Kuş ve Derviş

Bir gün yaralı bir kuş Hz. Süleyman’a gelerek kanadını bir dervişin kırdığını söyler. Hz. Süleyman dervişi huzuruna çağırtır ve sorar; “Bu kuş senden şikayetçi, neden kanadını kırdın?

Derviş kendini şöyle savunur: “Sultanım, ben bu kuşu avlamak istedim. Önce kaçmadı, yanına kadar gittim, yine kaçmadı. Ben de bana teslim olacağını düşünerek üzerine atladım. Tam yakalayacağım sırada kaçmaya çalıştı, o esnada kanadı kırıldı.”

Bunun üzerine Hz. Süleyman kuşa döner:

“Bak, bu adam da haklı. Sen niye kaçmadın? O sana sinsice yaklaşmamış. Sen hakkını savunabilirdin. Şimdi kolum kanadım kırıldı diye şikayet ediyorsun”

Kuşun kendini savunması Hz. Süleyman’ı şaşırtır:

“Efendim, ben onu derviş kıyafetinde gördüğüm için kaçmadım. Avcı olsaydı hemen kaçardım. Derviş olmuş birinden bana zarar gelmez, bunlar Allah’tan korkarlar diye düşündüm ve kaçmadım.”

Hz. Süleyman bu savunmayı doğru bulur ve kısasın yerine getirilmesini ister. “Kuş haklı, hemen dervişin kolunu kırın” diye emreder. Ancak bu emre kuş itiraz eder:

“Efendim, sakın böyle bir şey yaptırmayın” diyerek öne atılır. “Neden?” diye sorar Hz. Süleyman. Kuş nedenini şöyle açıklar:

“Efendim, dervişin kolunu kırarsanız, kolu iyileşince yine aynı şeyi yapar. Siz en iyisi bunun üzerindeki derviş elbisesini çıkartın! Çıkartın ki, benim gibi kuşlar bundan sonra aldanmasın.”

Hacı Bektaş-i der ki; Bir insanın dış görünüşü önemli değil, İç güzelliği önemli, Ne ararsan kendinde ara…

Kuş haklı, derviş haklı kuş tekrar haklı, derviş suçlu falan filan. Mesele uzayıp gidiyor. Sonuca varılıyor tabi son nokta kuş haklı derviş haksız suçun cezası kısasa kısas. Aslına bakılırsa olması gereken oluyor. Ama bu olayı farklı kılan kuşun ricası. Kuş kısasa kısas istemiyor. Yani dervişin kolu kırılsın istemiyor. Açıklaması ise çok anlamlı. Kolu kırılsa da derviş olmaya devam edecek. Derviş olmaya devam ederken de kuş avlamaya yine niyetlenecek. Derviş kuş avlamak isterse de benim gibi dervişten kimse kötü niyet beklemeyip güven duyacak. Ee tabi sonucunda da kolunu kanadını kırdıracak. Ama kolunu kırmak yerine dervişliği alınırsa ne zaman bir kuşa yanaşsa kuş yerinde durmayacak koldan kanattan da olmayacak. Kuşun özü de sözü de baki. Kuş kendi adaletini kendi gözünden görüp anlatmış ve adalet yerini bulmuş. Bazı suçların cezası verilse bile adalet sağlanmayabilir. Ama bazı adaletler ilk bakışta ceza gibi görünmeyen kararlarla da sağlanabilir. Mühim olan cezanın büyüklüğü küçüklüğü değil hakkın yerini bulması, adalet terazisinin eşit tutulmasıdır…