında idim.

Hilmi Kulluk Bey benim için inanılmaz bir tecrübe abidesidir.

Ağzı kilit bir sır makinesidir.

Kendisinde de şehir ile ilgili çok derin fay hatları gibi bilgi akışları vardır.

Siz konuşurken bazen acı acı tebessüm ederek bazen de mimiksiz donuk halde sizi dinler elinden düşürmediği tesbihi ile oynarmış gibi yapar.

Yaklaşık 1,5 saatlik nefes almaksızın yaptığımız sohbetten ayrılırken Hilmi Başkanı son derece sağlıklı, diri, dinç bulmuştum.

Aman böyle güzel insanlar hep iyi olsunlar.

Şehrin güzel insanları iyi ve güçlü oldukça sıkıntı şehirde ise bilin ki yine hep onlar var, acı uzaklarda Hatay’da Malatya’da ise bilin ki yine hep onlar var.

Allah işlerini güçlerini rast getirsin inşallah.

GÜNÜN OKKALI SÖZÜ

Frenleri tamir edemeyen usta kornanın sesini yükseltir.

NE ZAMAN ADAM OLURUZ?  

Her işin sonunda, her yolun sonunda ÖLÜM olduğunu ve ÖLÜMDEN kaçmanın mümkün olmadığını anlayabildiğimiz zaman daha iyi ADAM oluruz.